Jakoś tak to wszystko wydaje się ostatecznie absurdalne.
Nie żeby istnienie Żałobników było czymś... normalnym?

Na pewno wiele zarzucałam książce, jak i serii, podczas jej czytania. Najczęściej ofiarami moich zażaleń byli moi znajomi, którzy zawsze pytali: "Więc czemu to czytasz?". A ja odpowiadałam ze śmiechem: Nie wiem.
Czasem śmiałam się z tego, jak autorka to ugryzła. Może się nie wzruszyłam, może nie byłam zachwycona i narzekałam, ale coś mnie ciągnęło do pozostania w tej historii i przeczytania jej do końca.

Moim głównym problemem w tej serii, jest ta zbyt szybka i głęboka miłość. Ciągle mnie to kuło. Cała reszta jest dobra. Fabuła idzie do przodu, ma jakieś plot twisty, można się przy niej dobrze zabawić. Realne nastoletnie życie, problemy. Bohaterowie byli bardzo dobrze wykreowani, co na pewno stanowi duży plus książki i powód, dla którego chce się przy niej trwać.

Nie polecam, ale też nie odradzam. Może akurat ktoś odnajdzie się w tej historii bardziej, niż ja i ją po prostu pokocha. Dla mnie była okej, nic więcej, nic mniej.

Jakoś tak to wszystko wydaje się ostatecznie absurdalne.
Nie żeby istnienie Żałobników było czymś... normalnym?

Na pewno wiele zarzucałam książce, jak i serii, podczas jej czytania. Najczęściej ofiarami moich zażaleń byli moi znajomi, którzy zawsze pytali: "Więc czemu to czytasz?". A ja odpowiadałam ze śmiechem: Nie wiem.
Czasem śmiałam się z tego, jak autorka to...