„Stukoszelest” to bajka dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, którą można odczytać na kilku poziomach, dlatego najlepiej jest towarzyszyć dziecku w trakcie lektury, a już na pewno wspólnie o niej porozmawiać.

Bardzo mądra i empatyczna jest to opowieść, a także po prostu ładnie napisana i ozdobiona ciekawymi ilustracjami, doskonale oddającymi emocje. Opowiada o zagubieniu, lęku i niepewności, z którymi mała Jaśminka mierzy się po utracie mamy. Nie wiadomo, co się wydarzyło, bo też dla całej historii ważne jest, że mama, którą dziewczynka z miłością i tęsknotą wspomina, była dla niej centrum świata, kimś dającym bezwarunkową miłość i godnym naśladowania. Teraz pozostało po niej dotkliwe poczucie winy, że nie zdołała mamy uratować i straszna, dojmująca pustka. I choć tata stara się z całych sił, by Jaśminka była szczęśliwa, to miejsca po mamie nic i nikt nie może wypełnić. Dziewczynka przerzuca pomost nad tęsknotą. Jest nim taniec, który nadal łączy ją z mamą, ze wspomnieniem o niej. Wtedy czuje się bliżej niej.

Dziewczynka sprawia wrażenie bardzo samotnej, wsłuchanej we własny świat. Nic nie słyszymy o jej koleżankach, o zabawach na podwórku z rówieśnikami. Czyżby słonik zabawka i zapracowany tata byli jedynymi godnymi zaufania przyjaciółmi Jaśminki? Być może mogłyby nam coś na ten temat opowiedzieć wrony, które na gałęzi pobliskiego drzewa urządziły sobie punkt obserwacyjny i mają najlepszy widok na pokój dziewczynki. Ale kto tam potrafi porozumieć się z wroną?

Wszyscy wiemy, jak to jest zostać samemu w ciemnym pokoju, będąc dzieckiem. Dziwnym trafem to wszystko, co rozlega się wokół nas, całe nocne życie pokoju, objawiające się niezidentyfikowanymi bliżej odgłosami szemrania, przesuwania, szeleszczenia, skrzypienia, pisku i wzdychania, czasami migające zwodniczym cieniem na ścianie, odbiciem w szybie, cały ten, można by rzec – zgiełk, milknie zawsze, gdy tylko ktoś otwiera drzwi. Tak więc dziecko już wie, że ze swoim lękiem musi poradzić sobie samo, a najlepszą metodą będzie oswojenie czarnego potwora, kryjącego się w szafie lub pod łóżkiem. Dziecko nie może zdawać sobie jeszcze sprawy, że ten przerażacz jest po prostu odbiciem wszystkich jego obaw i zahamowań, jednak niekiedy instynktownie wyczuwa, że ucieczka jest tutaj najgorszym wyborem.

Sam proces dzielnego stanięcia oko w oko ze strachem, próba zrozumienia jego mechanizmów, uświadomienia dziecku, że podobnie jak Stukotek, nieoswojony lęk rośnie w błyskawicznym tempie i może stać się groźnym potworem uprzykrzającym życie, został w książce przedstawiony w sposób ciepły, niestresujący i metaforyczny. Dziewczynka, zamiast uciekać, zaczyna ze Stukotkiem rozmawiać, próbuje go poznać i zrozumieć, przekonuje się, że nie jest on taki groźny, na jakiego wyglądał, a nawet w ogóle nie jest groźny. W końcu nawet rusza mu z pomocą, pomagając tym samym również sobie. Odwaga wyjścia naprzeciw, nawiązania relacji, zaufania i odsunięcia na bok obaw, to krok do przyjaźni, której Jaśmince przecież tak bardzo brakuje. Przyjacielowi zaś można opowiedzieć o wszystkim, choćby o dojmującej tęsknocie za mamą, i zamiast tańczyć samemu do wspomnień, można go zaprosić do wspólnych pląsów.

Ta cieniutka książeczka nie jest tylko miłą, prostą bajeczką, jak się z pozoru wydaje. Jest niezwykle mądrą, przenikliwą przypowieścią, naświetlającą dziecku właściwą ścieżkę. Jednak w pełni ją zrozumieć może dziecko tylko w rozmowie z rodzicem, korzystając z okazji, by opowiedzieć też o własnych potworach zalegających pod łóżkiem i zwrotnie usłyszeć, że każdy z nas przechodził przez to samo, że rodzice rozumieją jego rozterki, trzymając je przy tym za rękę.
Książkę mogłam przeczytać dzięki portalowi: https://sztukater.pl/

„Stukoszelest” to bajka dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, którą można odczytać na kilku poziomach, dlatego najlepiej jest towarzyszyć dziecku w trakcie lektury, a już na pewno wspólnie o niej porozmawiać.

Bardzo mądra i empatyczna jest to opowieść, a także po prostu ładnie napisana i ozdobiona ciekawymi ilustracjami, doskonale oddającymi emocje....

