Mijają dwa lata odkąd Noah i Bee nie mieli ze sobą kontaktu. I tak jeden SMS doprowadza do tego, że ta dwójka postanawia się spotkać. Wspólnie spędzony tydzień rozbudza w nich nadzieję i wspomnienia. Postanawiają dać sobie szansę. Czy im się uda?

Los nie jest dla nich łaskawy. Noah mierzy się ze swoim nałogiem oraz z przeszłością, która nie daje mu o sobie zapomnieć. Bee ma problem z zaufaniem, bo przecież Noah już dwa razy złamał jej serce. Nie pomaga im także odległość. Ona jest w Nowym Jorku, on w Chicago. Na domiar złego przed chłopakiem pojawiają się dawne pokusy. Czy będą w stanie poradzić sobie z tymi trudnościami i mają szansę na wspólną przyszłość?

Cieszę się, że mogłam wrócić do historii Noah i Bee. Już po pierwszym tomie bardzo ich polubiłam. Tutaj autorka ich nie oszczędza. Przygotowała dla nich prawdziwy rollercoaster emocji. Sama kilka razy byłam zaskoczona zwrotem akcji. Przyjemnie mi się ją czytało, bo autorka ma świetny styl. Nie mogłam oderwać się od lektury. To książka z cyklu takich, które mogłabym czytać bez końca. Aż przykro było mi rozstać się z jej bohaterami. Także z tymi drugoplanowymi, bo oni też dużo wnoszą do tej historii. Muszę przyznać, że już czekam na kolejną książkę Zuzanny Wólczyńskiej. Sięgnę po nią bez zastanowienia. Wam polecam oba tomy tej niesamowitej historii.

Mijają dwa lata odkąd Noah i Bee nie mieli ze sobą kontaktu. I tak jeden SMS doprowadza do tego, że ta dwójka postanawia się spotkać. Wspólnie spędzony tydzień rozbudza w nich nadzieję i wspomnienia. Postanawiają dać sobie szansę. Czy im się uda?

Los nie jest dla nich łaskawy. Noah mierzy się ze swoim nałogiem oraz z przeszłością, która nie daje mu o sobie zapomnieć. Bee...

Piękne zakończenie historii skomplikowanej miłości. Polecam!

Piękne zakończenie historii skomplikowanej miłości. Polecam!

W życiu Noah i Bee zmieniło się wiele odkąd dwa lata temu chłopak wyjechał z Kalifornii. Aktualnie dziewczyna mieszka w Nowym Jorku, gdzie studiuje i pracuje w cukierni, natomist Noah mieszka w Chicago, gdzie większość czasu spędza w warsztacie samochodowym. Pewnego dnia Bee dostaje wiadomość od Noah, która może na powrót złączyć ich drogi. Tylko czy miłość wystarczy, aby wiedli wspólne i szczęśliwe życie?

"Let Me Love You" to książka z gatunku literatury obyczajowej oraz romansu, a zarazem finałowy tom dylogii "Let Me Know" autorstwa naszej rodzimej pisarki. Z pierwszą częścię spędziłam naprawdę przyjemne chwilę, więc po kontynuację sięgnęłam z nadzieją na podobne przeżycia. Tak też się stało, ponieważ lektura "Let Me Love You" podobnie jak tom rozpoczynający cykl wywarła na mnie pozytywne wrażenie i wywołała oczekiwane emocje. W historię Noah i Bee zaangażowałam się od pierwszych rozdziałów i z każdą przeczytaną kartką byłam ciekawa dalszych wydarzeń. Bardzo spodobał mi się fakt, że fabuła rozgrywa się m.in. w Nowym Jorku, który został opisany tak, że sama zapragnęłam się tam znaleźć. Natomiast sami bohaterowie zmienili się i dojrzeli na co wpływ miała nie tylko ich wspólna przeszłość, ale również czas, który spędzili osobno. Nie zmienia to faktu, że wciąż popełniali błędy co sprawiło, że zostali wykreowani w nie tylko interesujący, ale także realny sposób. Pięknie opisane relacje miłosne oraz przyjacielskie wywołały emocje podczas czytania, a samo zakończenie stanowi ich apogeum. Polecam całą dylogię, ponieważ jest ciekawym połączeniem romansu, który porusza również trudne i wartościowe treści.

