Po przeczytaniu tej książki mam sprzeczne odczucia.
Z jednej strony historia tej rodziny jest mega wciągająca. Sekret utrzymywany przez wiele lat odkryty zostaje dopiero pod koniec i to w dodatku przez zupełny przypadek.
Pod tym względem książka jest na prawdę świetna.
Jednak pod względem technicznym moim zdaniem książka jest kiepska.
Czytając wydarzenia nie wiemy kiedy się one dzieją czy to czas teraźniejszy czy może przeszły. Brakuje większej ilości rozdziałów opisanych datą wydarzeń (takowe są, jednak jest ich za mało).
Z każdą zmianą czasu, powinien być opis kiedy to się dzieje.
W danym momencie nie wiemy też o kim jest nowa, kto wyraża swoje myśli.
Brakuje mi tutaj drzewa genealogicznego zamieszczonego chociażby na końcu książki w najprostszej postaci.
Moim zdaniem książka wymaga poprawek technicznych wtedy byłaby na prawdę świetna.

Po przeczytaniu tej książki mam sprzeczne odczucia.
Z jednej strony historia tej rodziny jest mega wciągająca. Sekret utrzymywany przez wiele lat odkryty zostaje dopiero pod koniec i to w dodatku przez zupełny przypadek.
Pod tym względem książka jest na prawdę świetna.
Jednak pod względem technicznym moim zdaniem książka jest kiepska.
Czytając wydarzenia nie wiemy kiedy się...

No, może trochę lepiej niż Harlequin, bo książek z tej serii nigdy nie udało mi się przeczytać do końca(odrzucało),a tę powieść o poplątanej rodzince z wyższych sfer skończyłem.Nie powiem nawet, że było nudno, ale interesująco też nie bardzo. Oczywiście są i czytelnicy, zwłaszcza czytelniczki takiej literatury polegającej na podglądaniu cudzej intymności, ale na pewno nie ja.

No, może trochę lepiej niż Harlequin, bo książek z tej serii nigdy nie udało mi się przeczytać do końca(odrzucało),a tę powieść o poplątanej rodzince z wyższych sfer skończyłem.Nie powiem nawet, że było nudno, ale interesująco też nie bardzo. Oczywiście są i czytelnicy, zwłaszcza czytelniczki takiej literatury polegającej na podglądaniu cudzej intymności, ale na pewno nie ja.

trochę przydługo na początku o postaciach, dość szybko można się zorientować w kwestii "mroczności" sekretów, ale jest chęć dowiedzenia się czy domysły są słuszne ;) generalnie nic nowatorskiego, dialogi przykiepskawe..

trochę przydługo na początku o postaciach, dość szybko można się zorientować w kwestii "mroczności" sekretów, ale jest chęć dowiedzenia się czy domysły są słuszne ;) generalnie nic nowatorskiego, dialogi przykiepskawe..

Jeżeli ktoś lubi tajemnice i sekrety, a tym bardziej te, które są ukryte w historii rodziny, to ta książka jest dla niego.
Ogólnie książka jest przystępna, skłania czytelnika do dalszego czytania i- najpierw znalezienia problemu-, a potem znalezienia rozwiązania.
Jednakże to co muszę zarzucić autorce, to to, że zbyt długo była budowana atmosfera katastrofy. W połowie książki wiedziałam jak zakończy się książka i jakie są losy poszczególnych bohaterów.

Jeżeli ktoś lubi tajemnice i sekrety, a tym bardziej te, które są ukryte w historii rodziny, to ta książka jest dla niego.
Ogólnie książka jest przystępna, skłania czytelnika do dalszego czytania i- najpierw znalezienia problemu-, a potem znalezienia rozwiązania.
Jednakże to co muszę zarzucić autorce, to to, że zbyt długo była budowana atmosfera katastrofy. W połowie...

Ogólnie niezła. Mnie zainteresował głównie wątek Leonory i tragiczych losów jej matki. Poza tym trochę nudnawo i bardzo przewidywalnie w typie południowoamerykańskiej telenoweli.

Ogólnie niezła. Mnie zainteresował głównie wątek Leonory i tragiczych losów jej matki. Poza tym trochę nudnawo i bardzo przewidywalnie w typie południowoamerykańskiej telenoweli.

