„Życie ludzkie, posłusznie melduję, panie oberlejtnant, jest takie powikłane, że w porównaniu z nim człowiek jest jak szmata.”
Co robić, gdy świat wokół Ciebie pędzi jak szalony i wpada w obłęd? Najlepiej czytać ponownie Hasek’a, sięgając po klasykę literatury światowej. Mimo 100-lecia (publikowana w latach 1921-23) lektura nadal jest nad wyraz aktualna, a jej humor śmieszy właśnie poprzez dopasowanie do aktualnych realiów na przestrzeni wieku. Świadczyć to może tylko o tym, że mimo pozornego progresu społeczeństwo w mechanizmach swoich tkwi pewnie i niezachwianie.
„Nie zmieniłem się, bo nie miałem na to czasu.”
Nie dopisana nigdy książka, jako że w 1923 roku Hasek na łożu śmierci pożegnał się nie tylko ze Szwejkiem, ale i ze światem w wieku lat czterdziestu. Pewnie śmierć jest sprawą poważną, ale miłośnik satyry zaakceptowałby fakt drwiny ze spraw poważnych. Współcześni stand-uperzy pewnie w ogóle zajechali by ową śmierć na śmiech, ale dla nich pozostaje to jeszcze jeden z niewielu obszarów tabu. Chociaż, kto wie…
„Chrystus Pan też był niewinny i też go ukrzyżowali. Nigdy nikomu nie zależało na jakimś tam niewinnym człowieku.”
Hasek… Z jednej strony komunista, żołnierz Armii Czerwonej, pełen pierwotnej żądzy bigamista. Z drugiej autor satyry wojennej w której nie ma ani prawej ani lewej strony tylko bezsens wojny oraz maszyny biurokratycznej jako takiej.
„Z pustym żołądkiem nie ma co pchać się do latryny.”
Rozumienie otaczającego świata wymaga szwejkowej prostoty w jego postrzeganiu. Niedokończone dzieło Hasek’a pozostaje aktualne i na dobre osadzone w kanonie literatury. Śpieszmy się czytać książki, tak szybko zostają skreślone z listy lektur. 100-lecie wydania jest dobrą okazja by sobie przypomnieć o jednej z lepszych satyr wojennych.

„Życie ludzkie, posłusznie melduję, panie oberlejtnant, jest takie powikłane, że w porównaniu z nim człowiek jest jak szmata.”
Co robić, gdy świat wokół Ciebie pędzi jak szalony i wpada w obłęd? Najlepiej czytać ponownie Hasek’a, sięgając po klasykę literatury światowej. Mimo 100-lecia (publikowana w latach 1921-23) lektura nadal jest nad wyraz aktualna, a jej humor śmieszy...