Niepotrzebnie tak się czaiłam na tę drugą część - okazała się dużo (nie nieporównywalnie, to jeszcze nie ten poziom) lepsza od pierwszej!
Postaci się "wyostrzyły" i zaczynają być trochę bardziej prawdziwe. Świat przedstawiony jest o wiele wyraźniej zarysowany i wreszcie zaczyna trzymać się kupy. Na szacunek zasługuje ogromna ilość researchu, jaki autorka z pewnością zrobiła - to widać; drobiazgi naprawdę mają znaczenie i dobrze jest wiedzieć, że pisarze o nie dbają.
Nie jestem na tyle biegła w naukach społecznych i polityce, żeby kategorycznie stwierdzić, że uskuteczniane przez Marka i kolegów dyplomatyczne wygibasy nie mają żadnego sensu i przełożenia na rzeczywistość, ale jednak trochę mi coś tam nie grało. Cały ten pomysł z Terranową jako kondominium jest jak dla mnie mocno kuriozalny w przedstawionej sytuacji; w jeszcze większe zdumienie wprawił mnie cały przebieg pertraktacji i wszystkie te dziwy, które się tam odbywały, chociaż po wyjątkowo skomplikowanych procesach myślowych dochodzę do wniosku, że od biedy, na upartego to wszystko można jakoś zaakceptować - byłoby jednak miło, gdyby te machinacje objaśniała sama autorka.
Akcja jak zwykle pędzi na złamanie karku, dzieje się a dzieje, chwili oddechu nie ma. Momentami można odnieść wrażenie, że trochę za wiele tych grzybów w barszczu.
Pozostawione w pierwszym tomie wątki zostały w większości zgrabnie rozwiązane (chociaż największy zonk tej serii dalej pozostaje... cóż, zonkiem. Mam nadzieję, że trzeci tom rzuci nieco światła na tajemne moce Uny i Suliena). Czytało się szybko, bez przykrości, ale i bez specjalnego zaangażowania. Mimo wszystko sięgnę po trzeci tom, bo, znowu, autorce świetnie wyszło zakończenie i mam ogromną ochotę dowiedzieć się, co było dalej.

Niepotrzebnie tak się czaiłam na tę drugą część - okazała się dużo (nie nieporównywalnie, to jeszcze nie ten poziom) lepsza od pierwszej!
Postaci się "wyostrzyły" i zaczynają być trochę bardziej prawdziwe. Świat przedstawiony jest o wiele wyraźniej zarysowany i wreszcie zaczyna trzymać się kupy. Na szacunek zasługuje ogromna ilość researchu, jaki autorka z pewnością zrobiła...

Ten tom już mnie zmęczył - bogactwo faktów i szczegółów, skomplikowana intryga, wynikająca poniekąd z poprzedniego, ale nie mogłem się pozbyć wrażenia miałkości... może się mylę, może jestem zmęczony, ale jakoś mnie nie porwało..

Ten tom już mnie zmęczył - bogactwo faktów i szczegółów, skomplikowana intryga, wynikająca poniekąd z poprzedniego, ale nie mogłem się pozbyć wrażenia miałkości... może się mylę, może jestem zmęczony, ale jakoś mnie nie porwało..

Jeżeli po przeczytaniu drugiej części trylogii, która nie ukazała się jeszcze w całości, od razu sprawdzam na stronie wydawnictwa datę premiery ostatniej części, to znaczy, że historia mnie zafascynowała. I tak było - mimo że dopiero po przeczytaniu powieści "Rzym płonie" o współczesnym Cesarstwie Rzymskim można zauważyć, jak dobrym warsztatem dysponuje pisarka i jak drobiazgowo musiała odtworzyć w swojej głowie struktury rządzące tym okrutnym światem, żeby przelać je na papier.

Druga część jest niezaprzeczalnie lepsza od pierwszej, czytelnik znajduje tu więcej informacji o samym świecie przedstawionym, a poszerzone wątki układają się w jeszcze zgrabniejszą całość. Niesamowite zdolności Uny i Suliena mają zdecydowanie mniejszy wpływ na rozwój fabuły i dzięki temu nie raziły mnie aż tak bardzo. Nareszcie pojawia się więcej informacji na temat Siny i tajemniczej Nionii, krajów, które zajmują połowę mapy świata, a jednak w poprzedniej części są tylko wspomniane.