Z początku mnie nużyła, ale później bardzo zainteresowała, aż w końcu tak rozkleiła że się popłakałam. Koniec zaskakujący, aczkolwiek w podświadomości miałam taką wizję. Nic nie zdradzę, bo to nie ma sensu, ale lektura warta przeczytania. Serdecznie polecam.

Z początku mnie nużyła, ale później bardzo zainteresowała, aż w końcu tak rozkleiła że się popłakałam. Koniec zaskakujący, aczkolwiek w podświadomości miałam taką wizję. Nic nie zdradzę, bo to nie ma sensu, ale lektura warta przeczytania. Serdecznie polecam.

Sekrety w wielopokoleniowej rodzinie w Anglii to chyba bardzo typowe. Ciekawie napisane opowieść. Każda tajemnica kiedyś ujrzy światło dzienne i być może pomoże oczyścić atmosferę w starej rodzinnej rezydencji w Wiltshire.

Sekrety w wielopokoleniowej rodzinie w Anglii to chyba bardzo typowe. Ciekawie napisane opowieść. Każda tajemnica kiedyś ujrzy światło dzienne i być może pomoże oczyścić atmosferę w starej rodzinnej rezydencji w Wiltshire.

Super książka

Super książka

Do lektury tej książki podchodziłam co najmniej trzy razy, aż w końcu postanowiłam, że doczytam choćby nie wiem co :)
Pobieżnie przejrzałam kilkadziesiąt pierwszych stron przypominając sobie treść, a potem z zapałem zabrałam się do uważnej lektury i… I przypomniałam sobie wszystkie powody dla których książka pani Geras nie została przeze mnie pochłonięta przy pierwszym podejściu.
Podstawowym powodem jest tłumaczenie – wydaje mi się, że to tłumaczenie, ale być może w taki sposób został napisany także oryginał. Patetyczny, absolutnie sztuczny język, dziwaczne, niedorzeczne i banalne dialogi, a do tego nastrój amerykańskiej socjety końca XIX wieku i to wszystko w powieści o losach współczesnej! rodziny (większość akcji rozgrywa się po roku 2000 nawet jeśli retrospekcje sięgają kilkadziesiąt lat wstecz).
Do rodzinnej posiadłości w Anglii zjeżdża się liczna rodzina by hucznie świętować siedemdziesiąte piąte urodziny nestorki rodu – Leonory. Pierwszy raz od dawna wszyscy członkowie rodziny mają sposobność pobyć z sobą pod jednym dachem skutkiem czego na jaw wychodzą głęboko skrywane tajemnice i sekrety zarówno te dotyczące teraźniejszości, jak i odległej przeszłości.
Historia sama w sobie byłaby zapewne bardzo interesująca gdyby sposób jej przedstawienia nie pozostawał tyle do życzenia. Postaci są sztuczne i tendencyjne, opisów jest za dużo i w zasadzie dotyczą one rzeczy niepotrzebnych. Autorka postawiła sobie za cel przedstawić nam koleje losu Leonory i jej rodziny - ale robi to w sposób tak suchy i pozbawiony emocji, że i czytelnik żadnych nie odczuwa. Nie udało mi się „zaprzyjaźnić” ani nawet zbliżyć do żadnej postaci, bo żadna nie wydała mi się na tyle autentyczna. A to z kolei sprawia, że książka jest zwyczajnie nudna.
Jakimś cudem udało mi się jednak dokończyć lekturę, choć samej książki nie polecam, chyba, że ktoś ma naprawdę dużo wolnego czasu.

Moja ocena:
4/10

Do lektury tej książki podchodziłam co najmniej trzy razy, aż w końcu postanowiłam, że doczytam choćby nie wiem co :)
Pobieżnie przejrzałam kilkadziesiąt pierwszych stron przypominając sobie treść, a potem z zapałem zabrałam się do uważnej lektury i… I przypomniałam sobie wszystkie powody dla których książka pani Geras nie została przeze mnie pochłonięta przy pierwszym...

Na początku trochę zawiłe opisy całej rodziny ale po przegryzieniu się przez to wszystko okazuje się że to świetna książka. Lubie do niej czasami wracać żeby przypomnieć sobie że inni mają gorzej a moje problemy nie są wcale takie ogromne.

Na początku trochę zawiłe opisy całej rodziny ale po przegryzieniu się przez to wszystko okazuje się że to świetna książka. Lubie do niej czasami wracać żeby przypomnieć sobie że inni mają gorzej a moje problemy nie są wcale takie ogromne.