Ostatnio przeczytałam trzy książki o tematyce medycznej ("Medycyna, moja miłość", "Oznaki życia. Przypadki z intensywnej terapii" i właśnie "Cięcie. Opowieści o chirurgii") i to ta ostatnia pozycja jest z nich najlepsza, najciekawsza i najlepiej mi się ją czytało. Bez jakichś wielkich fajerwerków, ale zarazem konkretnie, bez lania wody, autorka nie budziła we mnie negatywnych emocji. Stąd też i moja ocena 8/10. Uważam, że 6,2/10 na LC jest niesprawiedliwie i krzywdzące w tym przypadku.

Ostatnio przeczytałam trzy książki o tematyce medycznej ("Medycyna, moja miłość", "Oznaki życia. Przypadki z intensywnej terapii" i właśnie "Cięcie. Opowieści o chirurgii") i to ta ostatnia pozycja jest z nich najlepsza, najciekawsza i najlepiej mi się ją czytało. Bez jakichś wielkich fajerwerków, ale zarazem konkretnie, bez lania wody, autorka nie budziła we mnie...

Bardzo przeciętna książka, w której autorka opisała kilka przypadków medycznych ze swojej kariery lekarskiej. Rozdziałów nie łączy żaden związek więc czytając książkę nasuwa się pytanie po co autorka ją w ogóle napisała. Co więcej porównanie do "Komplikajci" Atula Gawande jest mocno przesadzone. Czytałem "Komplikacje" i biją one "Cięcie" na głowę. Generalnie nie polecam.

Bardzo przeciętna książka, w której autorka opisała kilka przypadków medycznych ze swojej kariery lekarskiej. Rozdziałów nie łączy żaden związek więc czytając książkę nasuwa się pytanie po co autorka ją w ogóle napisała. Co więcej porównanie do "Komplikajci" Atula Gawande jest mocno przesadzone. Czytałem "Komplikacje" i biją one "Cięcie" na głowę. Generalnie nie...

Książka jest dobra, aczkolwiek nie porwała mnie do końca. Suche, krótkie opisy z życia chirurga. Domyślam się, że takie było założenie aktorki, która chciała pokazać rzeczywistość tej profesji. Dla 'zielonych' pewnie będzie ciekawsza, ja czekałam na obiecane 'zmrożenie krwi w żyłach'. Nie zmroziło. Mimo wszystko uważam, że warto przeczytać, by zajrzeć w codzienność lekarzy 'od kuchni', może przestaniemy na nich narzekać. :)

Książka jest dobra, aczkolwiek nie porwała mnie do końca. Suche, krótkie opisy z życia chirurga. Domyślam się, że takie było założenie aktorki, która chciała pokazać rzeczywistość tej profesji. Dla 'zielonych' pewnie będzie ciekawsza, ja czekałam na obiecane 'zmrożenie krwi w żyłach'. Nie zmroziło. Mimo wszystko uważam, że warto przeczytać, by zajrzeć w codzienność lekarzy...

Żałuję pieniędzy wydanych na tę książkę. Czytałem ją jeszcze przed rozpoczęciem studiów medycznych. Dziś z perspektywy ich końca oceniam ją bardzo krytycznie. Pisana historia mająca za zadanie wzbudzić zainteresowanie u ludzi nieorientujących się w temacie na takiej samej zasadzie jak szpitalne seriale. Moje rozczarowanie jest może tym większe, że czytałem ją po lekturze "Komplikacji" Atula Gawande stąd mimochodem nie mogłem się uwolnić od próby porównania, które wypada na dużą niekorzyść książki Weston. Sam wstęp mówiący o tym, że wydarzenia opisane w książce "stanowią (...) mieszankę zdarzeń prawdziwych i takich ,jakie mogłyby zaistnieć" wprawia w lekką konsternację. Autorka opisuje swoje doświadczenia czy tworzy podkolorowane historie mające na celu tworzyć atmosferę thrillera i dowodzić jej bohaterstwa? Na ironię zakrawa fakt, że autor opisu na okładce próbuje przyrównać "Cięcie" do książki Gawande. O ile w "Komplikacjach" mamy do czynienie ze szczerym opisem i próbą zdefiniowania lekarskich problemów, o tyle rozdziały "Cięcia" są jedynie mniej lub bardziej wciągającą historyjką nieprezentującą sobą nic więcej poza zwykłą rozrywką...

Żałuję pieniędzy wydanych na tę książkę. Czytałem ją jeszcze przed rozpoczęciem studiów medycznych. Dziś z perspektywy ich końca oceniam ją bardzo krytycznie. Pisana historia mająca za zadanie wzbudzić zainteresowanie u ludzi nieorientujących się w temacie na takiej samej zasadzie jak szpitalne seriale. Moje rozczarowanie jest może tym większe, że czytałem ją po lekturze...

Nic odkrywczego dla kogoś, kto w medycznych klimatach siedzi. Lekka lekturka dla szkoły średniej,żeby zobaczyć jak to jest być chirurgiem w kilku słowach. Język ubogi, na siłę wplatane kwieciste porównania i cytaty z wierszy. Kilka opowiastek z izby przyjęć,pierwsze cewnikowanie mężczyzny, zakochanie w pacjencie,zgon, pozycja kobiety chirurga w szpitalnych ukladach i niuansach. Krótko i ubogo.

