Pamiętniki wampirów tylko z demonem i aniołem.

Pamiętniki wampirów tylko z demonem i aniołem.

jest fascynująca nieszablonowa dialogi wciągające pomysł na powieść bardzo oryginalny

jest fascynująca nieszablonowa dialogi wciągające pomysł na powieść bardzo oryginalny

Zapraszam na bloga po więcej recenzji :)
https://bookslikeroses.blogspot.com/

Książka opowiada o młodej dziewczynie wywodzącej się z katolickiej rodziny, która boryka się z pewną tragedią. Mimo wszystko stara się żyć normalnie. Chodzi do szkoły, spotyka się z przyjaciółmi, przeżywa pierwsze zauroczenia i snuje plany na przyszłość. Pewnego dnia, zupełnie niespodziewanie pojawia się na jej drodze dwóch chłopaków. Z pozoru wydaje się to zwykłym wydarzeniem; Ot w szkole zjawiają się "Nowi". Z czasem jednak Luc i Gabe zaczynają odgrywać coraz większą i bardziej znaczącą rolę w życiu Franne. Dziewczyna zaczyna być świadkiem dziwnych wydarzeń, niektóre rzeczy już jej znane przybierają na sile, co wprawia ją w niemałą konsternację. Pojawiają się dylematy i rozterki miłosne. Franne przekonuje się, że świat to jedna, wielka tajemnica; To miejsce w którym egzystują nie tylko ludzie, co skutkuje u niej niemalże szokiem. Miłość wzbierająca w sercu bohaterki poniekąd odkrywa dla niej rzeczy nieznane, jak również odpowiada na pytania, na które wcześniej nie znajdywała odpowiedzi. Pod wpływem tego czego doświadczyła, Franne dowiaduje się że posiada niezwykły dar, w związku z którym Niebo i Piekło podejmują walkę o jej duszę, będąc gotowymi złamać wszelakie zasady!

To typowa młodzieżówka, w której odnajdujemy wątki takie jak problemy sercowe, nastoletni bunt, niezrozumienie świata i kształtujący się w zakamarkach umysłu, własny plan na życie. To również historia, w której ukazana jest odwieczna walka dobra ze złem, walka o duszę ludzi którzy szybciej lub wolniej posuwają się po ścieżce ku jednemu ze światów czekających po śmierci (O ile istnieje jakiekolwiek życie pozagrobowe!) Treść napisana jest naprawdę przystępnym a wręcz bardzo prostym w odbiorze językiem. Im dalej w las, tym tylko utwierdzamy się w tym, że nie jest to lektura skierowana dla starszych i powiedziałabym, poważniejszych czytelników. Zawiera słowa i wyrażenia, dotyka problemów i traktuje o życiu typowego nastolatka. Tym nie mniej czytało się to przyjemnie, nawet mimo czasem pojawiających się błędów w strukturze słów, co jak podejrzewam wyniknęło z drobnych pomyłek podczas korekty tłumaczenia. Ponad to również lekko irytowały mnie pewne zachowania bohaterki, która jak na członka rodziny, w której religia stanowi niebywale ważny aspekt, jest bardzo niedomyślna i nawet po dłuższym czasie, nie może połączyć czy nijak skojarzyć pewnych faktów, tyczących się tego kim rzeczywiście są jej nowi koledzy. Generalnie bohaterowie byli dość dobrze wykreowani, choć mogłabym się także trochę przyczepić do tego jak był opisany świat w którym funkcjonowali ci bohaterowie. Moim zdaniem mógłby być nieco bardziej rozbudowany, wzbogacony o trochę więcej opisów.