W życiu Noah i Bee zmieniło się wiele odkąd dwa lata temu chłopak wyjechał z Kalifornii. Aktualnie dziewczyna mieszka w Nowym Jorku, gdzie studiuje i pracuje w cukierni, natomist Noah mieszka w Chicago, gdzie większość czasu spędza w warsztacie samochodowym. Pewnego dnia Bee dostaje wiadomość od Noah, która może na powrót złączyć ich drogi. Tylko czy miłość wystarczy, aby...

Czytanie LMLY przywołało we mnie wspomnienie moich nastoletnich czasów, kiedy to częściej czytywałam tego typu historie. Wyzwoliło we mnie ekscytującą się nastolatkę, kibicującą bohaterom i ich relacji.

Styl Zuzy ponownie nie zawodzi — czyta się to bardzo dobrze, płynnie i szybko, bo historia wciąga i emocjonuje.
Fabuła w dalszym ciągu w największej części opiera się na relacji pomiędzy dwójką głównych bohaterów. Tym razem jednak muszą sobie poradzić, utrzymując ją na odległość.

Ten tom jest dużo poważniejszy niż poprzedni — nie tylko ze względu na to, że bohaterowie są starsi i zaczęli etap dorosłości.
To już nie to samo co wtedy, tamtego lata w Kalifornii. Wiele się pozmieniało w życiach Bee i Noah; w nich samych, jak i w tym co pomiędzy nimi.
Jest tu dużo o zdrowiu (czy niezdrowiu) psychicznym, stawianiu na siebie, wyznaczaniu własnych granic. O konfrontowaniu się ze swoimi problemami — zamiast przed nimi uciekać.

W moim odczuciu ten tom należy tak naprawdę do Noah. Tak jak przy poprzedniej części to Bee wysuwała się wyraźnie jako główna narratorka, tak tutaj to jego poznajemy z bliższej strony i to jego historia gra pierwsze skrzypce.
(Będąc sam, Noah nie radzi sobie zbyt dobrze, ale Bee wzbudza w nim jego niezwykle czarującą stronę — a to jest bardzo urocze.🥹)

Pod koniec tempo jest nieco zwiększone, ale dzięki temu puenta uderza mocniej, bo nie jesteśmy na to przygotowani (ale tak to w końcu bywa w życiu). Takie poprowadzenie powieści mocno mnie zaszokowało. Nie jest to coś, czego się spodziewałam i na co liczyłam… jednak w pełni to rozumiem!
Może z decyzją o takim finale dla historii Bee i Noah niełatwo się pogodzić. Ale taki obrót spraw jest jak najbardziej prawdziwy i życiowy.
A po zastanowieniu: w sumie właśnie takie rozwiązanie fabularne jest — dla bohaterów i dla samej powieści — najlepsze z możliwych.

Czytanie LMLY przywołało we mnie wspomnienie moich nastoletnich czasów, kiedy to częściej czytywałam tego typu historie. Wyzwoliło we mnie ekscytującą się nastolatkę, kibicującą bohaterom i ich relacji.

Styl Zuzy ponownie nie zawodzi — czyta się to bardzo dobrze, płynnie i szybko, bo historia wciąga i emocjonuje.
Fabuła w dalszym ciągu w największej części opiera się na...

Współpraca reklamowa @wydawnictwojaguar

Jesteście typem czytelnika, który mocno przeżywa wszystko to, co dzieje się w danej książce, czy raczej podchodzicie do fikcji literackiej ze zdrowym dystansem?

