Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniale napisane wspomnienia, książka żywa i porywająca, autor ma naprawdę wspaniałą historię do opowiedzenia i w dodatku potrafi to zrobić.

Wspaniale napisane wspomnienia, książka żywa i porywająca, autor ma naprawdę wspaniałą historię do opowiedzenia i w dodatku potrafi to zrobić.

Absolutnie zauroczony "Wilczym notesem" i co najmniej zadowolony z pozostałych tytułów "Dziennika Północnego", w końcu z niecierpliwością sięgnąłem po "Dom włóczęgi". I co? I... pstro. Autor zapętlił się w końcu na swojej tropie, i zaczął ganiać własny ogon. Udomowiony podróżnik - to nie podróżnik, szczególnie jak na stare lata zostaje ojcem, choćby deklarował nie wiadomo jakie wspaniałe podróże duchowe. Zamiast jak dotąd proponować nam książki podróżniczo literackie, wdepnął na ścieżkę okołohistorycznoliterackodomowego trucia - z małymi wstawkami podróżniczymi, jedyna zaleta, że zachęcony jego opisem sięgnąłem po tytuły Nicolasa Bouviera i to był strzał w dziesiątkę. Niestety rozważania Miłoszowe i Gombrowiczowskie mnie nie przekonały, a ciągłe odwoływanie się do córeczki mocno zmęczyło. Ogólnie słabo, bardzo słabo. Do wcześniejszych pozycji na pewno będę wracał, czego nie mogę powiedzieć o tej.

Absolutnie zauroczony "Wilczym notesem" i co najmniej zadowolony z pozostałych tytułów "Dziennika Północnego", w końcu z niecierpliwością sięgnąłem po "Dom włóczęgi". I co? I... pstro. Autor zapętlił się w końcu na swojej tropie, i zaczął ganiać własny ogon. Udomowiony podróżnik - to nie podróżnik, szczególnie jak na stare lata zostaje ojcem, choćby deklarował nie wiadomo...

Kurczę, dawno się tak nie naciąłem, książkę wziąłem licząc na zapoznanie się bliżej z historią "Orła". Patrzę, powieść historyczna, no ok, temat ciekawy. Ale kiedy zacząłem czytać, doszedłem do wniosku, że autor nie dość że nie zna terminologii morskiej, bardzo kiepsko orientuje się w historii i geografii Polski(przykładowo podaje jako miejsce urodzenia i lat mlodzieńczych niektórych członków załogi polskie miasta Szczecin, Słupsk czy Koszalin, które wtedy jako Stettin, Stolp i Köslin leżały na terenie Niemiec) to w dodatku nieco przynudza, opierając opowieść na powszechnie znanych faktach, lekko urozmaiconych tanim psychologizowaniem. Innymi słowy - tania papka z chwytliwym tytułem, jedyna tajemnica jaka jest tu ukryta, to kto odpowiada za wydanie takiego knota?

Kurczę, dawno się tak nie naciąłem, książkę wziąłem licząc na zapoznanie się bliżej z historią "Orła". Patrzę, powieść historyczna, no ok, temat ciekawy. Ale kiedy zacząłem czytać, doszedłem do wniosku, że autor nie dość że nie zna terminologii morskiej, bardzo kiepsko orientuje się w historii i geografii Polski(przykładowo podaje jako miejsce urodzenia i lat mlodzieńczych...