Sztuka dedukcji? Z której strony? Intuicja? Pan Detektyw to antypatyczny gość, który nie chce się dostosować do współczesnych realiów, jakby to był XIX w. Buc i tyle, a kryminał bez klasy.

Sztuka dedukcji? Z której strony? Intuicja? Pan Detektyw to antypatyczny gość, który nie chce się dostosować do współczesnych realiów, jakby to był XIX w. Buc i tyle, a kryminał bez klasy.

Seria z Peterem Diamondem liczy 20 powieści + jeden zbiór opowiadań. Po polsku wydano tylko 4 pierwsze + dwie wersje skrócone w Reader's Digest. To klasyczny detektyw, nieśpiesznie prowadzone śledztwa. Polecam!

Seria z Peterem Diamondem liczy 20 powieści + jeden zbiór opowiadań. Po polsku wydano tylko 4 pierwsze + dwie wersje skrócone w Reader's Digest. To klasyczny detektyw, nieśpiesznie prowadzone śledztwa. Polecam!

Książka trafiła do mnie z blogosfery. Sama bym raczej jej nie kupiła, z racji, że kryminały wolę oglądać (a i tu zawsze kieruję się nie tak może nawet fabułą, jak obsadą aktorską),niż czytać. I dlatego ten gatunek literacki czytam bardzo rzadko. Tak mam od początków swego czytelnictwa i raczej się to już nie zmieni.

Ale wracając do książki, muszę przyznać, że przyjemnie się ją czytało, może dlatego, że nie tylko wciągnęła mnie intryga kryminalna - chociaż niezbyt skomplikowana, to jednak ciekawie poprowadzona - ale zainteresowało mnie również tło, w jakim się akcja tego kryminału toczy. A jest nim miasteczko Bath, gdzie mieszkała i tworzyła Jane Austen, o której mówi się tu sporo, gdyż pierwszym podejrzanym w kryminalnej intrydze jest mąż ofiary, profesor wykładający na miejscowym uniwersytecie anglistykę, który otrzymał za zadanie zorganizowanie wystawy "Jane Austen w Bath". A ja, choć jej twórczość znam tylko z ekranizacji filmowych, to jednak ostatnio obejrzałam film biograficzny p.t. "Jane Austen żałuje" i dlatego miło mnie ten wątek zaskoczył. A łączy się on ściśle z intrygą kryminalną, gdyż jednym z motywów zbrodni jest kradzież listów Jane Austen, które profesor otrzymał od wdzięcznej mieszkanki Bath za uratowanie syna.

Podsumowując tę krótką opinię mogę stwierdzić, że "Detektyw Diamond i śmierć w jeziorze" to wdzięczna lektura, w której mamy jednego trupa (i to pięknej kobiety),zmieniających się podejrzanych oraz mało sympatycznego, ale zdeterminowanego detektywa, który - nawet, gdy przestaje nim być i zostaje odsunięty od prowadzonej sprawy - pomaga ją rozwikłać, tyle, że już nie wydziałowi kryminalnemu, a obrońcy osoby oskarżonej o zbrodnię.

Książka trafiła do mnie z blogosfery. Sama bym raczej jej nie kupiła, z racji, że kryminały wolę oglądać (a i tu zawsze kieruję się nie tak może nawet fabułą, jak obsadą aktorską),niż czytać. I dlatego ten gatunek literacki czytam bardzo rzadko. Tak mam od początków swego czytelnictwa i raczej się to już nie zmieni.

Ale wracając do książki, muszę przyznać, że przyjemnie...

Nie będę obiektywna w ocenie tej książki …
To już druga książka z Peterem Diamondem detektywem starej generacji, który nie uznaje komputerów …
Znalezione zostaje ciało kobiety w jeziorze i trzeba ustalić kto to i znaleźć sprawcę .Niestety Diamond zostaje odsunięty od sprawy i odchodzi z policji ale i tak prowadzi śledztwo na własną rękę .
Mimo że nie ma rozlewu krwi i dosyć szybko domyśliłam się kto był sprawca to i tak nie mogłam się oderwać od lektury gdyż akcja książki dzieje się w Bath a ja kocham to miasto .

