Życie Philipa K. Dicka autorstwa Laurenta Queyssiego i Mauro Marchesiego to fascynujące i przemyślane dzieło, które wciąga czytelnika w niesamowity świat życia i twórczości Philipa K. Dicka.

Jako wieloletni fan dzieł Dicka, sięgnąłem po tę "biografię" z dużymi oczekiwaniami, i muszę przyznać, że nie zawiodłem się. Komiks jest pełen wnikliwych szczegółów z życia autora science fiction, a jednocześnie zachowuje interesujący narracyjny rytm. Sposób, w jaki Queyssi i Marchesi przedstawiają historię Philipa K. Dicka w formie komiksu, jest zarówno przystępny, jak i przyciągający uwagę.

Niezwykle zachwycające są ilustracje Marchesiego, które oddają ducha epoki, szczegółowo odwzorowując zarówno postacie, jak i otaczający je świat. Przejmujące portrety postaci i autentyczne szczegóły ubrań oraz wnętrz nadają tej biografii dodatkowego kolorytu.

Warto zauważyć, że choć byłem dobrze zaznajomiony z życiem i twórczością Dicka, to komiks ujawnił przede mną trochę subtelności związanych z jego życiem. Przyjemnie było odkrywać te nowe spojrzenia na tego wybitnego pisarza. Oczywiście, komiks nie jest pełną biografią, lecz wyborem i zaprezentowaniem nam czytelnikom, jednych z kluczowych epizodów z życia Philipa K. Dicka. Laurent Queyssi wyselekcjonował te, które jego zdaniem były najważniejsze, aby przedstawić postać tego wielkiego pisarza literatury. Uważam, że dokonał doskonałego wyboru. Trzeba jednak pamiętać, że Philip K. Dick to znacznie bardziej złożona postać niż ta, którą widzimy w tym komiksie. Niemniej jednak, prezentacja K. Dicka w tej formie jest znakomita.

Jednak jednym z niewielkich mankamentów jest fakt, że niektóre istotne wydarzenia lub postacie z życia Dicka mogłyby zostać bardziej szczegółowo przedstawione. Czytelnicy, którzy nie są zaznajomieni z jego twórczością, mogą odczuć brak pewnych kontekstów. Niemniej jednak, cała koncepcja narracji skupia się przede wszystkim na Philipie K. Dicku, a wszystko inne jest dodatkiem. Być może takie podejście ma na celu skoncentrowanie uwagi czytelnika wyłącznie na pisarzu. Ponadto, trzeba pamiętać, że komiks ma swoje ograniczenia i niemożliwe jest zawarcie w nim wszystkiego. Ważne jest zachowanie harmonii między odbiorem czytelnika a treścią, a w tym przypadku ta sztuka z pewnością została osiągnięta.

Podsumowując, komiks o K. Dicku to znakomite dzieło, które polecam zarówno fanom autora, jak i tym, którzy dopiero chcą go poznać. To interesujący, wizualnie przykuwający uwagę sposób, aby dowiedzieć się więcej o fascynującym życiu i twórczości Philipa K. Dicka.

Życie Philipa K. Dicka autorstwa Laurenta Queyssiego i Mauro Marchesiego to fascynujące i przemyślane dzieło, które wciąga czytelnika w niesamowity świat życia i twórczości Philipa K. Dicka.

Jako wieloletni fan dzieł Dicka, sięgnąłem po tę "biografię" z dużymi oczekiwaniami, i muszę przyznać, że nie zawiodłem się. Komiks jest pełen wnikliwych szczegółów z życia autora...

"Trzy stygmaty Palmera Eldritch" była pierwszą książką Philipa K. Dicka jaką przeczytałem. Pamiętam szok i niedowierzanie, że tak można pisać SF. Przyszła świadomośc jak wielki wpływ na SF i kulturę miała twórczość PKD - przecież uwielbiałem Blade Runner'a! Bardzo ucieszyłem się, że powstał biograficzny komiks - mam w zbiorach biografie PKD, ale jakoś jeszcze nie zeszło się ich przeczytanie. Znałem nieco faktów z jago życia przeczytanych to tu to tam. No i nareszcie komiks, który można "machnąć" w godzinkę :)

No i nieco się zawiodłem. To znaczy fabuła - napisana przez samo życie - genialna, zaskakująca i niesamowita. W końcu PKD była wariatem i ćpunem... może trzeba być właśnie takim, by tak niesamowicie tworzyć? Wrota percepcji muszą być otwarte na oścież... ale wtedy nie wiadomo co przez nie przejdzie: anioł to li demon?

No to skąd taka niska ocena? Pierwsza sprawa to kwestia kreski. Mauro Marchesi zdecydował się na połączenie europejskiego stylu ligne claire z undergrundowym komiksem amerykańskim. Co z tego wyszło? Chu...eeeee to znaczy wyszło słabo. Czy tylko mi te ilustracje kojarzą się z komisem Scooby-Doo? Płaskie postacie. Naklejki. Są momenty przebłysku geniuszu: powtórzenie sekwencji kadrów, anachroniczne połączenie kadrów i fabuły, całostronicowe plansze (sceny z oddalającym się globem albo PKD leżący w szpitalnym łóżku). Najlepsze są dwie strony w którym mamy więcej niż ligne claire - wizje kolorów PKD leżącego w łóżku... no i może jeszcze twarz boga na niebie. Czyli po prostu: kreska jako środek wyrazu kompletnie zawiodła. IMO nie pasuje. O wiele lepsze byłoby połączenie psychodelii i ekspresji niż silenie się na europejsko-amerykański mariaż stylów.

Po drugie... polskie wydanie JEST NIEKOMPLETNE! :( Zanim komiks dotarł do mnie przeglądałem w Internecie informacje, by poznać styl i treść. Na hiszpańskiej stronie znalazłem opis komiksu i kilka przykładowych stron. Później czytałem komiks... i coś było nie tak... tych 6 kadrów BRAKOWAŁO! Myślałem, że mi się coś zdawało, wertowałem komiks... może kartki się zlepiły? Liczyłem strony. Nie. Polskie wydanie ma 137 stron numerowanych, a hiszpańskie 140 (sic!). Wydawnictwo SCREAM, co się stało?

Tutaj możecie zobaczyć i przeczytać tych 6 brakujących plansz: https://www.todocoleccion.net/comics-norma/comics-phil-una-biografia-philip-k-dick-laurent-queyssi-mauro-marchesi-cartone~x174444700

Dlatego tak srogo obniżam ocenę. Potencjał został zmarnowany :(

"Trzy stygmaty Palmera Eldritch" była pierwszą książką Philipa K. Dicka jaką przeczytałem. Pamiętam szok i niedowierzanie, że tak można pisać SF. Przyszła świadomośc jak wielki wpływ na SF i kulturę miała twórczość PKD - przecież uwielbiałem Blade Runner'a! Bardzo ucieszyłem się, że powstał biograficzny komiks - mam w zbiorach biografie PKD, ale jakoś jeszcze nie zeszło się...