Usłane gwiazdami

Za gwiazdami i planetami, daleko za drogą mleczną, żył sobie książę Arrow Forth 🤴. Ów książę wybrał sobie na narzeczoną ziemiankę - Alisę Stark, tylko Alisa księcia kosmity niestety nie chciała 🫣.
“Usłane gwiazdami”, autorstwa Joanny Sprenger, to jednotomowa, zamknięta historia romantasy albo rom-…scifi-comedy? Sci-fi romcom? 🤔 Bo zamiast elfów mamy przystojnych kosmitów, a wątek enemies to lovers potraktowany jest z przymrużeniem oka. Wydarzenia poznajemy z perspektywy głównej bohaterki, malowanej dialogami niczym komiks albo historię przy ognisku, bez zbędnych opisów. Całość okraszona jest przezabawnymi tekstami i przemyśleniami Alisy. Wiele z sarkastycznych określeń i ciętego języka niby-narzeczonej księcia zostanie ze mną na dłużej, bo zwyczajnie je sobie zapożyczę!
Książka jest niesamowicie zabawna i nadaje się na wieczorny relaks po ciężkim dniu lub podróż. Jednak tu uwaga - urocza bohaterka potrafi wywołać dużo śmiechu, więc w miejscach publicznych, bierzcie to pod uwagę 😉. Osobiście czytam dużo sci-fi klasycznej, jednak lubię również poczytać książki dla młodych czytelników, które pozbawione są wulgaryzmów, pozwalają na ucieczkę od problemów życia codziennego. Taka właśnie jest ta książka - lekka i przyjemna, gdzie historia romantyczna naprawdę jest romantyczna.
Wydanie książki jest również bardzo atrakcyjne, a każdy rozdział, oprócz zabawnego tytułu ozdobiony jest kawałkiem gwiezdnego nieba. Serdecznie polecam tę historię i nie tylko młodym, ale też młodszym, którym czterdzieści lat minęło 😊. Nawiązując do treści, taka pobudka w świecie, gdzie można spotkać tylu przystojnych kosmitów, do tego wykształconych i wysportowanych 😅 😉 - oj przyznać się, która by nie chciała 🫣
Love to the moon and back! Albo… na koniec świata i jeszcze dalej! 👽👩‍🚀

Za gwiazdami i planetami, daleko za drogą mleczną, żył sobie książę Arrow Forth 🤴. Ów książę wybrał sobie na narzeczoną ziemiankę - Alisę Stark, tylko Alisa księcia kosmity niestety nie chciała 🫣.
“Usłane gwiazdami”, autorstwa Joanny Sprenger, to jednotomowa, zamknięta historia romantasy albo rom-…scifi-comedy? Sci-fi romcom? 🤔 Bo zamiast elfów mamy przystojnych kosmitów,...

Kunszt z jakim pani Joanna posługuje się językiem zadziwia. Książka wciąga od pierwszych storn i bawi do ostatnich. Przy tym lekka fabuła nadaje jej wyjątkowy ton, który w wielu pozycjach literackich spotkać nie można. Przez z pozoru błahe treści, autorka przemyca dobre wartości, którym kultywuję. Uważam, że przebaczać trzeba zawsze, nawet jak ktoś nas skrzywdził, zawinił czy okłamał. Bez tego życie nie będzie ,,usłane gwiazdami". Gratuluję pani Joasi i czekam na jej kolejne książki.

Kunszt z jakim pani Joanna posługuje się językiem zadziwia. Książka wciąga od pierwszych storn i bawi do ostatnich. Przy tym lekka fabuła nadaje jej wyjątkowy ton, który w wielu pozycjach literackich spotkać nie można. Przez z pozoru błahe treści, autorka przemyca dobre wartości, którym kultywuję. Uważam, że przebaczać trzeba zawsze, nawet jak ktoś nas skrzywdził, zawinił...

Alisa nie pamięta ostatnich trzech lat swojego życia. Mimo usilnych starań nie potrafi przypomnieć sobie nic sprzed śpiączki. Wie jednak, że wiele straciła. Nie potrafi zrozumieć zachwytu kosmitami, którzy współpracują z ziemianami. Jest ostrożna i nieufna. Kiedy jej siostra prosi o pomoc w egzaminach do gwiezdnej floty, Alisa nie jest tym zachwycona. Za namową bliskich postanawia jednak się zgodzić. Niestety, ta decyzja pociąga za sobą konsekwencje. Nakryta na oszustwie Alisa musi stanąć przed obliczem księcia Arrowa. Oskarżona o szpiegostwo dziewczyna za wszelką cenę chce ratować siebie i siostrę. Zgadza się więc na propozycje księcia aby udawać jego narzeczoną. Wszystko wydawałoby się łatwe, gdyby nie fakt że między tą dwójką panują dość napięte stosunki.

