Ważna pozycja literatury azerskiej, napisana po niemiecku, przez człowieka, który urodził się w Kijowie, w rodzinie żydowskiego pochodzenia, wychował się w Azerbejdżanie (w Baku) a do tego przeszedł na islam w wersji szyickiej.
Już sama charakterystyka autora brzmi zachęcająco. Jeszcze bardziej uwagi o powieści zamieszczone w tomie reportaży Wojciecha Góreckiego „Toast za przodków”. No i ruchomy pomnik w Batumi, poświęcony jej bohaterom. Na pozór zwykła historia miłosna. Młodzi z różnych kultur i religii, ale w ramach jednego państwa, a do tego z tej samej, dość zamożnej i wykształconej sfery. Ale za to żyjący w „ciekawych”, a raczej tragicznych, czasach i okolicznościach.
I one chyba są najlepiej opisane. Zderzenie dwóch światów tam, gdzie rodzi się – a raczej jest narzucany – trzeci. Miłość pokonuje wszystko, ale gdy jest spełniona okazuje się, że te różnice obie strony drażnią. Świetnie pokazane realia Azerbejdżanu i głównych zamieszkujących je grup narodowościowych, ze szczególnym uwzględnieniem Azerów i ich kultury, kompletnie nieznanej w Europie. Bardzo ciekawy opis wizyty w Iranie pokazujący, jak daleko tamtejsza mentalność jest trudna do zrozumienia i zaakceptowania przez osoby wywodzące się z kręgu kultury europejskiej.
Rewolucja w Baku, walki o Azerbejdżan opisane alternatywnie do wersji Żeromskiego z „Przedwiośnia” (gdzie nasz autor nazywał rdzennych mieszkańców Azerbejdżanu Tatarami). Fabuła ze zwrotami akcji, atrakcyjne geograficznie i historycznie tło, prawdziwe uczucie dwojga młodych ludzi, egzotyka, rewolucja, wojna.
Dziś, po przeszło 70 latach od wydania książki, wiedząc o rewolucji islamskiej w Iranie oraz antagonizmie ormiańsko-azerskim widać, że Kurban Said (Lew Nissenbaum) był bardzo bystrym obserwatorem. Powieść absolutnie warta przeczytania. Szkoda, że jej ekranizacja w ciekawej, międzynarodowej obsadzie, ominęła nasze kina.

Ważna pozycja literatury azerskiej, napisana po niemiecku, przez człowieka, który urodził się w Kijowie, w rodzinie żydowskiego pochodzenia, wychował się w Azerbejdżanie (w Baku) a do tego przeszedł na islam w wersji szyickiej.
Już sama charakterystyka autora brzmi zachęcająco. Jeszcze bardziej uwagi o powieści zamieszczone w tomie reportaży Wojciecha Góreckiego „Toast za...