Lubię zanurzyć się w świecie wykreowanym przez pana Wiśniewskiego. Te w przeważającej części smutne historie zawsze opisane są niezwykłą starannością o język i stylistykę.

Lubię zanurzyć się w świecie wykreowanym przez pana Wiśniewskiego. Te w przeważającej części smutne historie zawsze opisane są niezwykłą starannością o język i stylistykę.

Sześć opowiadań. Warto je wszystkie przeczytać, żeby przekonać się, że nie wszystkie są tego warte. Tytułowe w mojej ocenie najlepsze, a ostatnie o miłości do samochodów to chyba przez przypadek znalazło się w tym zbiorze. A redaktor to chyba płakał jak robił korektę, bo sporo w tej książce tzw. literówek, które zakłócają czytanie.

Sześć opowiadań. Warto je wszystkie przeczytać, żeby przekonać się, że nie wszystkie są tego warte. Tytułowe w mojej ocenie najlepsze, a ostatnie o miłości do samochodów to chyba przez przypadek znalazło się w tym zbiorze. A redaktor to chyba płakał jak robił korektę, bo sporo w tej książce tzw. literówek, które zakłócają czytanie.

"Arytmie" - pakiecik opowiadań, które pisane językiem ulubionego autora J.L. Wiśniewskiego przyswoiłam szybko.
Każde jest szczególne, wymowne i przemawiające dogłębnie.

"Łóżko" - "Położyła głowę na błękitnej poduszce. Zamknęła oczy i cierpliwie czekała. Na dźwięk dzwonka u drzwi, na sen, a może na miłość..."

"Ranking emocji" - "Najdroższy, to mój pierwszy ze wszystkich ostatnich listów do Ciebie..."
"Listy... Wiesz że uwielbiam listy, chociaż nie napisałeś do mnie żadnego."

"Arytmia" - "Czasami na moment jego oddech przyśpieszał i wargi rozchylały się lekko. I wtedy chciałam być w jego głowie. Wtedy najbardziej..."


"Test" - "Obszary odpowiedzialne za pamięć, przetwarzanie obrazów i dźwięków, za tożsamość, za logiczne myślenie były całkowicie zaciemnione, tak jakby zupełnie wyłączone."

"Niewierność" - "Nie mogła zasnąć. To już kolejna taka noc."


"O kłamstwie" - "To nieprawda, że pierwsza jest najważniejsza. To wymyśliły zazdrosne i zawistne pierwsze miłości. Dla mnie najważniejsza jest zawsze miłość ostatnia."


To tylko (albo nie tylko) fragmenty, które przywołałam. Każde opowiadanie niesie opowieść, którą śmiało nazwę studium ludzkich zachowań.

"Arytmie" - pakiecik opowiadań, które pisane językiem ulubionego autora J.L. Wiśniewskiego przyswoiłam szybko.
Każde jest szczególne, wymowne i przemawiające dogłębnie.

"Łóżko" - "Położyła głowę na błękitnej poduszce. Zamknęła oczy i cierpliwie czekała. Na dźwięk dzwonka u drzwi, na sen, a może na miłość..."

"Ranking emocji" - "Najdroższy, to mój pierwszy ze wszystkich...

Bardzo ciekawe opowiadania o życiu, miłości, nienawiści, zdradzie... Janusz Wiśniewski pisze językiem, który uwielbiam.

Bardzo ciekawe opowiadania o życiu, miłości, nienawiści, zdradzie... Janusz Wiśniewski pisze językiem, który uwielbiam.

Po lekturze powieści Wiśniewskiego, pierwszych tomów opowiadań i książek z formami krótkimi (twarde okładki, Wyd. Literackie),te opowiadania trochę nużą. Nie jest to nic nowego. To ten etap literacki JLW, w którym powiela sam siebie. Utarte schematy, podobne "łatwe wzruszenia dla pensjonarek", trochę takie grzęźnięcie w miejscu. Pisanie, bo to się i tak sprzeda.