Książkę przeczytałam jednym tchem. Lekka, ciepła, z ciekawą fabułą, wciągająca. Pozwala dziecku spróbować zrozumieć wzbudzające w nich niepokój zjawiska w dziecięcy sposób, porusza temat ciemności i lęku a nie unika go. Bardzo dobra pozycja. Myślę że jak tylko mój syn podrośnie dostanie ją do rączek. Klimatyczne ilustracje. Śmiało moge polecić rodzicom dzieci w wieku wczesnoszkolnym.

Książkę przeczytałam jednym tchem. Lekka, ciepła, z ciekawą fabułą, wciągająca. Pozwala dziecku spróbować zrozumieć wzbudzające w nich niepokój zjawiska w dziecięcy sposób, porusza temat ciemności i lęku a nie unika go. Bardzo dobra pozycja. Myślę że jak tylko mój syn podrośnie dostanie ją do rączek. Klimatyczne ilustracje. Śmiało moge polecić rodzicom dzieci w wieku...

Bajka jest urocza. Ciepła i przesycona jakąś dziwną nostalgią. Są w niej świetne wyliczanki, pełne polotu i lekkie. Ponadto, Stukoszelest może być pomocny w oswajaniu dziecięcych lęków. Jest jeszcze jedna rzecz, która odróżnia tę bajkę od masy innych, to przebijająca się na plan pierwszy figura ojca. Tutaj tato, tatuś, a nie mama daje dziecku poczucie bezpieczeństwa, troskę, miłość. Myślę, że bajka przeznaczona jest dla nieco starszych dzieci, i co ważne powinna być czytana dziecku przez rodzica (opiekuna). Dzisiaj rzecz nie do przecenienia. Ach, i jeszcze ilustracje. Brawo.

Bajka jest urocza. Ciepła i przesycona jakąś dziwną nostalgią. Są w niej świetne wyliczanki, pełne polotu i lekkie. Ponadto, Stukoszelest może być pomocny w oswajaniu dziecięcych lęków. Jest jeszcze jedna rzecz, która odróżnia tę bajkę od masy innych, to przebijająca się na plan pierwszy figura ojca. Tutaj tato, tatuś, a nie mama daje dziecku poczucie bezpieczeństwa,...

Ta książka jest niesamowita! Pięknie napisana, z niesamowitymi ilustracjami i cudownym klimatem, a przede wszystkim dająca nadzieję i poczucie chwilowego szczęścia, pewność, że wszystko w życiu się ułoży, prędzej czy później. Obdarowująca spokojem i miłym ciepłem, z którego wynika po przeczytaniu tej wspaniałej lektury również uśmiech na twarzy :) Opowieść nie tylko dla małych dzieci!

Ta książka jest niesamowita! Pięknie napisana, z niesamowitymi ilustracjami i cudownym klimatem, a przede wszystkim dająca nadzieję i poczucie chwilowego szczęścia, pewność, że wszystko w życiu się ułoży, prędzej czy później. Obdarowująca spokojem i miłym ciepłem, z którego wynika po przeczytaniu tej wspaniałej lektury również uśmiech na twarzy :) Opowieść nie tylko dla...

Doskonała opowieść, przełamująca schematy współczesnego świata.
Pozwalająca zmierzyć się ze swoimi lekami a lekami z Nami.

Doskonała opowieść, przełamująca schematy współczesnego świata.
Pozwalająca zmierzyć się ze swoimi lekami a lekami z Nami.

moja 5,5 latka była zachwycona, super napisana książka i dla dzieci i dorosłych, dużo tekstu, klimatyczne ilustracje, trzymająca w napięciu

moja 5,5 latka była zachwycona, super napisana książka i dla dzieci i dorosłych, dużo tekstu, klimatyczne ilustracje, trzymająca w napięciu

Książka Stukoszelest, jest bardzo dobrze napisana przez Panią Katarzynę Brzozowską. W Książce zawarte są piękne ilustracje Pani Dominiki Wyrobek. Polecam tę książkę dla dzieci powyżej 6 roku życia, bo pomaga oswoić się z lękiem w ciemnościach. Wyostrza naszą wyobraźnię. W książce przeczytamy ciekawą historię i przeżycia Jaśminki. Bardzo ciekawa fabuła książki, skłania nas do przeczytania jej, jednym tchem. Polecam tę książkę. Książka jest bardzo interesująca.

Książka Stukoszelest, jest bardzo dobrze napisana przez Panią Katarzynę Brzozowską. W Książce zawarte są piękne ilustracje Pani Dominiki Wyrobek. Polecam tę książkę dla dzieci powyżej 6 roku życia, bo pomaga oswoić się z lękiem w ciemnościach. Wyostrza naszą wyobraźnię. W książce przeczytamy ciekawą historię i przeżycia Jaśminki. Bardzo ciekawa fabuła książki, skłania nas...

Historia o odwadze w nieodwadze i o wzruszającym, dojrzałym zaufaniu w świecie kilkuletniej postaci. Bohatersko, ciepło, empatycznie. Książka z mocą!

Historia o odwadze w nieodwadze i o wzruszającym, dojrzałym zaufaniu w świecie kilkuletniej postaci. Bohatersko, ciepło, empatycznie. Książka z mocą!