Michaił Bułhakow w arcydziele Mistrz i Małgorzata przebija wszelkie skale powieści na świecie. Literatura zachwyca monstrualnością i wielowątkowością czym może się poszczycić w piedestale owe dzieło. Autor kreuje ekipę Wolanda, aby udowodnić ateistycznej Moskwie, że Bóg istnieje. Celem powieści była demaskacja systemu totalitarnego i w iście genialny sposób zostało to przekazane w sposób metafizycznej relacji Szatana z społecznością Moskwy. W symultaniczny sposób akcja powieści rozgrywa się w 3 dni maja 1929 roku w Moskwie i jednocześnie w czasach panowania V prokuratora Judei Poncjusza Piłata. Nader ważnym elementem jest szkatułkowość powieści, gdzie to powieść toczy się w historii, opowieść w opowieści „rękopisy nie płoną” tzn. że to rolą artysty jest stać na straży prawdy. Zniewolenie jest tak straszne w Moskwie Stalina, że zło się przewartościowało i diabły nie przerażają. Najważniejsze już na koniec, ze artysta czyli Mistrz i Iwan Bezdomny jak i sam Autor tworzą dzieło, które ma być dowodem na prawdziwy obraz świata. Historia Piłata i Jeszui ma dowodzić, że całe zło w tym również systemy są konsekwencja tchórzostwa. „największe ułomnością człowieka jest tchórzostwo”. Powieść Arcydzieło przez wielkie A.

Michaił Bułhakow w arcydziele Mistrz i Małgorzata przebija wszelkie skale powieści na świecie. Literatura zachwyca monstrualnością i wielowątkowością czym może się poszczycić w piedestale owe dzieło. Autor kreuje ekipę Wolanda, aby udowodnić ateistycznej Moskwie, że Bóg istnieje. Celem powieści była demaskacja systemu totalitarnego i w iście genialny sposób zostało to...