Nie jestem fanem poradników, a "Zniszcz ten dziennik" smuci mnie niezmiernie, bo nie lubię psuć książek. Teoretycznie więc "Jak być szczęśliwym" nie powinno mi się spodobać, a był to mój najlepszy literacki zakup w 2016 roku.

Zdecydowanie nie jest to książka o tym, jak być szczęśliwym. Autor pisze zresztą o tym we wstępie. Stąd też absolutnie nie uważam, by mieli po nią sięgać tylko ludzie smutni i narzekający. Sama się za taką osobę nie uważam, ale opinia zawsze niesie za sobą ciężąr subiektywizmu, więc pozwalam sobie na taką prywatę.

Według mnie książka zachęca do poznania lepiej samego siebie. Pokazuje, że mamy możliwości zmieniać trudne sytuacje własnymi siłami, a kolejne ćwiczenia pozwalają na spojrzenie z dystansem na swoje życie, system wartości, otoczenie. Do złapania tego dystansu potrzebna jest chwila zatrzymania. Trudno o nią w tak poszechnym dzisiaj zabieganiu, ale warto spróbować. Patrząc z dystansu łatwo zmienić perpsektywę oceny danej sytuacji i - voilà - okazuje się, że nie jesteśmy w tak beznadziejnym położeniu, jak sie wydawało.

Wiele z ćwiczeń podanych w książce jest żywcem wyjęte z teorii psychologicznych. Jestem przekonana, że pojawiają się na sesjach coachingowych czy po prostu szkoleniach - mają realne przełożenie na rzeczywiste działanie, nie są to ćwiczonka z kosmosu i tylko dla rozrywki.

Kupiłam chyba z 9 egzemplarzy, żęby porozdawać znajomym i rodzinie. Naprawdę polecam, jeśli komuś zależy na tzw. rozwoju osobistym.

Nie jestem fanem poradników, a "Zniszcz ten dziennik" smuci mnie niezmiernie, bo nie lubię psuć książek. Teoretycznie więc "Jak być szczęśliwym" nie powinno mi się spodobać, a był to mój najlepszy literacki zakup w 2016 roku.

Zdecydowanie nie jest to książka o tym, jak być szczęśliwym. Autor pisze zresztą o tym we wstępie. Stąd też absolutnie nie uważam, by mieli po nią...