Ja jestem ogólnie bardzo emocjonalna. Wiele rzeczy mnie wzrusza i potrafię rozczulić się w mgnieniu oka, ale również tyle samo czasu zajmuje mi zdenerwowanie się i wyrzucenie swojej frustracji. Nie inaczej jest w przypadku książek. Im więcej emocji wywołuje we mnie dana publikacja, tym najczęściej bardziej mi się podoba. A jak było w przypadku drugiej części dylogii "Let me know" autorstwa Zuzanny Wólczyńskiej? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Akcja "Let me love you" rozgrywa się dwa lata po tym, jak Noah wyjechał z Kalifornii. Przez ten czas zarówno jego życie, jak i to, które wiedzie Bee, uległo znacznej zmianie. Oboje zamieszkali w zupełnie innych miastach, podjęli pracę oraz rozpoczęli studia. Mogłoby się wydawać, że żadne z nich nie rozpamiętuje ostatnich wspólnych wakacji, ale czy aby na pewno?

Jedno jest pewne. Odnowienie kontaktów będzie dla nich albo czymś, co ostatecznie ich zniszczy, albo impulsem, który połączy ich aż do śmierci. Czy związek na odległość w ogóle ma szansę przetrwać? Czy skrzętnie skrywane tajemnice dokonają spustoszenia w ich światach? Czy miłość okaże się wystarczająca, by pozostawić przeszłość za sobą? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.

Muszę przyznać, że po przeczytaniu pierwszej części czułam ogromny niedosyt, dlatego miałam ogromną nadzieję, że autorka jednak zdecyduje się na napisanie kontynuacji losów Noaha i Bee. Ich historia chociaż piękna, była niewątpliwie bardzo skomplikowana, więc wcale nie dziwi mnie fakt, że w tej materii w drugiej części nic się nie zmieniło, a wręcz mam wrażenie, że w "Let me love you" los nie był dla nich ani trochę łaskawszy.

Chociaż od ostatniego spotkania głównych bohaterów minęły dwa lata, miałam trochę wrażenie, że ten czas nie pozwolił im dorosnąć. Jakiś rodzaj zmian dokonał się w ich organizmach. Zmienili się fizycznie oraz przewartościowali swoje priorytety, ale niektóre sceny z ich udziałem, a w szczególności część bezsensownych kłótni, utwierdziło mnie w przekonaniu, że mentalnie nadal są tymi samymi dzieciakami, których poznałam przy okazji czytania poprzedniego tomu. Zdecydowanie zabrakło mi takiej konkretnej szczerej rozmowy między nimi i to znacznie wcześniej niż ta, która odbyła się przed epilogiem.

Bardzo podobało mi się za to, że autorka w niektórych rozdziałach postanowiła wrócić do wcześniejszych wydarzeń, dzięki czemu pokazała jaką ogromną pracę musiał wykonać Noah, aby poradzić sobie z uzależnieniem.

Myślę, że na uwagę zasługuje również część humorystyczna. Wszystkie docinki, jakimi Noah i Bee wzajemnie się darzyli, za każdym razem rozbawiały mnie do łez.

Jeśli chodzi natomiast o samo zakończenie tej historii, to cóż... Myślę, że znajdzie się zarówno tyle samo przeciwników, co zwolenników takiego zwieńczenia losów Noaha i Bee. I przyznaje, że podczas czytania kilkukrotnie przeszło mi przez myśl, że wszystko zakończy się dokładnie w ten sposób, ale jednak nie jest to to, czego oczekiwałam i na co ostatecznie liczyłam. Chociaż oczywiście przeczytałam wyjaśnienia autorki i przyjęłam je do wiadomości.

Niemniej jednak pomimo iż nie wszystkie momenty tej książki przypadły mi do gustu, serdecznie zachęcam Was do zapoznania się z dylogią "Let me know", ponieważ historia Bee i Noaha, porusza wiele ważnych i trudnych tematów oraz problemy, z którymi mierzy się bardzo duży odsetek społeczeństwa, pokazując, iż jeżeli się chce i przede wszystkim, jeżeli ma się odpowiednie wsparcie, można sobie z nimi poradzić.

Współpraca reklamowa @wydawnictwojaguar

Jesteście typem czytelnika, który mocno przeżywa wszystko to, co dzieje się w danej książce, czy raczej podchodzicie do fikcji literackiej ze zdrowym dystansem?

