Czy książki naukowe mogą być ciekawe? W jakiej formie zebrać wypowiedzi kilkudziesięciu naukowców na ten sam temat w jednej publikacji? Czy takie wydania mają sens? Czemu mają służyć?
Myślę, że właśnie przed takimi pytaniami stanęli Grzegorz Antosik i Michał Łuczyński, autorzy, a tak naprawdę redaktorzy książki pt. "Badania nad wierzeniami Słowian. Wczoraj, dziś, jutro" wydanej pod patronatem Muzeum Mitologii Słowiańskiej w Owidzu, znanego z Festiwalu Mitologii Słowiańskiej. Antosik i Łuczyński są tu autorami wstępu, zakończenia i przede wszystkim pytań. Jakich? Ta książka to forma ankiety przeprowadzonej z 33 naukowcami zmagającymi się w swej codziennej pracy z zagadnieniami związanymi z wiarą Słowian. W każdej części czytelnik najpierw spotka się z krótkim biogramem badacza oraz jego odpowiedziami na osiem pytań dot. m.in. celu badań tejże wiary, podejścia do synkretyzmu z chrześcijaństwem, stanu i postępu badań, szans ich rozwoju w przyszłości i sposobów na uzyskanie zadowalających rezultatów w tym zakresie. Pytania same w sobie są naprawdę ciekawe, dają do myślenia i nakierowują na nowe ścieżki, którymi może podążyć nauka. Poza tym dobrze podsumowują obecny stan wiedzy i dotychczas zastosowane metody badawcze. Jedyne co przeraża to tak ogromne zróżnicowanie w podejściu do tematu nawet wśród polskich naukowców, bo wśród niektórych wypowiedzi padają głosy, że w tej dziedzinie już nic więcej się nie odkryje lub nic znaczącego.
Wśród owej skądinąd dysputy wyłania się potrzeba badań interdyscyplinarnych, gdzie każdy znawca będzie mógł dorzucić swoją cegiełkę. Moim zdaniem ważne jest, by nikt nie traktował swojej dziedziny jako tej najważniejszej, lecz jako uzupełnienie całości, a sam choć liznął wiedzy kolegów. Czemu? Bo tylko dzięki temu można coś jeszcze wyłonić z dawnych źródeł i umiejętnie podejść do nowych odkryć, np. z wykopalisk archeologicznych. Jako historyk i archeolog z wykształcenia wiem jak łatwo wpaść w pułapkę schematycznego myślenia. Mój macierzysty kierunek studiów, interdyscyplinarny, nauczył mnie niezamykania się na nowe, łączenia zdobytej wiedzy z różnych dziedzin, by móc interpretować pewne procesy i zjawiska społeczne oraz gospodarcze na przestrzeni wieków.
Mam nadzieję, że "Badania nad wierzeniami Słowian" są zalążkiem nowego kierunku badań dawnej Słowiańszczyzny, daniem wspólnej przestrzeni do wymiany myśli badaczy tego zagadnienia, tzw. burzy mózgów, np. w postaci cyklicznych konferencji, publikacji, powstania interdyscyplinarnych zespołów, by jak najlepiej poznawać przeszłość, rekonstruować ją z zachowanych szczątków, a tym samym popularyzować wiedzę.
Publikacja Antosika i Łuczyńskiego to wołanie, by nie zapomnieć o naszych słowiańskich korzeniach, nie porzucać marzeń, nie zamykać się w hermetycznym naukowym środowisku, lecz wyjść z wiedzą do społeczeństwa, więcej mówić i publikować, więcej badać i konsultować się z innymi naukowcami z różnych dziedzin.
Pasjonaci słowiańskiej tematyki odnajdą tu dla siebie kopalnię wiedzy (merytoryczną, metodologiczną), wskazówki co do interpretacji artefaktów czy różnych szkół. Warto zapoznać się z tą publikacją.
https://loslibros-wehikulczasu.blogspot.com/2020/10/75-badania-nad-wierzeniami-sowian-g.html

Czy książki naukowe mogą być ciekawe? W jakiej formie zebrać wypowiedzi kilkudziesięciu naukowców na ten sam temat w jednej publikacji? Czy takie wydania mają sens? Czemu mają służyć?
Myślę, że właśnie przed takimi pytaniami stanęli Grzegorz Antosik i Michał Łuczyński, autorzy, a tak naprawdę redaktorzy książki pt. "Badania nad wierzeniami Słowian. Wczoraj, dziś,...