POPKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/ter-tom-3-oszust-recenzja-komiksu/

Kim jestem? Pytanie to od samego początku zadaje sobie Mandor. Człowiek znikąd, pozbawiony całkowicie pamięci, który został okrzyknięty prorokiem. Uciekając ze zniszczonej planety z grupą towarzyszy, znalazł on schronienie na pokładzie kosmicznego statku Jupiter. Ta tajemnicza jednostka skrywa wiele swoich sekretów, jednym z nich może być pochodzenie głównego bohatera i cel jego egzystencji.

Dwa poprzednie tomy były dość intrygujące, ale nastawione raczej na spokojniejsze prowadzenie scenariusza. W TER tom 3 ulega to pewnej przemianie i historia jest o wiele bardziej dynamiczna. Przewracając kolejne strony komiksu, nie można być pewnym tego, co wydarzy się dalej. Koniec pierwszego cyklu serii sci-fi to jednak nie tylko akcja i bardziej bezpośrednia przemoc. Nie brakuje tu charakterystycznego dla tytułu suspensu, piętrzących się tajemnic i masy egzystencjalnych pytań.

Przemierzając wnętrze statku, wraz z bohaterami odkrywamy nieco więcej na temat Mandora i walczących ze sobą frakcji. Część z postaci znacząco ewoluuje, pokazując swoje naprawdę ciekawie oblicze. Pewnej przemianie ulegają również zachodzące pomiędzy nimi relacje, które z każdym kolejnym wydarzeniem są coraz silniejsze.

Czy treść ta daje satysfakcjonujące odpowiedzi na nurtujące czytelnika pytania? Odpowiedź nie będzie jednoznaczna, zresztą tak samo, jak cały scenariusz autorstwa Rodolphe. Ostatnia odsłona z jednej strony wyjaśnia bowiem pewne tajemnice, z drugiej na jej miejsce szybko pojawiają się nowe sekrety. Dość otwarta struktura dzieła zachęca do sprawdzenia kolejnej części serii (kiedy ta się pojawi),dla niektórych nie będzie ona jednak należycie satysfakcjonująca....

POPKulturowy Kociołek:

https://popkulturowykociolek.pl/ter-tom-3-oszust-recenzja-komiksu/

Kim jestem? Pytanie to od samego początku zadaje sobie Mandor. Człowiek znikąd, pozbawiony całkowicie pamięci, który został okrzyknięty prorokiem. Uciekając ze zniszczonej planety z grupą towarzyszy, znalazł on schronienie na pokładzie kosmicznego statku Jupiter. Ta tajemnicza...

Po dwóch ciekawych tomach przygody Mandora dobiegają (na razie) końca. Fabularnych bzdurek nie wyciągnie tym razem z błota znakomita kreska Christophe'a Dubois. Szwajcar nadal tworzy fascynujące grafiki, co widać szczególnie dobrze w sekwencjach, które rozgrywają się w nieco jaśniejszym otoczeniu. Wnętrze statku kosmicznego w takowe niestety nie obfituje, więc po większości szaroburych plansz wzrok ślizga się bez zatrzymywania się na detalach.

Nieco dziurawy scenariusz pierwszych tomów nie doznał polepszenia w finale opowieści. Wręcz przeciwnie – komiks trzeba podziwiać bez włączania mózgu, bo nielogiczność fabuły woła o pomstę do nieba. Wielka szkoda, bo potencjał bez wątpienia był...

Po dwóch ciekawych tomach przygody Mandora dobiegają (na razie) końca. Fabularnych bzdurek nie wyciągnie tym razem z błota znakomita kreska Christophe'a Dubois. Szwajcar nadal tworzy fascynujące grafiki, co widać szczególnie dobrze w sekwencjach, które rozgrywają się w nieco jaśniejszym otoczeniu. Wnętrze statku kosmicznego w takowe niestety nie obfituje, więc po większości...