Ja jestem ogólnie bardzo emocjonalna. Wiele rzeczy mnie wzrusza i potrafię rozczulić się w mgnieniu oka, ale również tyle samo czasu zajmuje mi zdenerwowanie się i...

"Czas płynie z zawrotną prędkością i szkoda go marnować na trzymanie ludzi na dystans. Albo w prawo, albo w lewo." Lekko mija te 416 stron, historia toczy się szybko, są w niej niespodzianki i naturalne koleje losu. Historia przyjaciół Noah i Bee z Santa Monica w Kaliforni rozkręca się na dobre. Przyjaźń przeradza się w cudowną pełną miłości bliskość. Ale każde z nich przechowuje mocno w sercu przeszłość, mierzy się z problemami, zazdrością. Czas musi pokazać, co będzie dalej.
http://madebybibi.blogspot.com/2024/02/let-me-love-you.html

"Czas płynie z zawrotną prędkością i szkoda go marnować na trzymanie ludzi na dystans. Albo w prawo, albo w lewo." Lekko mija te 416 stron, historia toczy się szybko, są w niej niespodzianki i naturalne koleje losu. Historia przyjaciół Noah i Bee z Santa Monica w Kaliforni rozkręca się na dobre. Przyjaźń przeradza się w cudowną pełną miłości bliskość. Ale każde z nich...

Na wstępie dziękuję wydawnictwu za zaufanie oraz powierzenie mi do recenzji LMLY🥹🩷
[Współpraca reklamowa]
...
Po skończeniu pierwszej części MUSIAŁAM wręcz wiedzieć co dalej. Do tego zachęcał mnie fakt, że jest to patronat mojej Misi @zaczytana.po_uszy.

Szczerze wam powiem, że na początku szło mi trochę opornie (ale w tym przypadku zwalam to na szkołę oraz natłok wszystkiego),lecz jak już, miałam więcej czasu to, wciągnęłam się bezpowrotnie i ponownie zakochałam się w historii Noah oraz jego pszczółki. Pomimo wszystkich kłótni, uważam go za słodziaka🥹🥹jakby, przeczytał i ZAADNOTOWAŁ dla niej małego księcia. Takiego to tylko ze świecą szukać.

Mam też wrażenie, że styl pisania Zuzi się zmienił, o wiele polepszył oraz widać tę dojrzałość bohaterów z perspektywy lat (nieraz jest tak, że pomimo czasowego zachowują się oni jakby nadal byli nastolatkami, a właśnie w LMLY widać, po kilku latachdojrzeli oni do wielu spraw).

!MOŻLIWE SPOJLERY!

Na sam koniec chciałabym wypowiedzieć się na temat zakończenia, które większości się nie podobało. MOIM zdaniem to był happy end, na jaki zasługiwali, bo myślę, że poźniej i tak nadal by się męczyli. Staram się także spojrzeć na to okiem autorki. Chciała po prostu napisać realne zakończenie, które nie będzie na zasadzie, że nagle wszyscy się zmieniają, a potem, jest, żyli długo i szczęśliwe. Myślę, że w prawdziwym życiu, wydarzyło, by się podobnie jak właśnie Zuzia to opisała.

Na wstępie dziękuję wydawnictwu za zaufanie oraz powierzenie mi do recenzji LMLY🥹🩷
[Współpraca reklamowa]
...
Po skończeniu pierwszej części MUSIAŁAM wręcz wiedzieć co dalej. Do tego zachęcał mnie fakt, że jest to patronat mojej Misi @zaczytana.po_uszy.

Szczerze wam powiem, że na początku szło mi trochę opornie (ale w tym przypadku zwalam to na szkołę oraz natłok...

Dzisiaj chciałabym zrecenzować książkę pt. „Let me love you” autorstwa Zuzanny Wólczyńskiej. Jest to kontynuacja powieści, którą również miałam okazję przeczytać „Let me know”, kolejna część przeżyć Bee i Noah również przypadła mi do gustu.

Po przeczytaniu pierwszej części miałam niedosyt, dlatego byłam bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów. W tej części bohaterowie są już dorośli, a ich życie zmieniło się o 180 stopni. Bardzo spodobało mi się zakończenie i uważam historię Bee i Noah za bardzo interesującą a czasami nawet uroczą.

