bardzo dociekliwy reporter, świetne odpowiedzi. warto przeczytać i poznać lepiej Lyncha i to co mu prześwitywało podczas tworzenia swoich dzieł. dla fanów jak najbardziej polecam, osoby nieznające mogą nie wiedzieć i nie rozumieć. ale może byłby to dobra zachęta do zapoznania się z mistrzem Lynchem

bardzo dociekliwy reporter, świetne odpowiedzi. warto przeczytać i poznać lepiej Lyncha i to co mu prześwitywało podczas tworzenia swoich dzieł. dla fanów jak najbardziej polecam, osoby nieznające mogą nie wiedzieć i nie rozumieć. ale może byłby to dobra zachęta do zapoznania się z mistrzem Lynchem

Mam zasadniczy problem z wieloma biografiami. Za często chcę ujrzeć w nich człowieka o którym traktują, a widzę jedynie artystę. Tak miałem z filmem "Michael Haneke. Zawód: reżyser", tak mam i z książką "Lynch on Lynch". Obaj twórcy nie mają zamiaru opowiadać o swoim życiu, jeżeli wydarzenia nie przyczyniły się w żaden sposób do rozwoju ich twórczości. Jedynym tematem do jakiego chcą jak najszybciej przejść to sztuka. Lynch stawia czytelnikom dodatkową barykadę, nie mając zamiaru interpretować swoich dzieł. Nie warto się łudzić że forma wywiadu pozwoli uśpić czujność reżysera i umożliwi poznanie jego tajemnic. David mówi tylko tyle ile chce byśmy usłyszeli.

Nie znaczy to wcale że "Widzę siebie" nie roi się od ciekawostek. Wręcz przeciwnie. Dowiemy się choćby jak powstawały najbardziej kultowe sceny, jak Frank Silva został zabójcą Bobem, jakie było przyjęcie poszczególnych dzieł w Europie... Gdy nie trzeba tłumaczyć sensu scenariusza, Lynch sypie historiami jak z rękawa. Zamyka się niestety na sprawy rodzinne, poza fascynacją malarstwem niewiele tu także o młodości reżysera.

Chris Rodley nie wydaje się zbyt wnikliwym rozmówcą. Jasne że niektóre pytania ustawił sam Lynch. Parokrotnie jednak zostałem zaskoczony. Na przykład gdy Rodley kazał Davidowi ustosunkować się do wypowiedzi Patricii Arquette, która w dwóch zdaniach odpowiedziała czym jest "Zagubiona autostrada". Jestem także zadowolony z pytań o wspólnych znajomych, bo wtedy wywiad przyjmował formę przyjacielskiej rozmowy i czytało się go dużo przyjemniej. Szkoda że książka skończyła się bez jasnego morału i nie padło żadne pytanie o przyszłość artystyczną.

Ogólnie jestem zadowolony i myślę że każdy fan Lyncha też będzie. Fascynacje, ambicje oraz tok myślenia reżysera został dość jasno przedstawiony. Nadal nie mam pojęcia jak wrażliwą osobą jest autor poza planem. Ale widać zbyt wiele wymagam.

Mam zasadniczy problem z wieloma biografiami. Za często chcę ujrzeć w nich człowieka o którym traktują, a widzę jedynie artystę. Tak miałem z filmem "Michael Haneke. Zawód: reżyser", tak mam i z książką "Lynch on Lynch". Obaj twórcy nie mają zamiaru opowiadać o swoim życiu, jeżeli wydarzenia nie przyczyniły się w żaden sposób do rozwoju ich twórczości. Jedynym tematem do...

Kocham Lyncha nie od dziś. Ta książka pozwoliła mi zagłębić się w jego surrealistyczny świat jeszcze głębiej, poznań kulisy powstawania ulubionych filmów, ciekawostki... Zdecydowanie polecam wszystkim fanom tego wielkiego twórcy.

Kocham Lyncha nie od dziś. Ta książka pozwoliła mi zagłębić się w jego surrealistyczny świat jeszcze głębiej, poznań kulisy powstawania ulubionych filmów, ciekawostki... Zdecydowanie polecam wszystkim fanom tego wielkiego twórcy.