Monografia poświęcona jest gospodarce obronnej i celom polityki gospodarczo-obronnej oraz sposobom i narzędziom osiągania tych celów, w tym finansowania przedsięwzięć zaspokajających materialne potrzeby systemu obronnego państwa.

W monografii przedstawiono definicje polityki gospodarczo-obronnej oraz jej związki z polityką gospodarczą i polityką obronną państwa, stosowane przez nią narzędzia, zarówno bezpośrednie – nakazowe i administracyjne oraz pośrednie – parametryczne i ekonomiczne. Ukazano również znaczenie gospodarki obronnej dla procesu pobudzania trwałego wzrostu gospodarczego. Zanalizowano wewnętrzne i międzynarodowe uwarunkowania funkcjonowania gospodarki obronnej oraz formułowanie i realizowanie polityki gospodarczo-obronnej Polski po roku 1990, a także trudności w jej kształtowaniu i realizacji. Uwzględniono kontekst wynikający ze zmian w kreowaniu bezpieczeństwa i sposobów jego optymalizowania. Omówiono rolę administracji rządowej i innych podmiotów formułujących i realizujących politykę gospodarczo-obronną w naszym kraju, ze szczególnym uwzględnieniem koordynującej funkcji i miejsca Ministerstwa Obrony Narodowej.

Ważną częścią rozważań zawartych w monografii jest przedstawienie prawnych uwarunkowań funkcjonowania gospodarki obronnej i jej podmiotów oraz regulacji prawnych wspomagających pozyskiwanie sprzętu wojskowego i świadczenie usług dla polskich sił zbrojnych. Analizie poddano także formalno-prawne aspekty pozyskiwania środków pieniężnych na obronność w oparciu o zasoby własne i środki międzynarodowe