Każdego dnia przed snem czytamy kilkuletniej córce bajki, chętnie sięgnęłam więc po nowe źródło opowiadań – pozycja autorstwa Barbary Ekert zachęciła mnie pytaniem: „Jak to było z lisem i zającem” i przyjemną ilustracją zwierząt na okładce. Sprawdziłam ją w akcji, czytając córce przez kilka wieczorów. Książka okazała się odpowiednia dla małego przedszkolaka, a każda historia miała optymalną długość, w sam raz na pojedyncze czytanie. Poznajmy więc jej bohaterów...

Każdą przygodę poznajemy z perspektywy danego bohatera, który jako narrator opowiada swoją historię. Tłumaczy jednocześnie trudniejsze słowa, przybliża zwyczaje swoje i innych zwierząt – miejsce zamieszkania, pożywienie, sposób bycia – oraz na własnym przykładzie przekonuje o wartości przyjaźni, szacunku, życzliwości i troski o innych. W niektórych opowiadaniach zauważamy konkretne przykłady zaangażowania ludzi w opiekę nad zwierzętami – dzieci mądrze dbające zimą o łabędzie, ich rodzice ratujący ptaka zaplątanego w sieć kłusowników, gospodarz opatrujący złamane skrzydło bociana i organizujący mu w swojej stodole pobyt na zimę. Wszystko dzieje się na Mazurach, poznajemy naturalną roślinność i stworzenia tego regionu, a dzięki pięknym i realistycznym ilustracjom Kamili Stankiewicz możemy to wszystko zobaczyć.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/jak-to-bylo-z-lisem-i-zajacem-barbara-ekert/

Każdego dnia przed snem czytamy kilkuletniej córce bajki, chętnie sięgnęłam więc po nowe źródło opowiadań – pozycja autorstwa Barbary Ekert zachęciła mnie pytaniem: „Jak to było z lisem i zającem” i przyjemną ilustracją zwierząt na okładce. Sprawdziłam ją w akcji, czytając córce przez kilka wieczorów. Książka okazała się odpowiednia dla małego przedszkolaka, a każda...