A serię książek polecam <3

Nie będę obiektywna w ocenie tej książki …
To już druga książka z Peterem Diamondem detektywem starej generacji, który nie uznaje komputerów …
Znalezione zostaje ciało kobiety w jeziorze i trzeba ustalić kto to i znaleźć sprawcę .Niestety Diamond zostaje odsunięty od sprawy i odchodzi z policji ale i tak prowadzi śledztwo na własną rękę .
Mimo że nie ma rozlewu krwi i dosyć...

Coś z tą książką jest nie w porządku (mam egzemplarz wydany przez Amber). Sięgnąłem po nią, bo miałem ochotę na kryminał w dobrym, starym stylu, z detektywem, który preferuje dedukcję zamiast pościgów samochodowych i strzelanin. I do pewnego stopnia się udało, ale… Czy autor naprawdę wykreował bohatera, który jest trudnym do zniesienia aroganckim, impertynenckim, złośliwym, kłamliwym manipulatorem, grubasem, bezgranicznie pogardzającym współpracownikami i przełożonymi, zastraszającym tych pierwszych? Ten typ jest tak antypatyczny, że momentami – z jego powodu – nie chciało mi się do książki wracać. Trudno mi uwierzyć, żeby w tak dziwny sposób pisał zdobywca nagród i wyróżnień m.in. Silver Dagger Award, Golden Dagger Award i Malice Domestic Award.

W trakcie lektury natknąłem się na sporo „perełek” takich jak:
„Gdyby inaczej, musiałbym zmienić zawód” [1].
„Nie jest może odmówić nam współpracy” [2].
„To była intrygująca próba prawdziwej roli Wigfulla w tym śledztwie" [3].
„Gdyby tylko porzuciłby żonę” [4].
Czy Oxfam to naprawdę miejscowość, w której sprzedają tanie książki? Bo Google podaje, że Oxfam to międzynarodowa organizacja humanitarna, zajmującą się walką z głodem na świecie i pomocą w krajach rozwijających się. Może i prowadzi jakieś księgarnie, ale…
A to skłania mnie do podejrzenia, że coś tu jest nie w porządku z tłumaczeniem albo redakcją książki.

Pani Trenchard-Smith, spacerująca przed wieczorem z kotami, znajduje w jeziorze Chew Valley zwłoki młodej kobiety. Zawiadamia posterunkowego Harry’ego Sedgemoora, a ten wzywa bardziej kompetentny zespół, kierowany przez detektywa Diamonda. Najpierw dość długo trwają ustalenia personaliów ofiary – mimo braku potwierdzenia z laboratoriów Diamond uważa, że została zamordowana – później, co oczywiste, poszukiwany jest zabójca. Pierwsze podejrzenie, jak zwykle, pada na męża. Jego zeznanie, podczas którego opowiada jak organizował wystawę „Jane Austin w Bath” w jakimś dziwnym miejscu, ma objętość sporego opowiadania. Następnie pojawia się wątek zaginionych/ukradzionych listów Austen, transportu pluszowych misiów, czarnego mercedesa…

Nie byłem zachwycony konwencją, w której autor przyjął, że znakomitym pomysłem będzie kilkukrotna zmiana narratora. Owszem, pozwala to spojrzeć na jedno wydarzenie z kilku różnych punktów widzenia, ale momentami wydawało mi się to nużące i jakby… wybijające z rytmu. Powieść jest za długa i momentami po prostu nudna – oczywiście tylko moim niezwykle skromnym zdaniem. Jest to pierwszy tom z serii powieści z Diamondem, ale wątpię, bym chciał sięgnąć po kolejne. Może kiedyś, ale jeśli już, to koniecznie w innym tłumaczeniu.


