Sięgnęłam po biografię ks. Jana Kaczkowskiego nie dlatego, że jestem gorliwą katoliczką. W zasadzie nie jestem praktykująca (z wyboru i trochę z przymusu), ale kiedyś przypadkowo usłyszałam w tv jakiś krótki wywiad z Nim. Bardzo mnie zaintrygował i kupiłam książkę "Życie na pełnej petardzie", a ostatnio "Jestem pod jego skrzydłami". Jestem pełna podziwu dla ks. Jana za to, że mimo śmiertelnej choroby (glejak) potrafił do końca żyć pełnią życia i dzielić się tym z ludźmi, pomagać im w ich cierpieniu (założył hospicjum w Pucku najpierw domowe, a potem stacjonarne). Mimo wielu przeciwności losu (nie został przyjęty do zakonu, ojciec był agnostykiem) oraz niechęci swoich przełożonych robił swoje bo wiedział, że pomaga ludziom. Był szanowany i lubiany. Zmarł mając 38 lat ale pozostawił po sobie wiele dobrego, a przede wszystkim wzór do naśladowania dla wierzących i niewierzących, katolików i ludzi innego wyznania, a także dla niewierzących jak powinno traktować się drugiego człowieka. Warto zapoznać się z jego biografią i przemyśleć swoje życie. Jest to po prostu niezwykła osobowość.

Sięgnęłam po biografię ks. Jana Kaczkowskiego nie dlatego, że jestem gorliwą katoliczką. W zasadzie nie jestem praktykująca (z wyboru i trochę z przymusu), ale kiedyś przypadkowo usłyszałam w tv jakiś krótki wywiad z Nim. Bardzo mnie zaintrygował i kupiłam książkę "Życie na pełnej petardzie", a ostatnio "Jestem pod jego skrzydłami". Jestem pełna podziwu dla ks. Jana za to,...