Jak przeżyć wojnę, kiedy jest się sierotą z getta, na którą czyha gestapo? Dzieci z placu Trzech Krzyży miały na to sposób. Sprzedawały gazety i papierosy, a za zarobione pieniądze kupowały jedzenie, ubrania i opłacały nocleg. Bardzo dbały o czystość i schludny wygląd, bo ich głównymi klientami byli… Niemcy!

To prawdziwa historia o garstce dzieci z warszawskiego getta, które wykorzystując wrodzony spryt – miały odwagę handlować z gestapowcami, bo stawką było przeżycie.



Dzieci z Placu Trzech Krzyży to przejmująca opowieść o małych uciekinierach z warszawskiego getta. Te dzielne dzieci dzięki odwadze i determinacji przeżyły okupację. Ich losy to jedna z nielicznych wojennych historii z pozytywnym zakończeniem.
Warto i trzeba ocalić tę historię od zapomnienia. Warto się nią dzielić.

dr Marek Michalak

przewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka

Rzecznik Praw Dziecka (2008-2018)


Dzieci z placu Trzech Krzyży to niemal nieznana w Polsce historia z czasów drugiej wojny światowej.

Książka opisuje losy żydowskich dzieci, które uciekły z warszawskiego getta i zdane tylko na siebie, walczyły o przetrwanie. Odwaga, pomysłowość i solidarność tych dzieci budzi podziw. Utrzymywały się ze sprzedaży papierosów i gazet. Ich klientami byli niemieccy żołnierze, esesmani, gestapowcy. W myśl zasady, że najciemniej jest pod latarnią, w latach 1942–1944 mali uciekinierzy z getta handlowali w samym środku okupowanej Warszawy – na placu Trzech Krzyży. W tym śmiertelnie niebezpiecznym dla nich miejscu, z paczkami papierosów w rękach, dzieci codziennie stawały do walki o swoje życie. Przechytrzyły Niemców, którzy kupowali od nich papierosy, bo nie byli sobie w stanie nawet wyobrazić, że papierosiarze mogą być Żydami!

W 1944 roku, po wybuchu powstania warszawskiego, te dzielne dzieciaki pozostały w stolicy i wiele z nich wzięło udział w walkach. Dziewczynki zostały sanitariuszkami i łączniczkami, a chłopcy walczyli z bronią w ręku. Po klęsce powstania papierosiarze trafili do obozów jenieckich, gdzie doczekali końca wojny. Po wyzwoleniu rozjechali się po świecie. Jedni trafili do Izraela, inni do Kanady i USA. Kilkoro pozostało w Polsce.

Warto poznać tę niezwykłą historię o garstce dzieci, które nie miały prawa żyć, a jednak nie poddały się, nie zwątpiły i odniosły zwycięstwo nad wrogiem.

[z posłowia]