Dawno nie czytałam tak fantastycznej książki, która oddałaby cały nastrój wakacji, uroku miejsca, jakim jest winnica i dwoje tak skrajnie różnych, a zarazem takich samych bohaterów. Wciągnęłam się w fabułę tak mocno, że pochłonęłam tę książkę jednym tchem. To, co autorka zrobiła, przerosło moje najśmielsze oczekiwania względem tej książki. Przysięgam, że całą sobą czułam nastrój tej książki i wydarzenia w niej zawarte. Dostaliśmy niezwykle uczuciowego mężczyznę imieniem Harry, który w początkach swojej medycznej kariery dostał poważną lekcję życia. Zadręczając się poczuciem winy związanej ze stratą pacjentki, wyjeżdża z Los Angeles prosto do Pensylwanii, gdzie jego rodzice dopiero co kupili winnicę, by poradzić sobie ze wszystkimi kotłującymi się w nim uczuciami. Zdawać, by się mogło, że nic nie jest w stanie uśmierzyć jego bólu, do czasu, gdy w jego życiu, a dokładniej, że spotka kobietę, która od pierwszej chwili zawróciła mu w głowie. Jest nią Rowan McKinnon. Kobieta nie wierzy w coś takiego jak miłość, jest przekonana, że są to tylko słabe mrzonki, które nijak mają się do rzeczywistości. Ją obchodzi tylko i wyłącznie czysty układ, jakim jest zbliżenie. Bez uczuć, bez przywiązywania się, bez niepotrzebnych komplikacji. To jak między tą dwójką iskrzy, jak bardzo widoczne jest to przyciąganie między nimi - jest to coś niesamowitego. Dosłownie nie da się nudzić w żadnym momencie tej powieści. Jest ona tak przyjemnie napisana i układa się w logiczną całość, że będziecie zachwyceni, czytając ją. Znajdziemy też tutaj wątek rodzinny. Cała rodzina Bradych stoi za sobą murem i współpracuje. Gołym okiem widać jakim szacunkiem się darzą i w momentach, które spędzali razem, na mojej twarzy nie mógł przestać gościć uśmiech. Taka rodzina to największy skarb. Harrison i Rowan dają się wplątać w swoją wzajemną grę pełnej uczuć i namiętności. Każdy gest, każde słowo to jest jak mieszanka wybuchowa dobrego romansu, który może skończyć się happy endem albo najbardziej złamanym sercem w historii literatury. Nie zabraknie tutaj dobrego humoru, łez i błędów, z jakimi muszą zmierzyć bohaterowie, ale czy wszystkie z nich uda się naprawić? Jestem pod wrażeniem i na ten moment „Gdy wschodzi słońce” wskoczyło na bardzo wysokie miejsce w rankingu moich książek. Jest to idealna powieść na lato, jest lekka i przyjemna. No, bo nie oszukujmy się. Jak można nie zakochać się w przepięknej i malowniczej winnicy, która aż się prosi o piękny romans.