Ocena jak najbardziej subiektywna. A przyczyna tego jest bardzo prosta - tę książkę czytało mi się bardzo dobrze i z przyjemnością. Zdaje sobie oczywiście sprawę, że nie każdemu może przypaść do gustu sposób narracji, przedstawienie historii, a także samej bitwy. Dla mnie jednak w książce znalazło się właśnie to co chciałbym czy też chciałem przeczytać. Co najwyżej mógłbym się przyczepić, że chciałbym więcej.
Tytuł, jak to się czasem zdarza w serii Historyczne Bitwy, może być nieco mylący. Przydałby się podtytuł: początek podboju Meksyku. Autor opisuje pierwsze wyprawy Hiszpanów z Kuby w kierunku wybrzeża Ameryki Środkowej i półwyspu Jukatan. Przedstawiona została też pokrótce historia powstania państwa Azteków (czy też Mexików). Najważniejszą częścią jest oczywiście początek wyprawy Hernana Corteza. Oprócz tego możemy poznać też krótką biografię konkwistadora. Kulminacyjnym momentem jest oczywiście bitwa stoczona w Choluli, jeszcze zanim Cortez dotarł do miasta Tenochtitlan. Jako ciekawostkę, na końcu książki mamy pewien wybieg w przyszłość i krótki opis bitwy w inkaskiej Cajamarce, stoczonej przez krewniaka Corteza, czyli drugiego z słynnych konkwistadorów - Francisco Pizarro. Ta druga bitwa znalazła się w książce nie bez przyczyny. Obie miały podobny przebieg i skutki.
Autor oczywiście sięga do źródeł (choćby listy Corteza, pamiętnik Bernala Diaza i inne) . Porównuje opisane w nich wydarzenia, a także porównuje i komentuje to co napisali o nich inni autorzy. Dzięki bibliografii można sięgnąć dalej (co jest w sumie oczywiste) do innych książek poświęconych przykładowo Indianom czy konkwiście.
Rzeczą, która nie każdemu może się podobać, jest wprowadzenie w narracji elementów fabularyzowanych. Przypuszczalnych rozmów bohaterów (spotkanie Corteza i Pizzara), ich rozmyślań (Montezuma II). Jest to podejście mało "historyczne", ale muszę przyznać, że mi osobiście bardzo odpowiada. Dzięki temu zdecydowanie lepiej mogę wczuć się w daną sytuację, wyobrazić sobie opisywane historyczne wydarzenie, niż gdybym czytał tylko suche fakty.
Podsumowując. Przypuszczam, że moja ocena jest dość zawyżona, ale tak, jak pisałem na wstępie lektura tej książki dała mi sporo przyjemności.

Ocena jak najbardziej subiektywna. A przyczyna tego jest bardzo prosta - tę książkę czytało mi się bardzo dobrze i z przyjemnością. Zdaje sobie oczywiście sprawę, że nie każdemu może przypaść do gustu sposób narracji, przedstawienie historii, a także samej bitwy. Dla mnie jednak w książce znalazło się właśnie to co chciałbym czy też chciałem przeczytać. Co najwyżej mógłbym...