W kilku już książkach natrafiłem na jakieś informacje o Czajce. Do tego - nie pamiętam już skąd - wiedziałem, że ostatnio ukazały się przynajmniej dwie książki biograficzne o niej. Więc kiedy w szpitalnym booksharingu zobaczyłem jej książkę to nie mogłem jej nie zabrać i nie przeczytać. No i chociaż nie jest to gruba książka to jednak to, że przeczytałem ją w niecałe 48 godzin, przy czym jeszcze tym czasie pracowałem i spałem to znaczy, że mnie wciągnęła jak mało co w ostatnich latach.

No nie wiem co powiedzieć poza tym, że to jest bardzo zabawne, z takim wsobnym poczuciem humoru - Czajka śmieje się przede wszystkim z siebie sprzed 40 lat. Do tego jest to bardzo lekkie ale napisane ze smakiem. No i daje interesujący obraz Warszawy (i nie tylko) z końca Pierwszej Wojny i początku Niepodległości, ze szczególnym uwzględnieniem stanu świadomości ówczesnych panienek z dobrych domów. To jest szalona jazda! Szczególnie, że sama Czajka była szalona i to chyba do końca życia. Była do tego, choć nieco później niż w okresie, o którym pisze w tej książce, chyba najbardziej znaną warszawską celebrytką Dwudziestolecia, takim Fransiszkiem Fiszerem w spódnicy, tyle że Franc Fiszer o wiele rzadziej wywoływał skandale erotyczne. Zresztą z Francem Fiszerem dobrze się znali i łączyło ich coś więcej niż zwykła znajomość.

Okazuje się do tego, że Czajka napisała całą serię książek tworzących siedmio- czy ośmiotomową biografię. No to chyba nie mogę nie przeczytać pozostałych!

W kilku już książkach natrafiłem na jakieś informacje o Czajce. Do tego - nie pamiętam już skąd - wiedziałem, że ostatnio ukazały się przynajmniej dwie książki biograficzne o niej. Więc kiedy w szpitalnym booksharingu zobaczyłem jej książkę to nie mogłem jej nie zabrać i nie przeczytać. No i chociaż nie jest to gruba książka to jednak to, że przeczytałem ją w niecałe 48...