„Szlag niech trafi te jasne światła lamp, przy których nikt nie czyta, tę nieustanną muzykę, której nikt nie słucha, i te koncertowe fortepiany, na których nikt nie umie grać. Krew niech zaleje te białe domy, zadłużone hipotecznie aż po same rynny. Niech będą przeklęci ich właściciele, którzy ograbili oceany z ryb, żeby żywić norki, i potem szyć sobie z nich futra, niech będą przeklęte ich półki biblioteczne, na których stoi tylko jedna książka - oprawiony w różowy brokat spis telefonów. Niech będzie przeklęta ich hipokryzja i czcze frazesy, ich karty kredytowe i rabat, jaki udzielają szaleństwom ludzkiego ducha.”

Chyba w żadnym innym utworze Cheever’a nie wybrzmiewa tak wyraźna pogarda dla ludzi majętnych. Zerkając na twórczość autora, „Bullet Park” nie należy do najbardziej cenionych wśród czytelników, ale trudno mi się dopatrzeć mankamentów. Gdy autor osiągnie już jakiś kunszt w rozpatrywaniu danego tematu, to trudno mu wiele zarzucić. Oczywiście można, by powiedzieć, że opowiadanie „Pływak” mieści w sobie o wiele więcej treści ukazującej bezsens podążania za dobrami ludzkimi, które wypierają nas z emocji, ale mnie „Bullet Park” wystarczajaco nasycił. Gdy zajrzymy za te pięknie przystrzyżone trawniki i idealnie pomalowane płoty amerykańskich przedmieść lat 60-tych, to zajrzymy w paszczę niestabilnego sąsiedztwa, za którego drzwiami drzemią żale, nuda oraz depresja, wszystkie wyścielane mrocznymi intencjami, czarnym humorem oraz trafnymi diagnozami społeczeństwa typowymi dla pisarstwa Cheever’a.

„Szlag niech trafi te jasne światła lamp, przy których nikt nie czyta, tę nieustanną muzykę, której nikt nie słucha, i te koncertowe fortepiany, na których nikt nie umie grać. Krew niech zaleje te białe domy, zadłużone hipotecznie aż po same rynny. Niech będą przeklęci ich właściciele, którzy ograbili oceany z ryb, żeby żywić norki, i potem szyć sobie z nich futra, niech...

Książka baardzo przeciętna. Taka na jeden wieczór, można przeczytać dla relaksu ale szybko się o niej zapomina.

Książka baardzo przeciętna. Taka na jeden wieczór, można przeczytać dla relaksu ale szybko się o niej zapomina.