Moim zdaniem warto przeczytać tę książkę, ponieważ zapewni nam ona prawdziwy rollercoaster emocjonalny, momentami wzrusza, ale potrafi również rozbawić. Do gustu przypadła mi zawarta na początku książki playlista, której słuchałam podczas czytania, bardzo lubię te piosenki i idealnie pasowały do akcji zawartej w powieści. Podoba mi się również osadzenie akcji zarówno w Nowym Jorku, jak i w Chicago, moich dwóch ulubionych miastach w USA.

Podsumowując, jeżeli szukacie ciekawej książki, która zapewni wam wiele wrażeń, jestem w stanie polecić wam właśnie tę powieść. Historia głównych bohaterów bardzo mnie urzekła.
W.Ł.
Szkolny Klub Recenzenta

Dzisiaj chciałabym zrecenzować książkę pt. „Let me love you” autorstwa Zuzanny Wólczyńskiej. Jest to kontynuacja powieści, którą również miałam okazję przeczytać „Let me know”, kolejna część przeżyć Bee i Noah również przypadła mi do gustu.

Po przeczytaniu pierwszej części miałam niedosyt, dlatego byłam bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów. W tej części bohaterowie są...

🎀 RECENZJA 🎀
"Człowiek z natury nie jest ani dobry, ani zły. To my wybieramy, po której stronie staniemy, ale czasami zdarza nam się błądzić. Chyba nie da się iść tylko po jednej ścieżce."

Współpraca reklamowa z @wydawnictwojaguar

Przyjaźń Bee i Noah przeżyła już wiele burz i komplikacji. Teraz żyją w dwóch różnych miastach z dala od siebie, radzą sobie z codziennością, zawierają przyjaźnie, ale wciąż brakuje im siebie. Mimo różnic i przykrych doświadczeń, ponownie próbują poskładać ich słabą relację, naprawić zerwaną więź, odbudować uczucie, które jest wyjątkowe. Nie będzie to proste zadanie, bowiem każde z nich ma swoje problemy, szkołę i pracę, a różnice jakie ich podzieliły nadal będą siać niepewność na każdym kroku.
Czy mają szansę na to by ich przyjaźń przekształciła się w miłość, rodem z najpiękniejszych baśni?

O ile tom pierwszy przeczytałam jednym tchem, to ta część trochę mnie zmęczyła. Niby bohaterowie są tutaj dojrzalsi, mądrzejsi i swoje już przeszli to nadal popełniali głupie błędy, dąsali się, skrywali sekrety, nie potrafili rozmawiać, wplatając dziecięcą przyjaźń do dorosłego życia. Wszystko przypominało grę w kotka i myszkę. Trochę inaczej wyglądało ich życie, ścieżki ich teraz ułożyły się inaczej. Każde z nich miało swój świat, swoją codzienność w innym miejscu, ale nie potrafili zapomnieć o siebie wzajemnie. Dając sobie ponownie szansę, chcieli trochę na siłę z przyjaźni, i moim zdaniem za szybko stworzyć miłość jak z bajki. Czasem coś co sprawdzało się lata wstecz, nie koniecznie musi mieć swoje odzwierciedlenie w przyszłości. Noah wciąż błądził, nie wiedział czego tak naprawdę chce, borykał się z uzależnieniami, a Bee z całych sił próbowała go uratować, kontrolować, mieć wgląd do całego życia. Była egoistką, która chciała zmienić wyłącznie jego, w sobie nie dostrzegając żadnych błędów. Wydawało by się, że wszystko jest na dobrej drodze ku szczęśliwemu końcowi, jednak los dał im znaki, że choć byli przyjaciółmi doskonałymi, na innych płaszczyznach nie koniecznie ich układ miał się sprawdzić. Czasem dobrze jest tak jak jest. Trzymałam kciuki by wreszcie dobrnęli szczęśliwie do końca, Zuzanna przewidziała całkiem odmienne zakończenie. W ich przypadku przyjaźń pozostaje doskonałą, kiedy pozostaje przyjaźnią po prostu, z miłością zbyt wiele pojawiało się komplikacji. Dokonali wyboru, tak jak każdy z nas w swoim życiu. Ważne, że im było z tym dobrze. Doskonała lektura dla nastolatek, w moim przypadku te zbyt częste wahania i niepewność sprawiły, że nie zajmie ona pierwszego miejsca na szczycie książek naj. Ale polecam spróbować, bo mimo wszystko niesie ona za sobą ciekawą lekcję, by za bardzo nie igrać z losem.

