Mein Kampf

Oceniam tak wysoko ze względu na wartość  autobiograficzną oraz historyczną tej książki. Sama w sobie pod względem treści nie jest już aż tak ciekawa. Hitler ma co prawda kilka dość interesujących przemyśleń dotyczących propagandy, psychologii mas oraz organizacji. Podobała mi się też jego krytyka pewnych zjawisk charakterystycznych dla demokracji oraz opisywanie jak doszedł do swoich poglądów. Brakowało mi w niej, jednak pewnej głębi. Jakieś większej filozoficznej podstawy pod to wszystko. Widać, że była ona adresowana do masowego czytelnika. Niestety sam styl w jakim ta książka była pisana powoduje, że nie jest to przyjemna lektura do czytania pod względem formy.
Warto jednak przeczytać, by się czegoś dowiedzieć o tym panu, ale zdecydowanie lepszy był z niego mówca niż pisarz.

Oceniam tak wysoko ze względu na wartość  autobiograficzną oraz historyczną tej książki. Sama w sobie pod względem treści nie jest już aż tak ciekawa. Hitler ma co prawda kilka dość interesujących przemyśleń dotyczących propagandy, psychologii mas oraz organizacji. Podobała mi się też jego krytyka pewnych zjawisk charakterystycznych dla demokracji oraz opisywanie jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna lektura na zimne wieczory przy ciepłej kawusi :D

Świetna lektura na zimne wieczory przy ciepłej kawusi :D

Pokaż mimo to

Klawo jest być historykiem. Rozumiem argumenty przeciwników i sympatyków, a także bezstronnych czytelników. Ja tę książkę rozpatruję na trzech płaszczyznach: ideologicznej, propagandowej, historycznej oraz stylistycznej.

Pod kątem ideologicznym jest dla mnie nie do przyjęcia. Historycznie od początku swego powstawania do teraz budzi skrajne emocje, czyli jej funkcja propagandowa zdała egzamin.

Pamiętam lata temu pewien spektakl Teatru Telewizji, akcja dzieje się po wydaniu rzeczonej książki, w domu marszałka Piłsudskiego, który zaprasza do siebie czterech swoich byłych premierów. Spotkanie przy herbatce i dyskusja na temat tej książki. Pilsudski pyta jednego z nich czy czytał, odpowiada, że tak, że nie pada w niej ani jedno słowo o Polsce, na co marszałek wskazuje mu konkretne strony i wersy, zakamuflowane, niebezpieczne, on odszyfrował przekaz niebezpieczeństwo. Od tej chwili spotkanie ma na celu zdecydowane czy czekamy aż Hitler kiedyś uderzy na Polskę czy może lepiej go zaatakować już teraz. Polecam.

Stylistycznie do bani.

Klawo jest być historykiem. Rozumiem argumenty przeciwników i sympatyków, a także bezstronnych czytelników. Ja tę książkę rozpatruję na trzech płaszczyznach: ideologicznej, propagandowej, historycznej oraz stylistycznej.

Pod kątem ideologicznym jest dla mnie nie do przyjęcia. Historycznie od początku swego powstawania do teraz budzi skrajne emocje, czyli jej funkcja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka! Zrozumie ją tylko ktoś kto ma już jakieś pojęcie o świecie, reszta powie że to same bzdury. Ludzie nie lubią znać prawdy, wolą żyć w kłamstwie, bo to jest wygodne. Mam też jedno pytanie. Dlaczego ta książka ma tylko 200 stron? Oryginał ma 800. Dlaczego wycieli 3/4 książki? Im nowsze wydanie tym mniej stron. Ja chcę przeczytać całość, nikt nie będzie za mnie decydował co jest dla mnie nudne czy trudne do zrozumienia.

Napiszę w skrócie tyle: Jeżeli ktoś wie że z tym światem jest coś nie tak, że te wszystkie rządy i demokracje są sztuczne i ustawione, to może to przeczytać. Może coś zrozumie. A jeżeli ktoś uważa, że ten świat jest bajkowy i kolorowy, że jest dobrze i przyjemnie, to może sobie to odpuścić. Tak samo jak pisanie tutaj komentarza.