Jestem doprawdy zdumiona, że autorka tak dobrze potrafiła opisać mentalność mieszkańców Nionii, którzy dokładnie odzwierciedlają cechy charakterystyczne dla dzisiejszych Japończyków. Azjatyckie pojęcie honoru i zawziętość w starciu z dumą rzymskiego dworu omal nie doprowadzają do globalnego konfliktu, gdyż oba kraje uważają swojego rywala za barbarzyński naród i chętnie skłoniłyby się nawzajem do oddania części terytorium i zasobów.

Kiedy kraj stoi na krawędzi wojny, a zdrowie cesarza dramatycznie się pogarsza, nikt na całym świecie nie dba o uczucia jednostek. Ten temat poruszony jest w powieści "Rzym płonie" niejednokrotnie i z wielu perspektyw, które nie dają ostatecznej odpowiedzi na pytanie, czy rezygnacja z własnego szczęścia dla sprawy jest dobrą decyzją i czy do takiej decyzji można kogokolwiek zmuszać. Rozwój niezwykle dynamicznej akcji uświadamia jedynie, że często zwykli obywatele są szczęśliwsi niż ich władcy, a działanie w imię wyższego dobra nie zawsze ma pozytywne skutki.

Dodatkowy plus za to, że u Sophii McDougall nie ma, poza wyjątkiem Druzdus, ani postaci jednoznacznie pozytywnych, ani negatywnych. Jedne wątki się rozwiązują, inne komplikują, ale coraz to nowe okoliczności pozwalają samemu czytelnikowi zdecydować, kto postępuje słusznie i czy w ogóle można to ocenić.

Jeżeli po przeczytaniu drugiej części trylogii, która nie ukazała się jeszcze w całości, od razu sprawdzam na stronie wydawnictwa datę premiery ostatniej części, to znaczy, że historia mnie zafascynowała. I tak było - mimo że dopiero po przeczytaniu powieści "Rzym płonie" o współczesnym Cesarstwie Rzymskim można zauważyć, jak dobrym warsztatem dysponuje pisarka i jak...

Namieszane i namotane, że bardziej się już nie da. Tyle intryg, tyle kombinacji, a wszystko rozwiązuje się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, którą nie wiadomo kto trzyma, o ile w ogóle ktoś ją trzyma. Jedno jest pewne jakby się nawet świat walił, to i tak wszystko skończy się dobrze. Przynajmniej ja odniosłem takie wrażenie, po tym jak rozwiązała się intryga Druzusa oraz jak spaliły na panewce plany Damy.
Jeden plus za jako takie zakończenie i kolejny za Makarię, zdecydowanie moją ulubioną postać. Może w kolejnej części będzie jej więcej.

Namieszane i namotane, że bardziej się już nie da. Tyle intryg, tyle kombinacji, a wszystko rozwiązuje się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, którą nie wiadomo kto trzyma, o ile w ogóle ktoś ją trzyma. Jedno jest pewne jakby się nawet świat walił, to i tak wszystko skończy się dobrze. Przynajmniej ja odniosłem takie wrażenie, po tym jak rozwiązała się intryga...

interesująca wizja teraźniejszości "co by było gdyby Cesarstwo Rzymskie nie upadło", pomysłowe i innowacyjne

interesująca wizja teraźniejszości "co by było gdyby Cesarstwo Rzymskie nie upadło", pomysłowe i innowacyjne

Drugi tom średniej trylogii. Historia alternatywna może być interesująca, ta tutaj nie do końca mi odpowiada. Przeczytałam z rozpędu, przeczytam pewnie i kolejny.

Drugi tom średniej trylogii. Historia alternatywna może być interesująca, ta tutaj nie do końca mi odpowiada. Przeczytałam z rozpędu, przeczytam pewnie i kolejny.

ok

ok

Druga część spełniła wszystkie moje oczekiwania i teraz czekam niecierpliwie na trzeci tom :-)

Druga część spełniła wszystkie moje oczekiwania i teraz czekam niecierpliwie na trzeci tom :-)