Całkiem dobra książka, będąca wprowadzeniem do kwestii teologii chrześcijańskiej w pierwszych wiekach naszej ery. Na pewno brakuje rozwinięcia niektórych interesujących wątków, ale takie chyba było założenie, aby jedynie zasygnalizować te zagadnienia i zachęcić czytelnika do dalszych lektur.

Całkiem dobra książka, będąca wprowadzeniem do kwestii teologii chrześcijańskiej w pierwszych wiekach naszej ery. Na pewno brakuje rozwinięcia niektórych interesujących wątków, ale takie chyba było założenie, aby jedynie zasygnalizować te zagadnienia i zachęcić czytelnika do dalszych lektur.

Dobrze napisana, zrozumiałym językiem książka ks. prof Henryka Pietrasa SJ, patrologa, na temat kształtowania się dogmatów w początkach chrześcijaństwa. Jest to pozycja raczej popularnonaukowa, z ograniczonym aparatem krytycznym, jej zaletą jest natomiast to, że przedstawia aktualny stan wiedzy (wydana w 2022). Autor przedstawiając dogmaty wczesnego Kościoła wkracza w meandry różnego rodzaju herezji, które w jakimś stopniu również były poszukiwaniem, jednak prowadzącym na manowce wiary. Pokazuje jednak przyczyny ich powstawania, często powiązane z myśleniem przez pryzmat filozofii greckiej, głównie platońskiej, która oprócz dobrodziejstw filozoficznego języka, ważnego dla zrozumienia Objawiania, nierzadko była też przyczyną różnego rodzaju nieporozumień.

Autor czasami nawiązuje też do czasów współczesnych, zwłaszcza gdy opisuje herezje takie jak montanizm czy donatyzm, ze swoim rygoryzmem i zamknięciem na nowe interpretacje. Uważny czytelnik od razu będzie wiedział o co chodzi. W każdym razie książka jest naprawdę dobrą publikacją wprowadzającą w świat wczesnego kościoła, a jej niewątpliwym plusem jest polski autor, rozumiejący co pisze i potrafiący to oddać w polszczyźnie (często jest to zaleta polskich książek nad nieprecyzyjnymi tłumaczeniami z innych języków).

Momentami chyba jednak zabrakło mi w książce pewnego rodzaju głębi czy tła historycznego. Wydaje się, pozwalając sobie na lekkie odejście od tematu, że inna książka z wydawnictwa WAM, a mianowicie "Krótka historia teologii" Dirka Ansorge te kwestie lepiej osadza, lepiej też opisuje ciąg przyczynowo-skutkowy, a autor nie waha się też wprowadzić czytelnika w meandry filozofii (neo)platońskiej, dla lepszego zrozumienia tekstu. Stąd moja ocena to tylko 6/10, czyli książka dobra. Ogólnie jednak obie publikacje warto przeczytać dla ugruntowania wiedzy.

Dobrze napisana, zrozumiałym językiem książka ks. prof Henryka Pietrasa SJ, patrologa, na temat kształtowania się dogmatów w początkach chrześcijaństwa. Jest to pozycja raczej popularnonaukowa, z ograniczonym aparatem krytycznym, jej zaletą jest natomiast to, że przedstawia aktualny stan wiedzy (wydana w 2022). Autor przedstawiając dogmaty wczesnego Kościoła wkracza w...

Ta książka to w zasadzie poszerzone wydanie poprzedniej publikacji autora pt. Herezje. Zupełnie nie rozumiem czemu zdecydowano się wydać nową książkę zamiast wydać drugie i poszerzone wydanie "Herezji", tym bardziej, że książka "Ortodoksja i herezje" zawiera w sobie treść poprzedniej książki o herezjach. Autor zresztą o tym mówi więc nie ma mowy o jakimś oszustwie ze strony wydawnictwa.

Co do książki to jest to pozycja bardzo dobra i potrzebna.
To co nie raz już pisałem: Polacy o katolicyzmie nie mają absolutnie żadnego pojęcia - kościółek, Jan Paweł II, trochę kolęd i to wszystko. Znajomość doktryny katolickiej stoi na dramatycznie niskim poziomie dlatego dosłownie każda książka o tej tematyce jest niezbędna.
Mamy tutaj wiele informacji o ortodoksji chrześcijańskiej podanej w bardzo przystępnej formie i choć książka nie zastępuje katechizmu Kościoła to bardzo zwięźle tłumaczy wiele zagadnień.
Bardzo ciekawe jest przedstawienie herezji. Mimo, że sobory wielokrotnie potępiały je to jednak gdzieś jakiś ich ślad pozostał. Co zresztą widać w dzisiejszym świecie gdzie Jezusa ma się "tylko" za wybitnego człowieka ale już nie Boga, neguje się Trójce Świętą albo wyznaje się zasadę "Bóg tak, Kościół nie." - co oczywiście wskazuje na nieznajomość tematu, pomieszanie pojęć i wiarę w herezje.

Książka ta jest dobra dla historyków tematu chrześcijaństwa i Kościoła. Wierzący też zyskają sporo na jej przeczytaniu. Dzięki takim publikacjom robimy krok do przodu by skończyć z panującą "kościółkowatością" (oazy, gitary, śpiewy, egzaltacja kultem JP II) a zaczniemy rozumieć czym katolicyzm jest w istocie: poznajemy tutaj dzieje kształtowania się Biblii i wybranych aspektów doktryny chrześcijańskiej. Mamy też wiele nazwisk Ojców Kościoła, o których przeciętny katolik zapewne nawet nie słyszał: Ambroży z Mediolanu, Augustyn, Hieronim, Grzegorz z Nazjanzu.

Minusem książki jest widoczny, zwłaszcza na ostatnich stronach "duch soboru watykańskiego II". Autor pisze, że należy zawsze szukać nowych sposób wyrażania prawdy bo stare sposoby już mogą być nieaktualne. Otóż właśnie nie! Prawda jest niezmienna, bez względu na czas.
Dogmat Trójcy jest zawsze taki sam i nie ma potrzeby go aktualizować i szukać "nowych sposobów" jego wyrażania. To modernizm. Bardzo niebezpieczny trend, który może prowadzić do wypaczeń dogmatów i wiary.

Ta książka to w zasadzie poszerzone wydanie poprzedniej publikacji autora pt. Herezje. Zupełnie nie rozumiem czemu zdecydowano się wydać nową książkę zamiast wydać drugie i poszerzone wydanie "Herezji", tym bardziej, że książka "Ortodoksja i herezje" zawiera w sobie treść poprzedniej książki o herezjach. Autor zresztą o tym mówi więc nie ma mowy o jakimś oszustwie ze strony...