"Moja rewolucja odbywa się w moim wnętrzu. Ja też jestem rewolucją". Czy aby zrozumieć i poczuć sztukę danego artysty, trzeba znać jego prywatne życie? W przypadku Fridy Kahlo, niewątpliwie tak, gdyż nie da się zrozumieć jednego bez drugiego. Była wielką artystką i silną kobietą. Kochała malarstwo, kochała Meksyk i kochała Diego. Nie bez przyczyny nazywana jest ikoną. Caroline Bernard to pseudonim literacki znanej pisarki Tani Schlie, która urodziła się w 1961 r. Po studiach przez dziesięć lat pracowała w dziale redakcji wydawnictwa, by następnie samemu zacząć pisać. Autorkę pasjonują historie silnych i kreatywnych kobiet, dlatego wydała kilka książek ukazujących takie postacie. Lubi godzinami spacerować po plaży, nie odmawia sobie jedzenia. Mieszka w pobliżu portu w Hamburgu. 1925 rok, Meksyk, młoda Frida planuje karierę lekarza, ale niespodziewany wypadek skreśla jej marzenia. W wyniku wielomiesięcznej rekonwalescencji spędzonej w łóżku zaczyna malować i pomimo faktu, że nie odzyskuje pełnej sprawności, odnajduje nową pasją, jaką jest sztuka. Gdy poznaje słynnego malarza Diego Rivera, jej serce zostaje podzielone na miłość do tego mężczyzny i na miłość do malowania. W kolejnych latach, targana namiętnościami, ale i cierpieniem, tworzy najpiękniejsze dzieła swojego życia. Trzeba wiedzieć, że "Frida Kahlo i kolory życia" nie jest biografią słynnej na cały świat malarki, ale zbeletryzowaną literacko powieścią, dzięki której ta artystka ożywia na kartach książki, serwując czytelnikowi fascynującą historię jej życia. Życia, które Caroline Bernard starała się jak najprecyzyjniej odwzorować, pomimo fabularyzowanej konwencji. Muszę przyznać, że o ile lubię czytać ciekawie napisane biografie znanych ludzi, o tyle taka forma chyba bardziej do mnie przemawia. Jestem bowiem wówczas w stanie mocniej związać się z daną postacią i poczuć wiele różnych emocji towarzyszących najważniejszym momentom jej egzystencji. Pierwsza książka z serii "Wyjątkowe kobiety" zachwyca niezwykłą osobowością Fridy Kahlo. Już bowiem jako artystka wywołuje sporo ambiwalentnych uczuć swoim podejściem do życia, a w połączeniu z nietuzinkową kreacją psychologiczną, tworzy iście kolorową postać. Frida szokuje i zachwyca, zadziwia i wywołuje zdumienie. Potrafi też oczarować oryginalnością swojego ubioru i prowokować słownie swoim nieprzewidywalnym zachowaniem. Autorce rewelacyjnie udało się ukazać złożoność osobowościową tej kobiety, jej siłę i słabości, jej dwubiegunową miłość do sztuki i do mężczyzny. Wiele emocji wywołała we mnie ukazana na łamach książki niezwykle skomplikowana relacja miłosna jaka łączyła Fridę z jej mężem. Ta miłość mocno naznaczyła jej życie i myślę, że wielu czytelników nie będzie w stanie zrozumieć takiego uczucia – do mężczyzny o wiele od niej starszego, o mało atrakcyjnej aparycji, a do tego wielokrotnie ją zdradzającego. Cóż, nie od dzisiaj wiadomo, że przypadku ludzi sztuki, zupełnie inaczej podchodzi się do kwestii miłości, seksu, a nawet rewolucji. I na pewno warto poznać taki punkt widzenia, który świetnie obrazuje fakt, iż bohaterka nie umiała żyć z ukochanym, ale nie umiała także żyć bez niego. W życiu Fridy Kahlo było wszystko, począwszy od wielkiej miłości, bezgranicznego oddania sztuce po ogromne, fizyczne cierpienie i zmysłowe uciechy z kobietami oraz mężczyznami. Po lekturze książki Caroline Bernard zafascynowałam się postacią tej malarki, pomimo tego, że jej obrazy nie do końca trafiają w mój gust. Warto zgłębić niezwykle ekspresyjne życie Fridy Kahlo, która potrafiła brać to, co najlepsze, bez oglądania się na konwenanse, które tak często stają się dla nas barierami nie do przejścia. https://www.subiektywnieoksiazkach.pl