Odnosząc się już do ogółu fabuły – Dla mnie była ona ciekawa, w związku z czym pochłonęłam książkę dość szybko. Lekka, niewymagająca, pewne kwestie trochę zastanawiające. Generalnie okej. Pozycja godna polecenia głównie nastolatkom.
Na koniec odpowiadając na pytanie wpisane w okładkę – Wybrałabym niebo, nie tylko ze względu na te błękitne oczy i zapach śniegu latem ;)

Zapraszam na bloga po więcej recenzji :)
https://bookslikeroses.blogspot.com/

Książka opowiada o młodej dziewczynie wywodzącej się z katolickiej rodziny, która boryka się z pewną tragedią. Mimo wszystko stara się żyć normalnie. Chodzi do szkoły, spotyka się z przyjaciółmi, przeżywa pierwsze zauroczenia i snuje plany na przyszłość. Pewnego dnia, zupełnie niespodziewanie...

Kiedyś ją przeczytałam xD

Kiedyś ją przeczytałam xD

No cóż, błąd, że sięgnęłam po tę książkę. Kiepska i nudna w gruncie rzeczy :(

No cóż, błąd, że sięgnęłam po tę książkę. Kiepska i nudna w gruncie rzeczy :(

Lisa Desrochers, a tym samym jej książki już bardzo dawno temu zagościły na mojej liście lektur do przeczytania. Czy słowo pisane wspomnianej autorki, a mam na myśli "Demony. Pokusa" oraz drugi tom z tej serii mnie porwały? O tym za chwilę.

Nie mogę ocenić książki niżej, bo w gruncie rzeczy wtedy mi się podobała. Nie mogę też dać jej wyższej oceny, bowiem nie była to pozycja, która jakość szczególnie wywarła na mnie wrażenie. Ot historia nastolatki uwiklanej w relację z dwoma chłopakami, gdzie jeden z nich jest aniołem a drugi diabłem. Zawsze w takich sytuacjach, gdy bohater/ka musi wybrać między dobrem, a złem jest pewien dreszczyk emocji, wkrada się jakaś niepewność - kogo wybierze tego złego czy dobrego.?! Tak też było w moim przypadku.

Zastanawiające było, co tak naprawdę jest lepsze dla samej dziewczyny. Myśląc zdroworozsadkowo - anioł będzie tym lepszym wyborem, ale u Lisy Desrochers nigdy nic nie wiadomo zwłaszcza że na horyzoncie jawi się zabójczo przystojny diabeł Lucyfer. A wam jak się wydaje, kogo wybrała?!

Książkę czytało się szybko, bez większych problemów udało mi się wczuć w jej klimat. Według mojej najlepszej wiedzy 3 tom jest tylko w języku angielskim i nie został przetłumaczony na język polski. Niestety, bo bordzo chciałam poznać odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Być może kiedyś będę miała taką sposobność, nie mniej pierwszy i drugi tom jest ok, zatem mogę je polecić.

Lisa Desrochers, a tym samym jej książki już bardzo dawno temu zagościły na mojej liście lektur do przeczytania. Czy słowo pisane wspomnianej autorki, a mam na myśli "Demony. Pokusa" oraz drugi tom z tej serii mnie porwały? O tym za chwilę.

Nie mogę ocenić książki niżej, bo w gruncie rzeczy wtedy mi się podobała. Nie mogę też dać jej wyższej oceny, bowiem nie była to...

Gdyby nie był to prezent gwiazdkowy, nie sięgnęłabym po tę powieść.

Jeszcze nigdy, żadnej książki, nie nazwałam złą. Być może zwyczajnie na taką nie trafiłam, ale też wierzę, w swej naiwności, iż realnie fatalnej książki nie wypuściłoby żadne wydawnictwo. Sporo jest jednak pozycji, po których lekturze zadaję sobie pytanie: "po co?". Dlaczego to przeczytałam? Dlaczego ktoś to wypuścił i dlaczego ktoś to napisał? Czasem jeszcze do głowy mi przychodzi "dlaczego sama nie zabiorę się za pisanie, skoro ludzie czytają takie średniaki?", ale prawdą jest, że raz po raz trafiam na te młodzieżowe książki fantasy i wywołują we mnie więcej zastanowienia, niż jakiekolwiek inne.