Nic odkrywczego dla kogoś, kto w medycznych klimatach siedzi. Lekka lekturka dla szkoły średniej,żeby zobaczyć jak to jest być chirurgiem w kilku słowach. Język ubogi, na siłę wplatane kwieciste porównania i cytaty z wierszy. Kilka opowiastek z izby przyjęć,pierwsze cewnikowanie mężczyzny, zakochanie w pacjencie,zgon, pozycja kobiety chirurga w szpitalnych ukladach i...

Komuś, kto nie miał nigdy styczności ze środowiskiem medycznym, ta książka może się podobać. Zdradzę Wam jednak w tajemnicy coś, co może obniżyć jej wartość – lekarz też człowiek. Tak! Nawet taki dentysta! Po ubraniu się w fartuchy nie zmieniamy się w maszynki, może i przywdziewamy maskę profesjonalizmu, ale gdzieś tam środku nadal jesteśmy ludźmi z normalnymi ludzkimi odruchami.

Mam sporo zastrzeżeń do tej książki. Już pierwszy rozdział podniósł mi ciśnienie. Wiem, że postacie książce są fikcyjne, ale życzę tej pani powodzenia w środowisku, po opisaniu takiego przypadku. Już widzę te stada chirurgów pijących kawę i plotkujących z policjantami kiedy pacjentka na stole wykrwawia się po postrzale. Bo oczywiście tylko nasza autorka, będąc na pierwszym dyżurze jako stażystka na chirurgii, wiedziała że natychmiastowa operacja jest konieczna.
Zresztą, nie wiem jaki tam u autorki mają Kodeks Etyki Lekarskiej, ale nasz zabrania takich zachowań, jak opisywanie takich sytuacji w książce:
„1. Lekarze powinni okazywać sobie wzajemny szacunek. Szczególny szacunek i względy należą się lekarzom seniorom, a zwłaszcza byłym nauczycielom.
2. Lekarz powinien zachować szczególną ostrożność w formułowaniu opinii o działalności zawodowej innego lekarza, w szczególności nie powinien publicznie dyskredytować go w jakikolwiek sposób.
3. Lekarz wszelkie uwagi o dostrzeżonych błędach w postępowaniu innego lekarza powinien przekazać przede wszystkim temu lekarzowi. […]”

Nawet jeżeli to tylko i wyłącznie fikcja to pozostawiła straszny niesmak. Poza tym to nie była jedyna taka historia w tej książce, gdzie autorka jest tą idealną, a reszta lekarzy to leniwi debile.

Dalej też było ciekawie. Na przykład autorka cieszy się, że pacjent ma ciężką chorobę, bo gdyby jej nie miał to wyszłaby na idiotkę. Brawo, piękna moralna postawa! Albo te śmichy chichy na widok męskiego przyrodzenia, no ludzie! Po pierwszym roku na praktykach asystowałam przy cewnikowaniu mężczyzny i jakoś obyło się bez takich scen, nikt niczego nie komentował.

Większość z tych opowieści to bujda na resorach. Ma na celu wstrząśnięcie ludźmi, którzy nie mają do czynienia z tym wszystkim na co dzień. Dlaczego w tej książce ciągle przewijają się odbyty, hemoroidy, pochwy, poronienia, małe dzieci i zgony? Zszokujmy trochę ludzi, później pograjmy im na uczuciach. Nie dajcie się na to nabrać. Ja strasznie żałuję wydanych na tę książkę pieniędzy, nie watra jest funta kłaków.

Poza tym to wywyższanie chirurgii nad wszystko inne też trochę mi działało na nerwy. Ale akurat przy tej okazji zawsze przypomina mi się tekst, którym częstowali nas anestezjolodzy przy asystowaniu na bloku:
"Wiecie po co jest ten parawan między anestezjologiem, a chirurgiem? Oddziela sztukę od rzemiosła".

Sama mogłabym sypnąć wieloma anegdotami z czasów studiów i z własnych doświadczeń w pracy, ale nie mam potrzeby tworzenia książki. Poza tym moje historie nie są aż tak spektakularne, kto by tam chciał słuchać o dziurach w zębach, chirurgia to dopiero jest temat!

A porównania do Thorwalda to już gruba przesada!

Komuś, kto nie miał nigdy styczności ze środowiskiem medycznym, ta książka może się podobać. Zdradzę Wam jednak w tajemnicy coś, co może obniżyć jej wartość – lekarz też człowiek. Tak! Nawet taki dentysta! Po ubraniu się w fartuchy nie zmieniamy się w maszynki, może i przywdziewamy maskę profesjonalizmu, ale gdzieś tam środku nadal jesteśmy ludźmi z normalnymi ludzkimi...

Świetna książka, czyta się ją jednym tchem. Niektóre opisy zabiegów są tak realistyczne, że aż miałam ciarki. Polecam

Świetna książka, czyta się ją jednym tchem. Niektóre opisy zabiegów są tak realistyczne, że aż miałam ciarki. Polecam

Nie polecam osobom, które z medycyną mają coś wspólnego, bo książka choć może zainteresować tzw. laików, tak dla kogoś, kto siedzi w tym temacie, moim zdaniem jest zbyt naiwna i mało interesująca.

Nie polecam osobom, które z medycyną mają coś wspólnego, bo książka choć może zainteresować tzw. laików, tak dla kogoś, kto siedzi w tym temacie, moim zdaniem jest zbyt naiwna i mało interesująca.

Czytałem lepsze, ale całkiem niezła lektura. Polecam

Czytałem lepsze, ale całkiem niezła lektura. Polecam

Sprawnie i ciekawie opowiedziane poczatki kariery pani chirurg. Warto.

Sprawnie i ciekawie opowiedziane poczatki kariery pani chirurg. Warto.