Bardzo dobra książka! Zrozumie ją tylko ktoś kto ma już jakieś pojęcie o świecie, reszta powie że to same bzdury. Ludzie nie lubią znać prawdy, wolą żyć w kłamstwie, bo to jest wygodne. Mam też jedno pytanie. Dlaczego ta książka ma tylko 200 stron? Oryginał ma 800. Dlaczego wycieli 3/4 książki? Im nowsze wydanie tym mniej stron. Ja chcę przeczytać całość, nikt nie będzie za...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciężko mi ocenić tę książkę. Przeczytałam z ciekawości, chociaż ciężko było przez nią przebrnąć. Jest specyficzna i nie da się tego ukryć.

Ciężko mi ocenić tę książkę. Przeczytałam z ciekawości, chociaż ciężko było przez nią przebrnąć. Jest specyficzna i nie da się tego ukryć.

Pokaż mimo to

Mein Kampf to dość trudna lektura, ale warto się zapoznać z czasami, w których Niemcy przegrali pierwszą wojnę światową a duch społeczeństwa głodny odbudowy swej potęgi zaufał dyktatorowi, którym bezwzględnie był Adolf Hitler. Moja walka to wstęp do piekła, którego jak mi się wydaje nie do końca zaplanował sam autor. Chciał się pozbyć z Niemiec marksizmu i osób z nim powiązanych w drodze do odbudowy potęgi Rzeszy, ale jego ksenofobia i chęć zachowania rasy aryjskiej, jako jedynej przerodziły się w dramat całego świata i osób zupełnie niewinnych, które przeżyły piekło obozów na własnej skórze. Straszna wizja, która wydarzyła się na oczach świata. Nie ma usprawiedliwienia dla zbrodni wojennych nawet w obliczu oczyszczania tylko swojego kraju, ale jeżeli spojrzymy na ludzi i rodziny rządzące na świecie o majątkach przekraczających wyobrażenie tych najbogatszych obecnie miliarderów to ich pochodzenie i finansowa działalność nie pozostawiają złudzeń, że na pożyczkach i finansach dorobili się tylko ludzie jednej elitarnej grupy społecznej. I można stwierdzić, że do dziś swoje interesy polepszają poprzez propagandę i zakłamanie, które wprowadzane przez polityków niszczą konkretne grupy społecznie zanim urosną w siłę. Propagandę i piękne przemowy godne samego Hitlera wielu teraźniejszych polityków wprowadza do swojego repertuaru razem z obietnicami celem zdobycia władzy. Za styl należałyby się cztery gwiazdki, ale za moc tej książki, która sprawiła, że społeczeństwo dopuszczając Hitlera do władzy wprowadziło jego okrutny plan w życie można dać nawet dziesięć gwiazdek. Mniej za styl, ale więcej za moc samej lektury, bo jeszcze dziś są ugrupowania, dla których Mein Kampf nawet po tylu latach i szkodach, jakie wyrządziło dzieło, (jako plan na odbudowę Niemiec) stanowi kodeks postępowania z ludźmi innymi niż najczystsza rasa.

Mein Kampf to dość trudna lektura, ale warto się zapoznać z czasami, w których Niemcy przegrali pierwszą wojnę światową a duch społeczeństwa głodny odbudowy swej potęgi zaufał dyktatorowi, którym bezwzględnie był Adolf Hitler. Moja walka to wstęp do piekła, którego jak mi się wydaje nie do końca zaplanował sam autor. Chciał się pozbyć z Niemiec marksizmu i osób z nim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z uwagi na to, że na dniach ma się pojawić w księgarniach "Mein Kampf. Edycja krytyczna", postanowiłem naskrobać kilka zdań o tejże pozycji, przeczytanej bez wstępu czy posłowia. Cóż, jako że miałem "przyjemność" przeczytać MK jakieś 10 lat temu, nie będzie to pełnowartościowa opinia.

