Bardzo mi się podobała to powieść. Nie mam pojęcia dlaczego.


Tak naprawdę , chciałam powiedzieć , że świetnie mi się czytało i nie mam ochoty analizować czemu.
Niczym w " Zbrodni i karze" , staruszka zostaje zamordowana ciosem siekierki w głowę. Prosta zbrodnia , ale dalszy ciąg ciekawy. Skazano na śmierć domniemanego sprawcę , jednak prowadzący śledztwo nadinspektor Spence ma wątpliwości czy schwytano właściwą osobę.
- występują tu sympatyczne postaci: Herkules Poirot , Ariadna Oliver , oraz cały wachlarz mniej miłych osób o zróżnicowanych charakterach [ ktoś słuchający audiobooka może się w tym pogubić i odnieść niekorzystne wrażenie ]
- przestępstwa są realistyczne i dobrze wkomponowane w akcję
- o tym , że tak miło mi się czytało przesądził najprawdopodobniej opis angielskiej wsi. Wieś w książkach Agathy Christie zawsze mnie fascynowała- ze świecą szukać tam rolnika , natomiast zawsze znajdzie się jakiś lord , zazwyczajm opisany jako niezbyt lotny umysłowo [ akurat w " Pani McGinty brak lorda] Są tam artyści , biznesmeni , ubogie wdowy ipt. Ostry kontrast z PRL-owską wsią , która składała się zwykle z samych rolników . Teraz to już się zmienia , chociaż nie wiem czy wszyscy tak chętnie zapraszają się na drinki , a jak grill to przeważnie w gronie znajomych z miasta , a nie najbliższych sąsiadów.
Najprawdopodobniej podświadomie spodobał mi się ten " towarzyski" styl życia.
Polecam i książkę i bycie gościnnym .

Bardzo mi się podobała to powieść. Nie mam pojęcia dlaczego.


Tak naprawdę , chciałam powiedzieć , że świetnie mi się czytało i nie mam ochoty analizować czemu.
Niczym w " Zbrodni i karze" , staruszka zostaje zamordowana ciosem siekierki w głowę. Prosta zbrodnia , ale dalszy ciąg ciekawy. Skazano na śmierć domniemanego sprawcę , jednak prowadzący śledztwo nadinspektor...