Kto z Was czeka na film „All of Us Strangers” („Dobrzy nieznajomi”)?
Ja czekam odkąd tylko się dowiedziałam, więc już jakiś rok, a jeszcze do lutego troszkę czasu. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po książkę, której film jest luźną adaptacją.

Książka jest dość krótka, 188 stron, dość dużą czcionką. Historia wciąga i czyta się szybko.
Jednak, co do samej treści mam mieszane uczucia. Czegoś mi zabrakło. Być może większego zagłębienia się w postać głównego bohatera, jego rodziców oraz Kei (sąsiadki). Jako czytelnik chciałabym spędzić z nimi nieco więcej czasu. Może ta książka powinna być nieco dłuższa. Liczę, że właśnie to czego zabrakło będzie w filmie, bo reżyser podobno zrobił z tego swoją „emotional biography” (dodatkowo film był kręcony w jego mieszkaniu z dzieciństwa!).

Sam pomysł na historię jest bardzo ciekawy. Czytelnik odczuwa głęboki niepokój tym, co przytrafia się głównemu bohaterowi. Książka ma momenty świetnie budowanej grozy. Bo kto choć raz się nie bał będąc samemu w pustym domu i nie miał ochoty zapalić wszystkich lampy?
Zakończenie też nieco rozczarowuje i można się go po części domyślić. Tak jak mówiłam – mam bardzo mieszane uczucia.

Kto z Was czeka na film „All of Us Strangers” („Dobrzy nieznajomi”)?
Ja czekam odkąd tylko się dowiedziałam, więc już jakiś rok, a jeszcze do lutego troszkę czasu. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po książkę, której film jest luźną adaptacją.

Książka jest dość krótka, 188 stron, dość dużą czcionką. Historia wciąga i czyta się szybko.
Jednak, co do samej treści mam mieszane...