Przede wszystkim mam wrażenie, że "Mein Kampf" jest całkiem niezłym lekarstwem dla kogoś mającego ciągotki neonazistowskie. A to wszystko głównie ze względu na styl Adolfa Hitlera, który cechował się taką chaotycznością, że lektura tej całkiem krótkiej książki to prawdziwa droga przez mękę.

Jeżeli zaś chodzi o meritum MK, to wydaje się, że spostrzeżenia Hitlera należy rozpatrywać przez pryzmat kontekstualizacji, mając na względzie ówczesny duch epoki oraz panujące wówczas zwyczaje. Obecnie można odsądzać późniejszego Fuhrera od czci i wiary (słusznie zresztą), ale trzeba przy tym pamiętać, że część jego niesławnych poglądów podzielana była również przez obywateli innych krajów Europy Zachodniej oraz Stanów Zjednoczonych. Mam na uwadze chociażby niemałą popularność w tamtym czasie eugeniki czy uzasadnień rasistowskich dla panowania państw Zachodu (co legitymizowane było przez tzw. rasizm naukowy). Oczywiście to w żaden sposób nie broni późniejszej zbrodniczej działalności Hitlera, bo trudno, żeby cokolwiek moglo ją bronić.

W każdym razie uważam, że warto zmarnować trochę czasu na "Mein Kampf", chociażby po to, żeby móc lepiej zrozumieć późniejsze działania AH.

Z uwagi na to, że na dniach ma się pojawić w księgarniach "Mein Kampf. Edycja krytyczna", postanowiłem naskrobać kilka zdań o tejże pozycji, przeczytanej bez wstępu czy posłowia. Cóż, jako że miałem "przyjemność" przeczytać MK jakieś 10 lat temu, nie będzie to pełnowartościowa opinia.

Przede wszystkim mam wrażenie, że "Mein Kampf" jest całkiem niezłym lekarstwem dla kogoś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie da się tego ocenić.

Nie da się tego ocenić.

Pokaż mimo to

Mein Kampf jest bardzo przygnębiającą z perspektywy czasu lekturą. Byłem zaskoczony jak dużo autor ma przemyśleń na tematy... bieżące. Opowiada o mieszaniu się kultur i narodów, o nowoczesnym erotyzmie, a nawet o wpływie marksizmu na różne nurty. Najsmutniejszym rozdziałem jest ten, w którym opisuje jak z człowieka, który gardzi antysemityzmem, stał się ekstremistą. Najpierw zaczynał nienawidzić tych ortodoksyjnych Żydów, bo za bardzo odstawali od reszty. Potem zaczął myśleć, że ci nieortodoksyjni Żydzi, zasymilowani i niewyznający judaizmu, po prostu działają pod przykrywką. Wreszcie, i tutaj nie żartuję, zaczął sprawdzać jak się nazywają różni prezesi i wpływowi ludzie i stwierdził, że wiele tych nazwisk "brzmi" żydowsko. Tylko o jednej rzeczy autor pisze coś wartościowego, ale spokojnie, to nie jest nic związanego z poglądami. Chodzi o jego przemyślenia odnośnie przekazu informacji. On sam pisze jak wiele można osiągnąć odpowiednią narracją, modulacją głosu i gestykulacją - o wiele więcej, niż na przykład słowem pisanym. Z dzisiejszego punktu widzenia ta książka powinna być odbierana jako przestroga. Nie przekonała mnie do poglądów autora, ale sprawiła, że lepiej zrozumiałem jak Hitlerowi udało się dotrzeć do tak wielu ludzi głosząc tak okrutną ideologię. I to jest naprawdę przerażające.

Mein Kampf jest bardzo przygnębiającą z perspektywy czasu lekturą. Byłem zaskoczony jak dużo autor ma przemyśleń na tematy... bieżące. Opowiada o mieszaniu się kultur i narodów, o nowoczesnym erotyzmie, a nawet o wpływie marksizmu na różne nurty. Najsmutniejszym rozdziałem jest ten, w którym opisuje jak z człowieka, który gardzi antysemityzmem, stał się ekstremistą....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak powiedział, tak zrobił.

Jak powiedział, tak zrobił.

Pokaż mimo to