"Naucz mnie dotyku" to nie tylko powieść o miłości, ale także o odwadze, nadziei i akceptacji. To opowieść, która daje czytelnikom nadzieję na lepsze jutro i pokazuje, że miłość może uzdrowić nawet najgłębsze rany.

To książka, której drugim imieniem powinien być rollercoaster emocjonalny. Autorka serwuje nam świat pełen tajemnic, które czytelnik musi odkryć. I choć wielokrotnie się denerwowałam, to równocześnie świetnie się przy niej bawiłam. 

Dodatkowego plusa dodaje fakt, że historia była opisana z perspektywy różnych bohaterów, co niemiłosiernie wzbogacało całość. 

Rose i William stopniowo się poznawali – zmieniali swoje postępowania, jak i uczucia względem siebie. Mogę śmiało powiedzieć, że wszystko było opisane w odpowiednim tempie, przez co byłam w stanie wszystko zrozumieć i co najważniejsze… szybko wkręcić w fabułę.

Mimo wszystko jednak największe wrażenie wywarło na mnie zakończenie. Jak większość osób powiem, kompletnie się go nie spodziewałam i z nieukrywaną niecierpliwością czekam na kolejny tom. Mam nadzieję, że w niedługim czasie będziemy mogli poznać go w papierze.

[WSPÓŁPRACA BARTEROWA]

"Naucz mnie dotyku" to nie tylko powieść o miłości, ale także o odwadze, nadziei i akceptacji. To opowieść, która daje czytelnikom nadzieję na lepsze jutro i pokazuje, że miłość może uzdrowić nawet najgłębsze rany.

To książka, której drugim imieniem powinien być rollercoaster emocjonalny. Autorka serwuje nam świat pełen tajemnic, które czytelnik musi odkryć. I choć...