Po lekturze powieści Wiśniewskiego, pierwszych tomów opowiadań i książek z formami krótkimi (twarde okładki, Wyd. Literackie),te opowiadania trochę nużą. Nie jest to nic nowego. To ten etap literacki JLW, w którym powiela sam siebie. Utarte schematy, podobne "łatwe wzruszenia dla pensjonarek", trochę takie grzęźnięcie w miejscu. Pisanie, bo to się i tak sprzeda.

Zbiór głęboko emocjonalny i subtelnie erotyczny z narracją żeńską (autor tak lubi, ja lubię także):) "Arytmie" czyta się bardzo dobrze i błyskawicznie. Punktem spójnym tych kilku opowiadań jest miłość, nie "operomydlana", ale słodko-gorzka prawdziwa taka;) Ogólnie rzec biorąc do Pana Wiśniewskiego wracać warto, bo on czuje kobiety ;)
P.S Jako osobna książka ów zbiór jest dobry, jednak z drugiej strony nie dziwię się rozgoryczeniu przedmówców, także nie znoszę powielania.

Zbiór głęboko emocjonalny i subtelnie erotyczny z narracją żeńską (autor tak lubi, ja lubię także):) "Arytmie" czyta się bardzo dobrze i błyskawicznie. Punktem spójnym tych kilku opowiadań jest miłość, nie "operomydlana", ale słodko-gorzka prawdziwa taka;) Ogólnie rzec biorąc do Pana Wiśniewskiego wracać warto, bo on czuje kobiety ;)
P.S Jako osobna książka ów zbiór jest...

Mało który mężczyzna, tak jak Janusz Leon Wiśniewski, rozumie subtelności kobiecych emocji. Do tego potrafi je w sposób i piękny, i dogłębny przedstawić.
"Arytmie" to zbiór opowiadań, których wspólnym mianownikiem jest skala uczuć związanych z zagadnieniem miłości.
Polecam delektować się pięknem słowa, jaki serwuje autor, zagłębiając się w tę mieszankę uczuć i skrajnych odczuć bochaterów.

Mało który mężczyzna, tak jak Janusz Leon Wiśniewski, rozumie subtelności kobiecych emocji. Do tego potrafi je w sposób i piękny, i dogłębny przedstawić.
"Arytmie" to zbiór opowiadań, których wspólnym mianownikiem jest skala uczuć związanych z zagadnieniem miłości.
Polecam delektować się pięknem słowa, jaki serwuje autor, zagłębiając się w tę mieszankę uczuć i skrajnych...

Opowiadania poruszają ważne tematy,głównie emocjonalne i sentymentalne.
Autor mimo,że jest mężczyzną stawia głównie mężczyzn w złym świetle.
Pokazuje ich słabości i niedoskonałości.
Praktycznie w każdym opowiadaniu to mężczyźni ranią kobiety nawet w opowiadaniu ''Arytmia'',chodzi mi tu głównie o lekarza,aczkolwiek mężczyzna w którym zakochała się główna bohaterka również została zraniona poprzez niewyznanie jej prawdy przez niego o jego chorobie.

Opowiadania poruszają ważne tematy,głównie emocjonalne i sentymentalne.
Autor mimo,że jest mężczyzną stawia głównie mężczyzn w złym świetle.
Pokazuje ich słabości i niedoskonałości.
Praktycznie w każdym opowiadaniu to mężczyźni ranią kobiety nawet w opowiadaniu ''Arytmia'',chodzi mi tu głównie o lekarza,aczkolwiek mężczyzna w którym zakochała się główna bohaterka również...

"Arytmie" to jeden z lepszych zbiorów opowiadań Wiśniewskiego. Trąci nieco grafomanią, ale dłuższa forma na pewno służy mu bardziej niż te króciutkie, pourywane historyjki.

"Arytmie" to jeden z lepszych zbiorów opowiadań Wiśniewskiego. Trąci nieco grafomanią, ale dłuższa forma na pewno służy mu bardziej niż te króciutkie, pourywane historyjki.

Czytałam sporo lat temu i szczerze mówiąc - mimo opisu - nic nie pamiętam... :/

Czytałam sporo lat temu i szczerze mówiąc - mimo opisu - nic nie pamiętam... :/