Trzecia część "Dziejów Polski" opisująca koniec panowania Bolesława Chrobrego. Trzytomowe dzieło.

Wątek główny stanowią losy dwóch braci, Andruszki i Jurgi, z szanowanego i zasłużonego rodu Jaksów. Na początku opowieści napadają na kupca, za co w państwie Bolesława grozi kara śmierci. Zostają złapani, skazani. Unikają kata jedynie dzięki królowej Emnildzie, która ich ukrywa przed mężem. Mimo tego wszyscy dowiadują się, że Jaksowie zostali straceni, w wyniku czego od Bolesława odwraca się cały, bardzo liczny i zasłużony ród. Bracia zostają ukryci w Tyńcu.

Cały czas na dworze Bolesława działają siły przeciwne Polsce (oczywiście niemieckie),które rozpuszczają plotki o ocaleniu braci. Jest też Bezprym, pierworodny, ale odsunięty, zapomniany, rządny zemsty i skłaniający się ku Cesarstwu syn Bolesława Chrobrego.

Tymczasem książę marzy o koronie królewskiej. Jednak w obecnej sytuacji politycznej uzyskanie jej jest niemal niemożliwe...

Mijają miesiące. Gniew na Jaksów dawno minął, natomiast przyszedł żal za wiernymi rycerzami i za całym rodem. Pojawia się okazja, by wyznać, że bracia żyją, z której królowa korzysta. Wina zostaje wybaczona, ród wraca do władcy. Bracia, by zmyć swoją winę, udają się, każdy osobno, w niebezpieczną podróż do Rzymu, po koronę... Czy choć jednemu się uda...?

Polecam, mimo kilku nieścisłości historycznych

Trzecia część "Dziejów Polski" opisująca koniec panowania Bolesława Chrobrego. Trzytomowe dzieło.

Wątek główny stanowią losy dwóch braci, Andruszki i Jurgi, z szanowanego i zasłużonego rodu Jaksów. Na początku opowieści napadają na kupca, za co w państwie Bolesława grozi kara śmierci. Zostają złapani, skazani. Unikają kata jedynie dzięki królowej Emnildzie, która ich...

Po na wpół mitycznej, fantastycznej "Starej baśni" i już opartych na przekazach historycznych "Luboniach" trzecią powieść z cyklu czyta się lepiej niż poprzedniczkę, co nie znaczy że jest to dzieło wybitne.
Zachwyca jak zwykle bogaty, żywy, plastyczny język, gdzie autor potrafi za każdym razem zaskoczyć czytelnika wspaniałymi frazami nawet w najzwyczajniejszych opisach (vide "Guncelin, wojak w polu, z miodem też prowadził walkę zwycięską i nie odpychał kubka o żadnej dnia porze").
Fabuła przeplatana wątkami historycznymi i anegdotycznymi (w tym i nieliche szpiegowskie) płynie leniwie głównym nurtem, dodatkowo spowalniana licznymi wątkami pobocznymi. Także na plus, chociaż niewątpliwie chciałbym bardziej pogłębionej analizy sytuacji społeczno-religijnej na ziemiach polskich, skoro w ciągu dekady miał nastąpić całkowity rozkład państwowości m.in. z powodu enigmatycznej tzw. reakcji pogańskiej. W powieści dużo się dzieje, ale paradoksalnie spowalnia to akcję rozłożoną na kilka ostatnich lat panowania Chrobrego.
Dobrze wypadają postaci fikcyjne, sami tytułowi bracia dosyć płasko, ale przechodzą satysfakcjonującą i powiązaną z głównym wątkiem koronacji drogę ekspiacji. Świetnie wypada antagonista-szpieg ksiądz Petrek, mąciwoda i kanalia i kilka innych postaci drugoplanowych. Nad samym Chrobrym Kraszewski pochyla się z dużą ostrożnością, nie chcąc kalać ukształtowanego obrazu zasłużonego dla kraju władcy. Swoją dolę w grze otrzymują też Mieszko II, Bezprym, małżonki Chrobrego (tutaj jednak Kraszewski pomieszał mocno fakty historyczne),oczywiście Bezprym jak to on, źle mu z oczu patrzy.
Najbardziej jestem rozczarowany stronniczym podejściem Kraszewskiego do religii chrześcijańskiej i jej interakcji ze słowiańskim pogaństwem, wiem, że Kraszewski nie był antropologiem, tylko historykiem, niemniej nadal czekam na powieść historyczną z tamtych czasów, która w miarę wiarygodny sposób przedstawiłaby konflikt nowego i starego, a przede wszystkim wzajemne przenikanie się dwóch religijnych porządków.

Po na wpół mitycznej, fantastycznej "Starej baśni" i już opartych na przekazach historycznych "Luboniach" trzecią powieść z cyklu czyta się lepiej niż poprzedniczkę, co nie znaczy że jest to dzieło wybitne.
Zachwyca jak zwykle bogaty, żywy, plastyczny język, gdzie autor potrafi za każdym razem zaskoczyć czytelnika wspaniałymi frazami nawet w najzwyczajniejszych opisach...