Ale od początku. Opis powieści Demony. Pokusa jest wyjątkowo... okropnie banalny. Jednego jednak nie można mu zarzucić — kłamstwa. Na kartach powieści bowiem dostajemy dokładnie to, co serwuje się nam na tyle okładki. Z banalnością włącznie. Romans z podziałem na dobro i zło oraz udziałem niezdecydowanej nastolatki, która tylko na początku wydaje się mieć jakikolwiek charakter. Potem po prostu "jest" i nieustannie trzeba ją ratować.

Plusem jest fakt, że czyta się ją niesamowicie szybko, bo składa się niema wyłącznie z dialogów. Jeżeli ktoś podjąłby się szalonej myśli zekranizowania tej powieści, to w zasadzie scenariusz mają gotowy. Nic tylko brać książkę do ręki i czytać. Ale, ale! Cóż to są za dialogi! Nie wiem, czy to kwestia tłumaczenia, ale kiedy co chwilę pojawiały się wyrażenia pokroju "skumaj" miałam wrażenie, że pisarka nie konsultowała tego z żadną młodą osobą. Poziom rozmów między bohaterami, a w zasadzie jego słownictwo było raczej na poziomie 13 latków, a i tu pewnie nie jednego bym obraziła.

Książka naprawdę jest kiepska. W dodatku na poziomie edycji również trafiały się buble. Bohaterowie zostali słabo rozwinięci albo w ogóle pominięci, chociaż są fabularnie bardzo istotni. Faktycznie czuć w tym debiut autorki i być może w przyszłości rozwinie swoje skrzydła, ale ta pozycja nie należy do zbyt zachęcających. Rzadko to piszę, ale... odradzam :) Naprawdę są lepsze powieści.

Gdyby nie był to prezent gwiazdkowy, nie sięgnęłabym po tę powieść.

Jeszcze nigdy, żadnej książki, nie nazwałam złą. Być może zwyczajnie na taką nie trafiłam, ale też wierzę, w swej naiwności, iż realnie fatalnej książki nie wypuściłoby żadne wydawnictwo. Sporo jest jednak pozycji, po których lekturze zadaję sobie pytanie: "po co?". Dlaczego to przeczytałam? Dlaczego ktoś...

Aż dziwi, że ktoś to w ogóle wydał. A przerażające jest to, że czytałam jeszcze gorsze książki...

Aż dziwi, że ktoś to w ogóle wydał. A przerażające jest to, że czytałam jeszcze gorsze książki...

Moja opinia co do tej książki, bardzo uległa zmianie. Na początku czytając to i widząc rywalizację między Lucyferem a Gabrielem uważałam, że ta historia jest bardzo powtarzalna. Do czasu aż zaczęło się coś dziać. Nie jest to nadal dla mnie szałowa opowieść, ale też daję radę. Bardzo spodobała mi się postać Luca. I głównie dla niej chciałam dokączyć tą książkę.

Moja opinia co do tej książki, bardzo uległa zmianie. Na początku czytając to i widząc rywalizację między Lucyferem a Gabrielem uważałam, że ta historia jest bardzo powtarzalna. Do czasu aż zaczęło się coś dziać. Nie jest to nadal dla mnie szałowa opowieść, ale też daję radę. Bardzo spodobała mi się postać Luca. I głównie dla niej chciałam dokączyć tą książkę.

Kupiłam książkę w drodze do szpitala z myślą że będzie to łatwa i przyjemna lektura do poczekalni, ale okazała się wciągającą historią, która przekonała do siebie nawet mojego znajomego (FACETA! o.O).
Historia jest dość przewidywalna, jednak same wydarzenia są zaskakujące. Na tyle, że poluję teraz na drugą część serii.

Kupiłam książkę w drodze do szpitala z myślą że będzie to łatwa i przyjemna lektura do poczekalni, ale okazała się wciągającą historią, która przekonała do siebie nawet mojego znajomego (FACETA! o.O).
Historia jest dość przewidywalna, jednak same wydarzenia są zaskakujące. Na tyle, że poluję teraz na drugą część serii.