Co za akcja...

Co za akcja...

Chainsaw Man to istna orgia przemocy i gore rodem z najbardziej krwawych horrorów. Główny bohater-Denji zamienia się w hybrydę człowieka i piły spalinowej, która napędzana jest krwią. Chłopak bez wahania rozcina i rozpruwa swoich przeciwników, którymi zazwyczaj są obleśne i odrażające bestie. Sceny akcji są bardzo dosadne, a deisgn stworów jest naprawdę ciekawy. Przeróżne demony i bestie wyglądają jak wyjęte wprost z horrorów. Na dokładkę trup ściele się gęsto i często na jednej stronie komiksu zobaczymy śmierć wielu osób. Dlatego należy spodziewać się masy flaków i fragmentów ciał walających się po kardach mangi.

Chainsaw Man to istna orgia przemocy i gore rodem z najbardziej krwawych horrorów. Główny bohater-Denji zamienia się w hybrydę człowieka i piły spalinowej, która napędzana jest krwią. Chłopak bez wahania rozcina i rozpruwa swoich przeciwników, którymi zazwyczaj są obleśne i odrażające bestie. Sceny akcji są bardzo dosadne, a deisgn stworów jest naprawdę ciekawy. Przeróżne...

Wydarzenia z poprzednich rozdziałów mocno wcisnęły czytelników mangi głęboko w fotel. Końcówka ósmej części to prawdziwy majstersztyk, o którym naprawdę długo nie będzie można zapomnieć. Po takiej dawce adrenaliny potrzebna jest więc odrobina odpoczynku. Znajdziemy ją w treści tomu dziewiątego, gdzie widzimy bohaterów odpoczywających po intensywnych walkach. Nikt z nich nie może jednak zapomnieć o tym, co się wydarzyło. Trauma potyczki towarzyszy im każdego dnia, co najlepiej jest widać po Power, którą całymi dniami muszą opiekować się Denji i Aki. Oczywiście jak na autora przystało, jest to zaledwie przygotowanie czytelnika na coś znacznie większego.

Jeśli w poprzednich częściach wydawało się komuś, że historia osiągnęła apogeum szaleństwa i głębi, to lepiej niech przygotuje się na dawkę czegoś naprawdę „mocnego”. Mniej więcej od połowy dziewiątego tomu twórca kreśli zaskakujące narracyjne wybory, inscenizuje szalone wydarzenia, wprowadza nowe odpowiedzi na niektóre nurtujące czytelnika pytania i robi to wszystko na iście gigantyczną skalę. Początkowa intymna atmosfera tomiku przeobraża się w serię pozornie „dziwnych” wydarzeń, które dla fana cyklu stają się niczym innym jak puzzlami, z których może on ułożyć większy obraz całości. Niektóre pokazane tutaj wątki wydają się zwariowane i trudne do zrozumienia, ale z kolejnymi przeczytanymi stronami nabierają one jakiegoś głębszego sensu. Końcówka tomu to zaś powrót na sprawdzone tory krwawej widowiskowości, tak aby ponownie pobudzić w czytelniku adrenalinę.

https://gameplay.pl/news.asp?ID=139476

Wydarzenia z poprzednich rozdziałów mocno wcisnęły czytelników mangi głęboko w fotel. Końcówka ósmej części to prawdziwy majstersztyk, o którym naprawdę długo nie będzie można zapomnieć. Po takiej dawce adrenaliny potrzebna jest więc odrobina odpoczynku. Znajdziemy ją w treści tomu dziewiątego, gdzie widzimy bohaterów odpoczywających po intensywnych walkach. Nikt z nich nie...

Myśleliście, że Fujimoto pokazał już wszystko? Że nie zaskoczy już niczym więcej?
-Błąd!
Mam wrażenie, że z każdym kolejnym tomem autor wchodzi na wyższy poziom, a udowodnia nam to:
✔️Bitwą na śnieżki. Nie spodziewałam się, że ten motyw wywołała we mnie tyle emocji i sprawi, że będę wpatrywać się w ostatnią stronę, cała zalana łzami.
✔️Tym w jaki sposób pokazał do czego jest zdolny demon broni palnej. W końcu w ułamku sekundy potrafi zakończyć wiele ludzkich istnień. Tylko, że nie są to tylko liczby - poznajemy imiona i nazwiska wszystkich ofiar, co tylko bardziej uderza w czytelnika.
✔️Ujawiając stopniowo zdolności Makimy, ale nie zdradzając przy tym nic więcej. Może tylko tyle, że jest w stanie poświęcić wszystko i każdego, żeby osiągać swój cel.

Autor zabiera nas też na wycieczkę do piekła. -Niestety niektórzy dostali bilet tylko w jedną stronę.
Jeśli mam być szczera to nawet nie myślałam o tym, że istnieją demony, które są silniejsze od demona broni palnej.
A piekło okazało się naprawdę przerażającym miejscem.

W dodatku relacje między bohaterami zacieśniły się. Teraz wyglądają jak prawdziwa rodzina 🥺
W końcu:
•Aki - jest gotowy zrezygnować z wyznaczonego celu dla bliskich mu osób.
•Denji - stawia Power i Akiego ponad siebie: bo w końcu kto o zdrowych zmysłach nie pojechałby na wycieczkę z Makimą.
•Power - zależy jej na tym, żeby Denji ją lubił. No i pomagała przy gotowaniu dla Akiego! Czy to nie jest kochane?

