"Mandragora" to bardzo mądra książka w dużej mierze poświęcona filozofii i teologii. Traktuje o poszukiwaniu sensu życia i ścieżki, którą należy się kierować w codziennym życiu. Poprzez poznanie poszczególnych historii życia i spojrzenia na świat bohaterów, dowiadujemy się, że dla każdego z nich BÓG może oznaczać coś innego, chociaż wciąż jest tym samym BOGIEM, którego czczą wszyscy. Dla jednych jest to Bóg Ojciec, dla innych Bogini Matka, Słowo, Pani Lasu czy Natura. Gdyby starczyło mi czasu i chęci, mogłabym tu przytoczyć nawet z dwadzieścia fajnych cytatów, ale myślę po prostu, że warto książkę mieć na półce i czasem do niej powrócić, bowiem prawdy w niej zawarte są dość uniwersalne i ponadczasowe. Za drugim razem lepiej też się ją zrozumie.
Jak dla mnie zasługuje na dużego plusa za to, że w trakcie czytania zmusza do intensywnego myślenia- przynajmniej mnie. Ktoś, kto nie chce się zbytnio męczyć i szuka łatwiejszej lektury powinien tę pozycję ominąć szerokim łukiem. Bo ani lektura nie będzie dla niego przyjemna, ani też nic z niej nie wyniesie...

"Mandragora" to bardzo mądra książka w dużej mierze poświęcona filozofii i teologii. Traktuje o poszukiwaniu sensu życia i ścieżki, którą należy się kierować w codziennym życiu. Poprzez poznanie poszczególnych historii życia i spojrzenia na świat bohaterów, dowiadujemy się, że dla każdego z nich BÓG może oznaczać coś innego, chociaż wciąż jest tym samym BOGIEM, którego...