Tym razem @joanna_sprenger_autorka daje czytelnikom lekkie romantasy. Mamy kosmitów i ich technologie godna Start Treka. Sam zamysł powieści jest ciekawy i ma wciągającą fabułę. Alisa jest bardzo zdeterminowana w swoich poczynaniach a książę Arrow ma wyjątkową fantazje w wymyślaniu sposobów na złamanie oporu dziewczyny. Ich relacja aż kipi od emocji.

Całość jest jednak bardzo krótka. Mam wrażenie, że tym razem Joasia chciała chciała dać nam coś mniej rozudowanego niż jej poprzednia historia. A szkoda, bardzo brakowało mi tutaj rozbudowania całości. Jestem ogromną fanką tego jak pięknie i kolorowo Joasia potrafi pisać tworząc bogaty świat swych bohaterów. Tym razem czuje jednak niedosyt, bo było mi za mało asiowej magii.
Ale! To nie znaczy,że książka jest zła. Wrecz przeciwnie. Jestem przekonana,że jest to świetna propozycja dla młodszych czytelników oraz dla osób, które lubią krótsze historie. Świat wykreowany przez autorkę jest bardzo ciekawy i zapewnią dobrą rozrywkę. Jest świetną propozycją na letnie wieczory. Miłośnicy kosmicznych klimatów powinni po nią sięgnąć i przekonać się jak im się spodoba historia Alisy i Arrowa.

Alisa nie pamięta ostatnich trzech lat swojego życia. Mimo usilnych starań nie potrafi przypomnieć sobie nic sprzed śpiączki. Wie jednak, że wiele straciła. Nie potrafi zrozumieć zachwytu kosmitami, którzy współpracują z ziemianami. Jest ostrożna i nieufna. Kiedy jej siostra prosi o pomoc w egzaminach do gwiezdnej floty, Alisa nie jest tym zachwycona. Za namową bliskich...

Po przeczytaniu "Miłość z gwiazd" miałam nadzieję na podobną historię. Niestety, rozczarowałam się bardzo gorzko. Książka sprawia wrażenie napisanej naprędce. Historia rozgrywa się błyskawiczne, nie zaciekawia, brakuje opisów, jest infantylna. Przykro mi to pisać bo poprzednia książka bardzo mi się podobała. :( Może gdyby książka była dwa razy grubsza zostałaby bardziej doszlifowana?

Po przeczytaniu "Miłość z gwiazd" miałam nadzieję na podobną historię. Niestety, rozczarowałam się bardzo gorzko. Książka sprawia wrażenie napisanej naprędce. Historia rozgrywa się błyskawiczne, nie zaciekawia, brakuje opisów, jest infantylna. Przykro mi to pisać bo poprzednia książka bardzo mi się podobała. :( Może gdyby książka była dwa razy grubsza zostałaby bardziej...

Po przeczytaniu debiutanckiej "Miłości z gwiazd" i pozytywnych wrażeniach, jakie na mnie wywarła, z dużą radością przyjęłam wiadomość o kolejnej książce autorki. Z niecierpliwością czekałam co wymyśli i zaserwuje swoim bohaterom. Dostałam powieść romantasy - objętościowo niewielką, czyli idealną do wyrzucenia w bagaż podręczny i podczytywania np. w pociągu. 👍

Książka nie męczy opisami, bardziej skupiając się na dialogach. W wielu miejscach - szkoda, bo z chęcią poznałabym szersze realia statku kosmicznego, wyglądu strojów, jedzenia czy planety Marga. Tego mi zabrakło. Może warto też puścić bardziej wodze fantazji i następnym razem zmienić to czy owo, aby jednak świat obcych nie był bliźniaczo podobny do ziemskiego? Nie wiadomo, może istnieje gdzieś drugą Ziemia, ale na ile możliwe jest, że zamieszkują ją takie same istoty o bardzo podobnej kulturze i zwyczajach? 🤔 Niemniej jeśli ktoś nie lubi rozwlekłych historii tylko lekkie, zamknięte w jednym tomie powieści, to będzie zadowolony.

Z główną bohaterką, Alisą, nie polubiłam się w ogóle. Mimo 21 lat zachowuje się jak piętnastolatka z podwójną osobowością: najpierw buńczuczna, opryskliwa, wręcz wulgarna, za chwilę zmienia się w potulną, pruderyjną i bojaźliwą dziewczynkę. Takie sceny odstawia prawie w każdym rozdziale, ale to chyba rodzinne, bo jej siostra ma podobnie. Myślę, że bohaterkom zabrakło dojrzałości emocjonalnej. Ale książę Arrow też ma swoje za uszami - odebrałam go jako nachalnego, naruszającego granice, nadużywającego władzy szantażystę. 🚩

Miałam spore oczekiwania co do tej książki. Momentami czułam irytację, potem zażenowanie, to znów konsternację - to chyba nie jest książka dla mnie. 🤷‍♀️ Zdecydowanie odbiorcami powinny być młodsze czytelniczki, które znajdują przyjemność w opowieściach enemies to lovers. Krótsza forma, zamknięcie w jednej części, zabawne sytuacje, dominacja dialogów, a więc to co może się podobać w nurcie young adult i romantasy. Są piękni, dobrze zbudowani kosmici, jest zbuntowana dziewczyna, są czekoladowe oczy i słodko-gorzka fabuła. Cóż, pomysł fajny.