Pomimo tego, że Fujimoto pokazuje nam coraz więcej to mam wrażenie, że wszystko staje się tylko bardziej pokręcone?
Ale właśnie za to uwielbiam ten tytuł, bo do samego końca nie wiemy czego możemy się spodziewać 🛐

Myśleliście, że Fujimoto pokazał już wszystko? Że nie zaskoczy już niczym więcej?
-Błąd!
Mam wrażenie, że z każdym kolejnym tomem autor wchodzi na wyższy poziom, a udowodnia nam to:
✔️Bitwą na śnieżki. Nie spodziewałam się, że ten motyw wywołała we mnie tyle emocji i sprawi, że będę wpatrywać się w ostatnią stronę, cała zalana łzami.
✔️Tym w jaki sposób pokazał do czego...

Początek tomu bardzo spokojny i na swój sposób erotyczny... ale czy na pewno taki rodzaj erotyzmu odpowiada Dejiemu? Niekoniecznie ;D Chociaz i tak bylo to urocze. Nie moglo zabraknac troche obrzydliwosci z rzyganiem xD Za to druga polowa to ciagla akcja pedzaca naprzod jak burza! Poznajemy miazdzaca umiejetnosc Makimy i Demona broni palnej. Ten motyw z niewinną bitwą na śnieżki w glowie Akiego podczas toczenia tak naprawde morderczej krwawej walki był genialny ^.^ Z tomiku na tom jest coraz lepiej... tylko szkoda niektorych bohaterow ginacych gdzies z rozwojem fabuły, ale bardzo dobrze narysowane sceny walki i ciekawe wątki tej mangi to wynagradzają ;)

Początek tomu bardzo spokojny i na swój sposób erotyczny... ale czy na pewno taki rodzaj erotyzmu odpowiada Dejiemu? Niekoniecznie ;D Chociaz i tak bylo to urocze. Nie moglo zabraknac troche obrzydliwosci z rzyganiem xD Za to druga polowa to ciagla akcja pedzaca naprzod jak burza! Poznajemy miazdzaca umiejetnosc Makimy i Demona broni palnej. Ten motyw z niewinną bitwą na...

Chainsaw mana po pierwszym tomie prawie porzuciłem. Nie czułem, że będzie z tego coś dobrego i muszę przyznać, że się pomyliłem. Fujimoto okazał się nie tylko obkutym w horrorze geekiem, ale również świetnym scenarzystą i prawdziwym cwaniakiem. Zaskakujące rozwiązania fabularne i diabelnie inteligentna gra z czytelnikiem, jego oczekiwaniami i kulturowymi kliszami właściwie w całości pojawiają się dopiero w drugim tomie, więc pierwszy może zniechęcić, a on się tym zupełnie nie przejmował. Na szczęście ta zwyżka formy trwa również w następnych tomach i na ten moment to jedna z najciekawszych serii na komiksowym rynku.

Komiksiarze znają pewnie Goona. Serię, która znana jest z tego, że przez większość czasu jest głupkowata i kloaczna, ale na konkretne story arci nagle zmienia się w poważną angażującą emocjonalnie historie. I te nagle zmiany są równie urocze, co momentami nieporadne. Chainsaw man robi dokładnie to samo, ale z ogromną gracją nie tyle przeplatając, co miksując te dwa z zewnątrz sprzeczne podejścia do prowadzenia fabuły, Polecam, nie mogę doczekać się ostatnich dwóch tomów

Chainsaw mana po pierwszym tomie prawie porzuciłem. Nie czułem, że będzie z tego coś dobrego i muszę przyznać, że się pomyliłem. Fujimoto okazał się nie tylko obkutym w horrorze geekiem, ale również świetnym scenarzystą i prawdziwym cwaniakiem. Zaskakujące rozwiązania fabularne i diabelnie inteligentna gra z czytelnikiem, jego oczekiwaniami i kulturowymi kliszami właściwie...

ON, ONA, GOLIZNA I DEMONY

Dziewiąty tom „Chainsawmana” nie spuszcza nogi z gazu. Pozornie widzimy tu pewne rozprężenie, obecni głównie na początku, kiedy jednak w drugiej połowie akcja zaczyna się na nowo, znów jest epicka, robi wrażenie i gdyby działa się na kinowym ekranie, wgniatałby widza w fotel. A i zabawa jest jak zawsze przednia, bezkompromisowa i wciągająca, jak… diabli.

Denji i romantyczno-erotyczne uniesienia? Tak, tak, tak! Ale czy to na pewno spełnienie snów? On, ona, nago, wanna… Czy czegoś może brakować?
To jednak początek, bo zbliża się starcie z demonem broni palnej. Starcie, które nie może potoczyć się dobrze. A może jednak?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/02/chainsawman-9-tatsuki-fujimoto.html

ON, ONA, GOLIZNA I DEMONY

Dziewiąty tom „Chainsawmana” nie spuszcza nogi z gazu. Pozornie widzimy tu pewne rozprężenie, obecni głównie na początku, kiedy jednak w drugiej połowie akcja zaczyna się na nowo, znów jest epicka, robi wrażenie i gdyby działa się na kinowym ekranie, wgniatałby widza w fotel. A i zabawa jest jak zawsze przednia, bezkompromisowa i wciągająca, jak…...

Coraz więcej się wyjaśnia. Coraz bardziej pokręcone.

Coraz więcej się wyjaśnia. Coraz bardziej pokręcone.

Najlepszy tom jak do tej pory.

Najlepszy tom jak do tej pory.

Przeczytane po angielsku

Przeczytane po angielsku