Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I wasn’t crying because I was sad. I guess I was crying because we had nowhere else to go, no choice but to go on living in this world. Crying because we had no other world to choose, and crying at everything before us, everything around us.

Nie byłem w stanie przyzwyczaić się do tego mdłego uczucia strachu, jakie niosło ze sobą każde z tych wyrażeń.

Spokojnych chwil mamy tak niewiele, a martwimy się i denerwujemy prawie całe życie.

- Może po prostu nie umieją tego nikomu powiedzieć. Ale czy to znaczy, że naprawdę nie są krzywdzone?
-Nie, stołu ani wazony nie można skrzywdzić
- Ale z człowiekiem jest inaczej. Nawet kiedy tego na zewnątrz nie widać, można go skrzywdzić, i to bardzo.

No bo jak nie możesz wytrzymać i zaczynasz na kogoś krzyczeć, a ta osoba nie odpowiada, to już nie wiesz, co robić, i wpadasz w szał.

- Myślisz, że Bóg istnieje?
- Bóg? jaki Bóg?
-Jakikolwiek. Taki, który wszystko wie. Wszechwiedzący. Widzi, jak ktoś udaje, kłamie, czyni zło. Taki, który nas rozumie.
- A Ty, Kojima?
- w sumie...
Dlatego myślę, że Bóg, który to wszystko widzi, w końcu sprawi, że zrozumiemy sens cierpienia.
- w końcu? To znaczy, kiedy? Za naszego życia czy po śmierci?
- Niektóre rzeczy zrozumiemy za życia, a niektóre... po śmierci. Będziemy mówić : "Ach! Więc to było tak? Teraz rozumiem!". Nie będziemy tego wszystkiego pamiętać po kolei, to nie ma znaczenia. W każdym razie pojmiemy, że nasze cierpienia i smutki miały jakiś sens. To będzie najważniejsze.