Cztery podróże autorki do Zimbabwe, kraju powstałego na gruzach Południowej Rodezji, w której to się wychowała i która, jako działaczkę antykolonialną i na domiar tego komunistyczną, skazała ją w latach pięćdziesiątych na banicję.
Całość sprawia wrażenie mocno chaotycznego zbioru rozsypanych notatek i co gorsza im dalej czyta się gorzej. Pierwsza część najbardziej spójna, z ładnie wplecionymi wspomnieniami z czasów młodości.
Opis podróży drugiej w sporej części poświęcony jest szkolnictwu i organizacji społecznej w której działalność zaangażowała się Doris Lessing. Ta część to już niestety dla czytelnika mordęga.
Czytając to dzisiaj zniechęca też silnie jednostronne nastawienie autorki - niby dostrzega patologie rodzącego się w Zimbabwe systemu ale zawsze rozgrzesza tworzących nowy porządek bo kolonializm, bo wredni biali i tak dalej i tak dalej.
Podróżom trzeciej i czwartej podczas których złudzenia prysły i widać już było całkowity upadek rządów zaprowadzonych przez Mugabe poświęca już tylko bardzo skromne rozdzialiki.
Przy towarzyszu Mugabe stoi jednak do końca.

Cztery podróże autorki do Zimbabwe, kraju powstałego na gruzach Południowej Rodezji, w której to się wychowała i która, jako działaczkę antykolonialną i na domiar tego komunistyczną, skazała ją w latach pięćdziesiątych na banicję.
Całość sprawia wrażenie mocno chaotycznego zbioru rozsypanych notatek i co gorsza im dalej czyta się gorzej. Pierwsza część najbardziej spójna, z...