🎀 RECENZJA 🎀
"Człowiek z natury nie jest ani dobry, ani zły. To my wybieramy, po której stronie staniemy, ale czasami zdarza nam się błądzić. Chyba nie da się iść tylko po jednej ścieżce."

Współpraca reklamowa z @wydawnictwojaguar

Przyjaźń Bee i Noah przeżyła już wiele burz i komplikacji. Teraz żyją w dwóch różnych miastach z dala od siebie, radzą sobie z codziennością,...

Nie widzieli się dwa lata, od momentu cudownego lata, które tak wiele zmieniło, a przynajmniej miało zmienić. Od tego czasu nie mieli z sobą większego kontaktu, nie widzieli się. Oboje się zmienili, oboje mają swoje życie, oboje nadal czują coś do siebie. Noah wyjechał do Chicago tak naprawdę, aby odnaleźć siebie, poukładać sobie wszystko w głowie, poradzić z samym sobą. Stara się każdą chwilę mieć zajętą, nie tylko studiuje, ale również pracuje w warsztacie samochodowym. Również Bee już nie mieszka w rodzinnym mieście. Opuściła Santa Monicę i zaczęła swoje życie w Nowym Jorku, gdzie studiuje, pracuje w cukierni i pisze książkę.
Staje się tak, że mają spotkać się ponownie. To Noah ma przyjechać do Bee i spędzić z nią kilka dni. Oboje chcą tego spotkania, a jednocześnie się boją tego, co przyniesie. Ten czas zmienił wiele. Czy miłość będzie na tyle silna, aby to wszystko odbudować? Czy uda im się być razem pomimo odległości? Jak potoczą się losy Bee i Noah'a?

Pierwszy tom bardzo mi się podobał i nie będę ukrywać, że na drugi czekałam z niecierpliwością, ale i dużymi oczekiwaniami. Niestety tym razem mam nieco mieszane uczucie i muszę przyznać szczerze, że pierwszy bardziej mi się podobał. Nie mówię, że ten jest zły, bo nie jest. We mnie po prostu wywołał dużo mniej emocji.
W książce poznajemy dalszą historię Noah'a i Bee. To historia o miłości, a jednocześnie o przeszłości, z jaką chłopak musi się zmierzyć. Była ciekawa, dość wciągająca, wywołująca emocje (jednak mniejsze niż tom pierwszy). Akcja sprawnie poprowadzona, momentami dość wolna, dająca nam chwilę wytchnienia, momentami szybsza.

Bohaterowie są starsi, zmienili się i to oboje. Jeśli chodzi o Bee, czasami miałam wrażenie, że w pierwszym tomie była doroślejsza, na szczęście tylko czasami i nie wpłynęło to bardzo na moją ocenę jej osoby. Nadal ją lubię. Natomiast Noah zmienił się bardzo, wydoroślał, zaczął walczyć o to, na czym mu zależy.

„Let Me Love You” to książka, która mnie się podobała, chociaż uważam, że pierwszy tom był lepszy, wywoływał więcej emocji.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2024/03/letmeloveyouwydanictwojaguar.html

Nie widzieli się dwa lata, od momentu cudownego lata, które tak wiele zmieniło, a przynajmniej miało zmienić. Od tego czasu nie mieli z sobą większego kontaktu, nie widzieli się. Oboje się zmienili, oboje mają swoje życie, oboje nadal czują coś do siebie. Noah wyjechał do Chicago tak naprawdę, aby odnaleźć siebie, poukładać sobie wszystko w głowie, poradzić z samym sobą....