Powieść długo nabierała swojego tempa jednak gdy się rozkręciła było wiadome, że będzie dobrze.
Moim zdaniem w książce za mało uwagi poświęcono Bezprymowi. Wbrew temu jaki miał wpływ na historię Polski, jego kreacja na kartach powieści jest bardzo wyrazista. A to co zrobił w łaźni naprawdę wywarło na mnie wielkie wrażenie.
Cieszę się natomiast, że bracia Jaskowie zostali ocaleni przed śmiercią. Chociaż obawiałam się, że prawda zbyt wcześnie wyjdzie na jaw i poniosą wiadome konsekwencje.
3/29

Powieść długo nabierała swojego tempa jednak gdy się rozkręciła było wiadome, że będzie dobrze.
Moim zdaniem w książce za mało uwagi poświęcono Bezprymowi. Wbrew temu jaki miał wpływ na historię Polski, jego kreacja na kartach powieści jest bardzo wyrazista. A to co zrobił w łaźni naprawdę wywarło na mnie wielkie wrażenie.
Cieszę się natomiast, że bracia Jaskowie zostali...

Powieść historyczna z czasów Bolesława Chrobrego,(pierwszego króla Polski). Jej bohaterowie to dwaj bracia z rodu Jaksów. Andruszka oraz Jurga, pewnego dnia postanawiają napaść na królewskiego kupca.

Powieść historyczna z czasów Bolesława Chrobrego,(pierwszego króla Polski). Jej bohaterowie to dwaj bracia z rodu Jaksów. Andruszka oraz Jurga, pewnego dnia postanawiają napaść na królewskiego kupca.

Dzieje Polski się rozkręcają. Super :D

Dzieje Polski się rozkręcają. Super :D

Kolejna dobra powieść historyczna Doktora Omegi.

Splata się tu wiele wątków - tytułowych braci Jaksów, intryg na dworze Bolesława, rywalizacji między innymi braćmi - Bezprymem i Mieszkiem, tajemniczego mnicha oraz najważniejszy - dążenia do uzyskania korony królewskiej.

"Bracia...", niczym Jaksowie, nie są pozbawieni wad, ale dobrze spędza się z nimi czas, a i czegoś interesującego można się od nich dowiedzieć.

Kolejna dobra powieść historyczna Doktora Omegi.

Splata się tu wiele wątków - tytułowych braci Jaksów, intryg na dworze Bolesława, rywalizacji między innymi braćmi - Bezprymem i Mieszkiem, tajemniczego mnicha oraz najważniejszy - dążenia do uzyskania korony królewskiej.

"Bracia...", niczym Jaksowie, nie są pozbawieni wad, ale dobrze spędza się z nimi czas, a i czegoś...

Kolejny tom z cyklu "Dzieje Polski". Tym razem J.I. Kraszewski przenosi nas w czasy Bolesława Chrobrego. Tematem są sterania Bolesława o koronę królewską. Na tle politycznej walki pomiędzy polskim władcą a wrogim mu cesarzem niemieckim poznajemy historię dwóch tytułowych braci - Jurgi i Andruszki z rodu Jaksów, którzy skazani na śmierć zostają niemal cudem uratowani przed wyrokiem. Jak we wszystkich powieściach tego cyklu warstwa fabularna jest tylko dodatkiem do opisywanych faktów historycznych, tyle, że tym razem niestety Kraszewski dla potrzeb fabuły owe fakty przeinaczył. Dlatego też jeżeli ktoś chce uczyć się dziejów ojczystych z powieściowego cyklu tą książkę niech sobie daruje. Jeżeli natomiast interesują go obyczaje XI-wieczne czy też meandry ówczesnej polityki to jest to lektura wymarzona.

Kolejny tom z cyklu "Dzieje Polski". Tym razem J.I. Kraszewski przenosi nas w czasy Bolesława Chrobrego. Tematem są sterania Bolesława o koronę królewską. Na tle politycznej walki pomiędzy polskim władcą a wrogim mu cesarzem niemieckim poznajemy historię dwóch tytułowych braci - Jurgi i Andruszki z rodu Jaksów, którzy skazani na śmierć zostają niemal cudem uratowani przed...

kraszewski jakiego znamy i kochamy..książka wciąga,przezywamy przygody braci,płaczemy gdy umiera królowa

kraszewski jakiego znamy i kochamy..książka wciąga,przezywamy przygody braci,płaczemy gdy umiera królowa

Kraszewski jak to zwykle On.... Dobrze się czyta (szczególnie w autobusie w drodze do pracy) :)

Kraszewski jak to zwykle On.... Dobrze się czyta (szczególnie w autobusie w drodze do pracy) :)