I znowu wracam do tamtych ponurych, złych i okrutnych dni… Choć przeczytałam już całkiem sporo wspomnień, dzienników, historii i za każdym razem odczuwam wielki ból, przerażenie i smutek, to mimo wszystko chęć poznania historii jest silniejsza…

Tym razem natrafiłam na opowieść zupełnie inną od poprzednich. Poznajemy młodą dziewczynę Hannah, która zostaje zobowiązana do wzięcia udziału w rodzinnej kolacji, gdzie cały czas wspominany jest Holokaust. Zgodnie z tradycją w wieczór sederowy otwiera drzwi i…. zostaje przeniesiona w czasie do 1942. Od tego momentu nie są to już wspomnienia jej bliskich, ale rzeczywistość, z która musi się zmierzyć.
Najgorsze jest to, że młoda dziewczyna ma przebłyski i dzięki wcześniej poznanym historią, przed zmianą czasu, wie co może ją spotkać i ludzi dookoła. Nikt jej jednak nie chce uwierzyć, nikt nie chce przyjąć do wiadomości co może się stać z ludźmi z obozów koncentracyjnych…

To wstrząsająca opowieść widziana oczami dziecka…
Co prawda natrafiamy tutaj na fikcję literacką, ale autorka bardzo umiejętnie wkomponowała w nią straszną, potworną, bezwzględną prawdę, choć pokazaną można by powiedzieć w bardziej łagodny sposób.

Na okładce znajdziecie zdanie: „Wybitne dzieło literatury obozowej dla czytelnika w każdym wieku” choć dla młodszych czytelników może być bardzo trudna to myślę, że przez sposób poprowadzenia fabuły jest bardzo dobrym wstępnem do poźniejszych bardziej drastycznych lektur.

Na podstawie powieści powstał również film. Zastanawiam się czy go obejrzeć... szczerze powiedziawszy wolę przeczytać książki o takiej tematyce, realizacje filmowe są dla mnie zdecydowanie trudniejsze w odbiorze.

I znowu wracam do tamtych ponurych, złych i okrutnych dni… Choć przeczytałam już całkiem sporo wspomnień, dzienników, historii i za każdym razem odczuwam wielki ból, przerażenie i smutek, to mimo wszystko chęć poznania historii jest silniejsza…

Tym razem natrafiłam na opowieść zupełnie inną od poprzednich. Poznajemy młodą dziewczynę Hannah, która zostaje zobowiązana do...