Dzień dobry w piatek!
Cykl z Fryzji Wschodniej - no cóż był plan na całą serię, ale skończyłam na trzecim rozdziale drugiej części.
——
Co na okładce?
Miasteczko Aurich we Fryzji. Domy w wypielęgnowanych ogrodach, sielska atmosfera, do tego niesamowity krajobraz Morza Wattów – akwenu wód przybrzeżnych odsłanianych całkowicie podczas przypływów. Pierwsze morderstwo spada na mieszkańców jak grom z jasnego nieba, a nie wiedzą, że to początek groźnej serii. Blady strach pada zwłaszcza na członków Stowarzyszenia Tęcza, którego podopiecznymi są osoby niepełnosprawne. Zarówno pierwsze zabójstwo, jak i kolejne mają z nim bezpośredni związek. Nadkomisarz Ann Kathrin Klaasen zaczyna tropić zabójcę. Skupiona na pracy nie zauważa, że jej życie rodzinne wali się w gruzy…
——
Zazwyczaj zdarza mi się marudzić, że książka jest za długa, za dużo opisów przyrody itd.
W przypadku „Mordercy z Fryzji Wschodniej” było na odwrót, było za mało… jednak nie jest to niedosyt, a rozczarowanie.
Pomysł na historię jest bardzo fajny, seria morderst interesująca, ale brakuje wykończenia, skupienia na detalach. Kwestia osób niepełnosprawnych i fundacji też została potraktowana po łebkach.
Za to mam wrażenie, że autor skupił się na głównej bohaterce, która przez całą książkę roztrząsa swój rozwód i to jak bardzo złą jest matką.
Jak dla mnie za dużo dramatu, za mało kryminału, a szkoda, bo potencjał na dobry kryminał był.
Dlatego też, kiedy pierwsze rozdziały drugiej części zaczęły się o monologu głównej bohaterki o jej sytuacji prywatnej, książka został odesłana na półeczkę „ wrócę do niej na emeryturze”. Ocena 4/10

Dzień dobry w piatek!
Cykl z Fryzji Wschodniej - no cóż był plan na całą serię, ale skończyłam na trzecim rozdziale drugiej części.
——
Co na okładce?
Miasteczko Aurich we Fryzji. Domy w wypielęgnowanych ogrodach, sielska atmosfera, do tego niesamowity krajobraz Morza Wattów – akwenu wód przybrzeżnych odsłanianych całkowicie podczas przypływów. Pierwsze morderstwo spada na...