--
1. Peter Lovesey, "Detektyw Diamond i śmierć w jeziorze", tłum. Radosław Januszewski, wyd. Amber, 2008, s. 72.
2. Tamże, s. 127.
3. Tamże, s. 129
4. Tamże, s. 153.

Coś z tą książką jest nie w porządku (mam egzemplarz wydany przez Amber). Sięgnąłem po nią, bo miałem ochotę na kryminał w dobrym, starym stylu, z detektywem, który preferuje dedukcję zamiast pościgów samochodowych i strzelanin. I do pewnego stopnia się udało, ale… Czy autor naprawdę wykreował bohatera, który jest trudnym do zniesienia aroganckim, impertynenckim, złośliwym,...

Było to moje pierwsze spotkanie z detektywem Diamondem, może nie porywające, ale całkiem udane.

Początkowo akcja płynie niezbyt wartko, ale nie jest to żaden przytyk, bo od pierwszych stron powieść czyta się z zainteresowaniem. Potem wydarzenia zaczynają przyspieszać, by w finale zaskoczyć czytelnika ostatecznym rozwiązaniem zagadki. Problem jednak w tym, że zakończenie wydało mi się mało wiarygodne.

Ciekawym zabiegiem jest wielogłosowość narracji, co pozwala spojrzeć na te same wydarzenia i postaci z różnych perspektyw. Każda opowieść wnosi też nowe szczegóły, co zagęszcza akcję, ale pozwala też łączyć te pozornie mało istotne różnice w logiczną całość. Jeśli czytelnik ma ochotę zabawić się w detektywa, ma szansę dzięki tym detalom prowadzić własne śledztwo.

Do plusów zaliczam także wprowadzenie motywu oryginalnych, odkrytych po wielu latach listów Jane Austen. Odgrywa on tu ważną rolę w śledztwie i na pewno ubarwia fabułę.

Czyta się szybko, lekko i przyjemnie, mimo mało optymistycznych treści.

Było to moje pierwsze spotkanie z detektywem Diamondem, może nie porywające, ale całkiem udane.

Początkowo akcja płynie niezbyt wartko, ale nie jest to żaden przytyk, bo od pierwszych stron powieść czyta się z zainteresowaniem. Potem wydarzenia zaczynają przyspieszać, by w finale zaskoczyć czytelnika ostatecznym rozwiązaniem zagadki. Problem jednak w tym, że zakończenie...

Całkiem przyjemny, szczególnie w końcówce, kiedy zaczyna się wszystko wyjaśniać. Waham się czy sięgnąć po kolejne części. Nie polubiłam głównego bohatera. Wydawał mi się taki trochę na siłę.

Całkiem przyjemny, szczególnie w końcówce, kiedy zaczyna się wszystko wyjaśniać. Waham się czy sięgnąć po kolejne części. Nie polubiłam głównego bohatera. Wydawał mi się taki trochę na siłę.

Dla mnie świetne. Nieco staroświeckie (rok 1989 nie był tak dawno, ale świat się zmienił),mimo to wciągające. Końcówka nieco banalna, ale i tak warto było.

Dla mnie świetne. Nieco staroświeckie (rok 1989 nie był tak dawno, ale świat się zmienił),mimo to wciągające. Końcówka nieco banalna, ale i tak warto było.

Świetna książka. Fani A. Christie będą zadowoleni.

Świetna książka. Fani A. Christie będą zadowoleni.

Akcja książki toczy się wolno i leniwie. Muszę powiedzieć, że sam detektyw Diamond nie przypadł mi do gustu. Kiedy tylko wymyśli jakąś teorię to lansuje ją bezkrytycznie, nie liczą się z konsekwencjami. Czyta się to niestety dość opornie.

Akcja książki toczy się wolno i leniwie. Muszę powiedzieć, że sam detektyw Diamond nie przypadł mi do gustu. Kiedy tylko wymyśli jakąś teorię to lansuje ją bezkrytycznie, nie liczą się z konsekwencjami. Czyta się to niestety dość opornie.