W ramach nadrabiania czytelniczych zaległości wreszcie sięgnęłam po książkę „Córka rzeźnika” Yaniva Iczkovitsa, izraelskiego pisarza i publicysty.
Było to moje pierwsze spotkanie z prozą tego autora i bardzo udane.

Akcja tej wielowątkowej powieści rozgrywa się pod koniec XIX wieku w carskiej Rosji.

W małym miasteczku, Motolu, żyje żydowska społeczność. Jednym wiedzie się lepiej, innym gorzej. Wszyscy jednak wydają się zamknięci na świat gojów i wszystkiego, co nowe.
Wyjątek stanowi Fania Kajzman, matka piątki dzieci i wierna żona, która nie może znieść, że mężczyźni są traktowani lepiej niż kobiety – więcej im wolno, więcej uchodzi płazem…

Bohaterka nie toleruje sytuacji, w jakiej znalazła się jej siostra, Minda, której mąż wyjechał w nieznane, zostawiając ją samą z dwójką dzieci. Status zostawionej kobiety jest najgorszy, gdyż nie jest ona ani rozwódką, ani wdową, co oznacza, że nie wolno jej powtórnie wyjść za mąż i musi sama zmagać się z biedą oraz ciężką codziennością.

Odważna Fania zostawia rodzinę i wyrusza na poszukiwanie męża siostry. Ma o nim jak najgorsze zdanie, uważa za obiboka i nieudacznika, jednak zamierza go odnaleźć, by zmusić do rozwodu lub do powrotu.

Tytułowej córce rzeźnika towarzyszy miejscowy dziwak i …ostry nóż przytwierdzony do uda. To prezent, który przed laty podarował jej ojciec.
Podróż okazuje znacznie bardziej niebezpieczna niż Fania myślała. Jakby tego było mało, bohaterkę i jej pomocnika ściga carska policja…
Co dalej?

Mnóstwo przygód, nowych znajomości i sytuacji, w których nie wiadomo, kto jest sprzymierzeńcem, a kto wrogiem.
Całość czyta się jednym tchem i z wielkim zainteresowaniem, gdyż losy bohaterów obfitują w mnóstwo niespodzianek i nieprzewidywalnych perypetii.

Nie jest to jednak tylko powieść awanturnicza czy łotrzykowska. Ciekawe i ważne okazują się wątki obyczajowe, które przedstawiają codzienność Żydów, ich obyczajowość ściśle powiązaną z religią i obwarowaną mnóstwem nakazów oraz zakazów.

W tym temacie pojawiają się obustronne kulturowe uprzedzenia, antysemityzm, pogromy i ich wspomnienia, które żyją w pamięci części bohaterów.
Fabuła obnaża również dwulicowość i zakłamanie małych prowincjonalnych miasteczek, w których ludzie żyją plotkami, są wścibscy, a bezinteresownie potrafią cieszyć się jedynie z cudzego nieszczęścia.

Powieść napisana jest barwnym językiem, który współgra z treścią. Sporo tu nastrojowych opisów, ale są też fragmenty dosadne, a nawet wulgarne. Trudno jednak, by było inaczej, gdyż postacie obracają się w różnych środowiskach, trafiają w różne miejsca i poznają ludzi z półświatka.

Polecam wszystkim, którzy cenią niebanalne historie, opowiedziane w fascynujący sposób.

W ramach nadrabiania czytelniczych zaległości wreszcie sięgnęłam po książkę „Córka rzeźnika” Yaniva Iczkovitsa, izraelskiego pisarza i publicysty.
Było to moje pierwsze spotkanie z prozą tego autora i bardzo udane.

Akcja tej wielowątkowej powieści rozgrywa się pod koniec XIX wieku w carskiej Rosji.

W małym miasteczku, Motolu, żyje żydowska społeczność. Jednym wiedzie się...