Nieco nużąca - to trzeba przyznać, ale dlaczego ? Dlatego, że na pierwszych stronach autor przyzwyczaił czytelnika do wartkiej akcji. Jest wstęp o jednej siostrze, od której uciekł mąż, i zdawać by się mogło, że to będzie główna bohaterka... ale potem poznajemy druga siostrę Fanię, która przejmuje w swoje ręce chęć odnalezienia szwagra. I tu chodź nieco to dziwne pozostawia ona nocą swoje dziadki i męża i wyrusza z miejscowym dziwakiem na poszukiwania. Akcja się wtedy bardzo rozkręca, jest ucieczka, chowanie się od ciekawskich oczu, a wreszcie też napad na drodze przez zbirów. Wątek kryminalno-przygodowy okraszony co raz to humorystyczną nutką zdaje się całkowicie pochłaniać czytelnika, ale ... Potem książka odbija od głównego wątku, baardzo ale to bardzo - poznajemy po drodze ucieczki wielu pobocznych bohaterów i w sumie zbędne staje się poznawanie ich historii od czasów poznawania się ich rodziców, dziadków, tworzenia ugrupowań społecznych, rozruchów państwowych, koligacji carskich itp. informacji. Zostajemy zalani kupą barwnych i ciekawych informacji ale zbyt rozciągłych i nie wnoszących nic do wątku pierwotnego jakże wartkiego i ciekawego i śmiesznego. Trochę szkoda, bo wolałabym śledzić wątek Fanii i Dżiżika i ściągającego ich agenta Piotra, a historie pozostałych bohaterów i wojska - mogły by autorowi posłużyć za dobre fundamenty kolejnych oddzielnych powieści. Czy polecam ? - Polecam ale tylko wytrwałym, boję się, że inni mogą chcieć rzucić książkę w połowie czytania, a na to szkoda trochę czasu.

Nieco nużąca - to trzeba przyznać, ale dlaczego ? Dlatego, że na pierwszych stronach autor przyzwyczaił czytelnika do wartkiej akcji. Jest wstęp o jednej siostrze, od której uciekł mąż, i zdawać by się mogło, że to będzie główna bohaterka... ale potem poznajemy druga siostrę Fanię, która przejmuje w swoje ręce chęć odnalezienia szwagra. I tu chodź nieco to dziwne pozostawia...