bardzo dobra lektura, pełna sarkazmu, ironii, niecodziennych zdarzeń i powaznych rozważań w komediowej formule. polecam, mimo że po 5 stronach nie chciało mi sę tego czytać, po 30 już widziałem, że skończę i dam wysoką ocenę!

bardzo dobra lektura, pełna sarkazmu, ironii, niecodziennych zdarzeń i powaznych rozważań w komediowej formule. polecam, mimo że po 5 stronach nie chciało mi sę tego czytać, po 30 już widziałem, że skończę i dam wysoką ocenę!

Coś dla fanów autora. Relacja ze zmagań z samym sobą w dosyć nienaturalnej sytuacji "zawieszenia", w jakiej znalazł się bohater. Być może nie jest to książka pierwszego wyboru, jeśli chodzi o Bellowa, ale kto lubi go za intelektualne i na pierwszy rzut oka niezbyt porywające rozkminy, będzie zadowolony

Coś dla fanów autora. Relacja ze zmagań z samym sobą w dosyć nienaturalnej sytuacji "zawieszenia", w jakiej znalazł się bohater. Być może nie jest to książka pierwszego wyboru, jeśli chodzi o Bellowa, ale kto lubi go za intelektualne i na pierwszy rzut oka niezbyt porywające rozkminy, będzie zadowolony

Książka z gatunku tych, które opowiadają o tym co się kotłuje w głowie z pozoru zwykłego człowieka. Główny bohater staje się rozdarty pomiędzy obowiązkami, a całkowitą wolnością. Z czasem zaczyna kwestionować całe swoje życie, swoje przyjaźnie i małżeństwo. Niczym z Sartre'owskiego strachu przed wyborami, Joseph stacza się powoli w otchłań mizantropii.

Pozycja stawia ciekawe pytania w głowie czytelnika. Czy cele egzystencji są inherentne, czy są narzucane przez społeczeństwo? Czy da się odrzucić świat i nie popaść w szaleństwo? Łatwiej się buntować przeciw czemuś, czy poddać się torowi rzeczy? Powieść nie daje odpowiedzi, koniec jest tak naprawdę jednym z wielu.

Ciekawy zabiegiem jest to, że relacje przedstawione w historii nie są karykaturalne, lecz całkowicie normalne. Może dlatego wzmaga się uczucie niepokoju u czytelnika i protagonisty - skoro te zażyłości są zwyczajne, dlaczego mamy chęć buntu wobec nich? Można dojść do wniosku, że zasady jakie sobie nadajemy to nic innego jak "obłąkańcze dewizy".

Książka z gatunku tych, które opowiadają o tym co się kotłuje w głowie z pozoru zwykłego człowieka. Główny bohater staje się rozdarty pomiędzy obowiązkami, a całkowitą wolnością. Z czasem zaczyna kwestionować całe swoje życie, swoje przyjaźnie i małżeństwo. Niczym z Sartre'owskiego strachu przed wyborami, Joseph stacza się powoli w otchłań mizantropii.

Pozycja stawia...

myślałam, że czytanie tej książki wprowadzi mnie w stan depresyjny, ale tak się nie stało. z początku wpadłam w stan zawieszenia - nie można tego nazwać inaczej :)
rozważania o ludziach i tym co w nich siedzi zawsze mnie pociągały. tu oprócz tego jest nieco zwyczajnej życiowej akcji.

myślałam, że czytanie tej książki wprowadzi mnie w stan depresyjny, ale tak się nie stało. z początku wpadłam w stan zawieszenia - nie można tego nazwać inaczej :)
rozważania o ludziach i tym co w nich siedzi zawsze mnie pociągały. tu oprócz tego jest nieco zwyczajnej życiowej akcji.

Stary nudny Bellow...

Stary nudny Bellow...

Godna uwagi, wprost znamienna dla twórczości Bellowa, dekadencja. Notabene w moim odczuciu książka właśnie na wieczory bez perspektyw.

Godna uwagi, wprost znamienna dla twórczości Bellowa, dekadencja. Notabene w moim odczuciu książka właśnie na wieczory bez perspektyw.