Niemniej dziękuję autorce za przesłanie egzemplarza do recenzji. 👍

[SPOILER ALERT!]
Swoją drogą: skoro (domniemujemy, bo nie wiemy na pewno) kosmici nie lubią koloru różowego, to jakim cudem mają na statku sklep z produktami do pielęgnacji włosów z różowymi farbami?
Oraz: po co lecąc na Ziemię zabrali ze sobą fiolkę z wirusem, którego Ziemianie nie znają i może on być dla nich śmiertelny, skoro lecieli w pokojowych zamiarach?
Wrodzona dociekliwość nie daje mi spokoju.

Po przeczytaniu debiutanckiej "Miłości z gwiazd" i pozytywnych wrażeniach, jakie na mnie wywarła, z dużą radością przyjęłam wiadomość o kolejnej książce autorki. Z niecierpliwością czekałam co wymyśli i zaserwuje swoim bohaterom. Dostałam powieść romantasy - objętościowo niewielką, czyli idealną do wyrzucenia w bagaż podręczny i podczytywania np. w pociągu. 👍

Książka nie...

Umiejętność rozumienia języków to dar wyjątkowy. To nie jest tylko efekt doskonałej edukacji. Świadomość sensu słów otwiera możliwość interakcji opartej na uczuciach.

Niedojrzałość powoduje, że ktoś bez zastanowienia wyrzuca z siebie zbyt wiele słów. One są jak lawina błędów, które ranią. Ich interpretacja świadczy o tolerancji rozmówcy. Nad głową zbierają się czarne chmury.

„Spodziewałam się burzy gradowej z piorunami, a tymczasem wzeszło słońce”

Zarzucić komuś nieszczerość ma prawo ktoś prawdomówny.

„To nałogowy kłamczuch i intrygant”

Trudno zaakceptować niewyparzony język i potrzebna jest potężna tolerancja, żeby puścić w niepamięć inwektywy. Trzeba dużej odwagi lub braku rozwagi, żeby obrażać wybawcę, stojąc nad przepaścią.

„Widzę, że zamiast ładnie podziękować, włączyłaś tryb wiedźmy”

Na skutek własnego eksperymentu Alisa znalazła się w świecie, który zadziwiał swoją złożonością. Brak wyczucia wywoływał nieporozumienia. Nieznajomość dworskiej etykiety i brak obycia narażały ją na śmieszność. Polewki bywają różne: czarna oznacza odrzucenie, a biała – niefrasobliwość.

„Jeżeli wybranka zje zupę i w niej zasmakuje, to znaczy, że przyjmuje zaloty wojownika. A jeśli przy tym zacznie wychwalać potrawę, to…”
Na odkrywanej wyboistej drodze nie raz można się potknąć.
Arrow podawał pomocną dłoń we właściwej chwili.

Siła uczuć jest potężna. Miłość cierpliwa jest i wiele wybacza. Jej wielkość na początku oszałamia, a po latach budzi wdzięczność.

„Po wielu latach uzmysłowiłam sobie, że jego wielka miłość, bezgraniczne oddanie i uwielbienie, jakie mi okazywał, sprawiły, że miałam życie usłane gwiazdami”

Pani Joanna Sprenger sprawiła, że jej powieść jest odlotowa. Życie bywa fascynujące, ale często nie jest łatwe. „Usłane gwiazdami” może być wtedy, kiedy docenimy jego wspaniałość. Zaskakujące posługiwanie się zróżnicowanym językiem świadczy o niestandardowym traktowaniu literatury. Młodzieżowe, lekkomyślne słownictwo zadziwia kontrastem z urzekającymi, poetyckimi porównaniami.

„Zatopiłam się w pocałunku słodkim jak czekolada, upojnym jak lampka wytrawnego wina, rozkosznym jak ciepły, morski wiatr”

Pełen uznania dla Autorki muszę przyznać, że jestem zaskoczony Jej pomysłowością. Trzeba wyjątkowych umiejętności, żeby dojrzałego czytelnika urzec swoją romantyczną wizją.

Umiejętność rozumienia języków to dar wyjątkowy. To nie jest tylko efekt doskonałej edukacji. Świadomość sensu słów otwiera możliwość interakcji opartej na uczuciach.

Niedojrzałość powoduje, że ktoś bez zastanowienia wyrzuca z siebie zbyt wiele słów. One są jak lawina błędów, które ranią. Ich interpretacja świadczy o tolerancji rozmówcy. Nad głową zbierają się czarne...

Polecam❤️ książka z humorem, lekka na miło spędzony wieczór.

Polecam❤️ książka z humorem, lekka na miło spędzony wieczór.

Pomysł może i fajny na książkę, ale parę rzeczy moim zdaniem wymagałoby doszlifowania.

Pomysł może i fajny na książkę, ale parę rzeczy moim zdaniem wymagałoby doszlifowania.