26 Ways to Come Home For The Holidays

Całkiem dobra propozycja na zimowe wieczory! Motyw od przyjaźni do miłości, lata 40-te XX wieku, centrum handlowe w okresie przedświątecznym i wielka misja doprowadzenia wystaw do porządku, nim nadjedzie parada.

Stella i Hector skradli moje serce już przy pierwszym spotkaniu. Zawsze powtarzam, że dobry motyw od przyjaźni do miłości opiera się na wiarygodnym przedstawieniu PRZYJAŹNI, która zawiązuje/zawiązała się między dwójką głównych bohaterów. I tutaj widzimy, jak oboje się o siebie troszczą, w czym ich przyjaźń (a potem romantyczne uczucie) się przejawia, a nie jesteśmy o tym jedynie powiadamiani przez narratora. Moim zdaniem było sporo scen romantycznych lub około romantycznych, co mnie zaskoczyło. W recenzjach widziałam wzmianki, że było za mało romansu, ale według mnie jego stężenie w całej historii było wystarczające. Być może pokusiłabym się o jedną scenę więcej pod koniec, ale to wszystko. Może też jeden rozdział z perspektywy Hectora... to byłoby ciekawe!

Historia jest dość prosta. Nie ma wielkich zwrotów akcji, czasami wszystko układa się zbyt idealnie (bo np. okazuje się, że O WŁAŚNIE TA OSOBA ZŁAPANA NA ULICY COŚ POTRAFI I TO SIĘ PRZYDA). Mimo wszystko jest to krótka i urocza opowieść pełna ciepła, głupawych (w dobrym znaczeniu) scen. Książka idealna na weekend lub wieczory po pracy. Czyta się szybko i bezboleśnie, jeśli szukacie czegoś lekkiego z romansem i nie chcecie zbyt wiele myśleć podczas lektury.

Co prawda nie jestem usatysfakcjonowana zakończeniem. Moim zdaniem ostatnie sceny są napisane jakby na szybko, byle zdążyć przed terminem. A szkoda, bo wydarzenia z ostatnich dwóch rozdziałów nie były złym pomysłem. Po prostu zbyt szybko się rozwinęły i zakończyły (a część z nich została streszczona przez narratora, za czym nie przepadam, ale być może oddaje to jako tako klimat opowieści świątecznych, w których starszy głos lektora podsumowuje wydarzenia widzom na koniec filmu).

Nie wiem też, jak odbierać motyw II wojny światowej, która rozgrywa się w tle. Fajnie się to złączyło z historią jednego z bohaterów i umotywowało to pewne rozwiązania fabularne (co doceniam i szanuję),ale jednak mam wrażenie, że jest to zbyt urocza historia na taki temat. Być może patrzę na to przez pryzmat osoby pochodzącej z Polski, gdzie literatura wojenna traktowana jest jako coś poważnego, coś czego nie można trywializować (oczywiście nie mówię tu o tych wszystkich książkach, w których kobiety zakochują się w nazistach :)). Sama nie wiem. Plusem jest to, że wojna nie odgrywa w tej książce pierwszych skrzypiec i jest tylko tłem dla rozgrywanych wydarzeń. Autorka skupia się na życiu codziennym osób, które zostały w ojczyźnie i starają się wieść normalne życie i cieszyć się z nadchodzących świąt, nawet jeśli gdzieś za oceanem toczy się wojna.

Przeczytałam tę książkę dla relacji pomiędzy Stellą i Hectorem, a że dostałam, czego chciałam, to mogę śmiało powiedzieć, że lektura spełniła moje oczekiwania. Może oprócz zakończenia, ale, wiadomo, nie można mieć wszystkiego.

Całkiem dobra propozycja na zimowe wieczory! Motyw od przyjaźni do miłości, lata 40-te XX wieku, centrum handlowe w okresie przedświątecznym i wielka misja doprowadzenia wystaw do porządku, nim nadjedzie parada.

Stella i Hector skradli moje serce już przy pierwszym spotkaniu. Zawsze powtarzam, że dobry motyw od przyjaźni do miłości opiera się na wiarygodnym przedstawieniu...