" Dźwięki z dołu ucichły, lecz tylko na parę minut. Pojawiły się ponownie. Glosniejsze, wyraźniejsze. Kto to może być? - zastanawiał się. Ale to nie tylko kwestia tożsamości powinna zajmować mu głowę, co jedno zasadnicze pytanie: kto jest teraz prawdziwym wrogiem? I komu ostatecznie powinni ufać? Urodzonym zabójcom, przed którymi tak długo uciekali, czy może Melowi otaczającemu ich prawdziwie przyjacielską opieką? Tak łatwo pomylić przyjaciela z wrogiem, tak łatwo wbić nóż w niewłaściwe serce. "
*****

Po przeczytaniu tej powieści napisałam do autora, wylalam na niego morze uwielbienia. Był jedyną w tym momencie osobą, której mogłam powierzyć wszystkie swoje emocje, te, które sposób opisać, bo jest też cała horda tych nie możliwych do ubrania w słowa. Mieliście tak kiedyś, że chcieliście usiąść oko w oko z autorem i powiedzieć mu co Wam zrobili? Posłuchajcie, choć to będzie bardzo trudna dla mnie recenzja...trudna, bo tak bardzo chciałabym Wam opowiedzieć wszystko!

Książka zaczyna się od dziwnej sceny nad morzem, gdzie para robi sobie zdjęcie, mężczyzna informuje partnerkę, że w tle zdjęcia widać niespodziankę jaką ma dla kobiety. Surogatkę. Za chwilę kobieta zostaje zamordowana..
Przenosimy się w inne czasy, poznajemy Czesię i jej męża Feliksa. Kobieta ma kłopoty ze zdrowiem, słyszy głosy kogoś, kogo nazywa Ojcem. Jest on przeszłością Feliksa, który pracował w policji i rozpracowywał bandę Ojca. Gdy Czesia przebywa w szpitalu, mąż dostaje dziwny telefon, głos informuje go, że za 15 minut musi zabrać żonę ze szpitala, bo stanie się coś złego. Mężczyzna wsiada w auto i w ostatnich minutach zabiera żonę, już wiedzą , że grozi im niebezpieczeństwo. Uciekają do kupionego niedawno domku z dala od cywilizacji, gdzie nikogo innego nie ma. Jednak , gdy dojeżdżają ich oczom ukazuje się drugi domek z drewna, którego wcześniej nie było. Poznają swojego sąsiada, który okazuje się przystojnym, młodym mężczyzną o imieniu Mel. Jest miły, uczynny. Czesława odkrywa na swoim ciele znamię, z którego sączy się maź, sąsiad oferuje pomoc w postaci masażu, tłumaczy, że leczy metodą niekonwencjonalną poprzez dotyk dłoni uwalnia kobietę od bólu. Jednak szybko zaczynają się dziać różne dziwne rzeczy, pojawia się tajemnicza wróżka, biały kamper w lesie, w którym przebywają mężczyźni w niebieskich uniformach nazywani przez Mela urodzonymi zabójcami. Czesława czuje, jakby traciła własną świadomość i coraz bardziej uzależniała się od sąsiada. Feliks ma wrażenie, jakby Mel nie był tym, za kogo się podaje. A kim jest naprawdę? Kto mieszka w białym kamperze? Co chce powiedzieć im tajemnicza wróżka?

Historia ta sprawiła, że nie żyłam niczym innym. Ciągle myślałam co się wydarzy, gdy byłam w pracy lub zajęta czymś innym. Każdy rozdział kończył się tak, że nie można było się oderwać. To najbardziej nieoczywita lektura, jaką ostatnio czytałam, w której zakończenie wbije was w fotel, którego nie da się po prostu przewidzieć. Nigdy jeszcze nie spotkałam się z tak mistrzowskim finałem. Autor ma ogromny talent do zakończeń, o czym przekonałam się czytając " Dziecięcy kram " , szczerze również polecam. Jednak tutaj zakończenie ma taki oddźwięk , który zostaje w Was na zawsze. Tajemnice, irracjonalne zachowania, suspens, zagadki. Nie ma tak wysokiej skali, abym mogła ocenić to dzieło. Bo to dzieło, bez dwóch zdań. Dziękuję, że Pan pisze. Jest Pan diamentem w świecie literatury.

" Dźwięki z dołu ucichły, lecz tylko na parę minut. Pojawiły się ponownie. Glosniejsze, wyraźniejsze. Kto to może być? - zastanawiał się. Ale to nie tylko kwestia tożsamości powinna zajmować mu głowę, co jedno zasadnicze pytanie: kto jest teraz prawdziwym wrogiem? I komu ostatecznie powinni ufać? Urodzonym zabójcom, przed którymi tak długo uciekali, czy może Melowi...