We Lwowie zakochałam się kilkanaście lat temu. To był ten czas, kiedy granica była tłoczna od „mrówek”, przez co trzeba było stać w kolejkach, które nigdy się nie kończyły. Nic jednak nie mogło zepsuć mi wrażeń po dniu spędzonym w tym mieście, w którym od razu poczułam się jak w domu. Aleja Szewczenki tętniła życiem, wystawy sklepów hipnotyzowały, ludzie spacerowali, grali w szachy i pili piwo na miejskim skwerku. Gdzieś na skraju chodnika stała babuszka z małym wózkiem, z którego sprzedawała ciepłe jeszcze placki, takie trochę pączkowe z mięsnym nadzieniem (wciąż nie wiem, jak to się nazywa). Atrakcją dla mnie był saturator ze szklanką, którego nie widziałam już w Polsce. Woda dla każdego. Ekologicznie, bezśmieciowo (nikt nie umierał od wspólnego naczynia ;)

We Lwowie zawsze było pysznie, choć z roku na rok coraz drożej, głównie przez fakt, że miasto stało się popularnym punktem wypadowym. Uliczki zostały zalane turystami, sklepikami z pamiątkami i śmieciami wypadającymi z koszy. Mimo to tęsknię, tym mocniej, im dłużej trwa wojna. Z dnia na dzień dewastacja postępuje i to nie chce się zatrzymać. Pozostają jedynie wspomnienia, miejsc, zapachów i smaków. Smaków przede wszystkim...

Nakładem wydawnictwa @znak_literanova ukazała się niedawno niezwykła książka kucharska, pisana w trakcie napaście na Ukrainę. Trudny czas, tym bardziej doceniam wkład pracy, a uwierzcie mi, jest co czytać i co oglądać. „Kuchnia lwowska” to wspaniała podróż przez Galicję, ponad sto zebranych przepisów okraszonych anegdotami o dawnym i współczesnym Lwowie. Miesza się tu kuchnia żydowska, austriacka, huculska, włoska, a nawet grecka. Dowiecie się co to takiego „awanturka bałamutka” albo „fuczki”. Poznacie odmieniony smak zupy dyniowej i gołąbków zawiniętych w buraczane liście. Ślązacy spadną ze stołka, kiedy zobaczą przepis na czerwoną kapustę z rodzynkami i pomarańczami. POLECAM!

We Lwowie zakochałam się kilkanaście lat temu. To był ten czas, kiedy granica była tłoczna od „mrówek”, przez co trzeba było stać w kolejkach, które nigdy się nie kończyły. Nic jednak nie mogło zepsuć mi wrażeń po dniu spędzonym w tym mieście, w którym od razu poczułam się jak w domu. Aleja Szewczenki tętniła życiem, wystawy sklepów hipnotyzowały, ludzie spacerowali,...