Czytając opinie, myślałam, że książka mi się nie spodoba, jednak nie było tak źle. Obyczajówki dla mnie mają taki swojski, spokojny klimacik. Ta opowieść zawarta jest w bardzo krótkich rozdziałach, a z każdym historia idzie do przodu, i to całkiem zwinnie. Nie ma zapychaczy ze zbędnych opisów i wszystko wnosi coś ważnego do opowieści.
Jakie są dla mnie minusy? Jednym z nich jest reakcja Genevieve na spotkanie Christiana po latach, a właściwie jej brak. No, bo niby bardzo przeżyła zdradę, po której się posypała, a potem gadała z nim w sumie jakby nigdy nic i spotykała się z nim na luzie. Chyba że zachowała się tak dlatego, że przepracowała traumę z psychologiem, ale to i tak (jak dla mnie) powinna zachowywać się jakoś bardziej powściągliwie, a nie w sposób taki, że sobie przeprosił, a ona jakby powiedziała "aaa, dobra. Jak tak, to spoko" i umawiała się z nim dalej, jakby spotykała się po latach z dawnym przyjacielem, z którym straciła kontakt, a nie z gościem, który ją zdradził.
Drugi minus? Oj, błędy. Jestem na nie mega wyczulona. Kurła, błędy takie, że w wydawnictwie chyba brakuje kogoś, kto by trzymał nad tym pieczę. Było gubienie słów, błędy ortograficzne, literówki, noo, wstyd. Serio, opowieść czytało mi się fajnie, ale nóż mi się w kieszeni otwierał na widok tych błędów. Rozumiem, że się zdarzają, ale bez przesady...

Czytając opinie, myślałam, że książka mi się nie spodoba, jednak nie było tak źle. Obyczajówki dla mnie mają taki swojski, spokojny klimacik. Ta opowieść zawarta jest w bardzo krótkich rozdziałach, a z każdym historia idzie do przodu, i to całkiem zwinnie. Nie ma zapychaczy ze zbędnych opisów i wszystko wnosi coś ważnego do opowieści.
Jakie są dla mnie minusy? Jednym z nich...