Mój ziom, mój imiennik. Jednym tchem, tak jak pierwszą jego książkę. Pożarłem w całości, na raz, jak placek Pająka. Pychota!

Mój ziom, mój imiennik. Jednym tchem, tak jak pierwszą jego książkę. Pożarłem w całości, na raz, jak placek Pająka. Pychota!

Wzruszająca opowieść, końcówka niesamowicie poruszająca.

Wzruszająca opowieść, końcówka niesamowicie poruszająca.

Książkę czyta się lekko i szybko. Jeżeli ktoś zna Paczesia, jego twórczość i historię, znajdzie w książce wiele powiązań i podobieństw do świata rzeczywistego. Sama powieść jest wciągająca. Brak w niej rozbudowanych i szczegółowych opisów, co oczywiście jest zaletą. Przede wszystkim książka nie nudzi, cały czas rozgrywa się ciekawa akcja. Mam nadzieję, że Rafał wyda jeszcze nie jedną powieść!

Książkę czyta się lekko i szybko. Jeżeli ktoś zna Paczesia, jego twórczość i historię, znajdzie w książce wiele powiązań i podobieństw do świata rzeczywistego. Sama powieść jest wciągająca. Brak w niej rozbudowanych i szczegółowych opisów, co oczywiście jest zaletą. Przede wszystkim książka nie nudzi, cały czas rozgrywa się ciekawa akcja. Mam nadzieję, że Rafał wyda jeszcze...

Czytanie lekkie i nieskomplikowane.
Historia Pająka który od przyrządzania pizzy stał się sławnym komikiem.
Silne nawiązana do rzeczywistości.
Np restauracja w Łodzi czy praca w gastronomii autora.
Pacześ pisał to co znał. Nawet mu wyszło.

Czytanie lekkie i nieskomplikowane.
Historia Pająka który od przyrządzania pizzy stał się sławnym komikiem.
Silne nawiązana do rzeczywistości.
Np restauracja w Łodzi czy praca w gastronomii autora.
Pacześ pisał to co znał. Nawet mu wyszło.

Nie spodziewałem się, że komik może napisać tak dobrą książkę.

Nie spodziewałem się, że komik może napisać tak dobrą książkę.

Fajna ksiązka, lekkie pióro.

Fajna ksiązka, lekkie pióro.

Standuper jako pisarz? Czy to może się udać?

Zabierając się do tej książki, nie wiedziałam w zasadzie czego się spodziewać. Tandetnej komedyjki czy jednak wartościowej literatury pięknej? Robert Pajączkowski to młody chłopak, który ma dość swojego życia, w którym nic się nie układa. Pewnego wieczoru wybiera się ze znajomymi na open-mic i sam próbuje swoich sił w stand-upie. Okazuje się to receptą na dobre życie, a sam Pająk nie ma sobie równych w swoim fachu. Kariera się rozkręca, a Robert szybko uzależnia się od świata show-biznesu. Czy życie od występu do imprezy jest tego warte?

Poznajemy prawdziwego chłopaka z krwi i kości, wychowanego na łódzkich ulicach, który chce od życia coś więcej niż zaharowywanie się na śmierć za marny grosz. Chłopaka, który lubi to co robi, nakręca się tym, a przy okazji może godnie zarobić. Autor pokazuje również jak taki zastrzyk show biznesu może namieszać w głowie. Szybkie życie, od występu do imprezy, przeplatane narkotykami. Główny bohater również przed tym się nie uchronił, jednak potrafił ponieść konsekwencje i naprawić swoje błędy. Końcówka książki może rozwalić emocjonalnie. Powiem szczerze, że tak poprowadzonej historii się nie spodziewałam po książce napisanej przez komika. Historia Roberta była dla mnie autentyczna, myślę że zdążyłam się zżyć z Pająkiem i w głębi serca przeżywałam z nim jego wzloty i upadki.

Fajnie ukazana scena stand-upowa od kulis. Autor prowadzi nas przez raczkujący dopiero świat stand-upu, częstując nas opowieściami od środka. Dobrze się bawiłam podczas lektury, strony same się przewracały, nieuchronnie zbliżając się do końca opowieści. Szczerze polecam.

Więcej recenzji na IG jesieniara_z_ksiazka :)

Standuper jako pisarz? Czy to może się udać?

Zabierając się do tej książki, nie wiedziałam w zasadzie czego się spodziewać. Tandetnej komedyjki czy jednak wartościowej literatury pięknej? Robert Pajączkowski to młody chłopak, który ma dość swojego życia, w którym nic się nie układa. Pewnego wieczoru wybiera się ze znajomymi na open-mic i sam próbuje swoich sił w...

Druga książka standupera jest świetna. Dla mnie to była prawdziwa uczta. Nawet nie wiem kiedy przeczytałam pierwszą połowę. Druga była troszkę cięższa ze względu na emocje i wzruszenia. Przy tej książce uśmiałam się i popłakałam, ale przede wszystkim przemyślałam zachowania głównego bohatera. Autor przedstawił nam prawdziwe życie zwykłego chłopaka, który pomimo swojego talentu i kariery zachował godność i człowieczeństwo. I chociaż miał swoje upadki to potrafił ponieść konsekwencje swoich wyborów. Myślę, że książkę, bohatera i nawet sam tytuł można interpretować na kilka sposobów. To sprawia, że ta powieść tak mnie ujęła. A dodatkowo poznajemy początki stand up'u w Polsce. I chociaż nie jest to autobiografia, to myślę, że wątki tu poruszone w dużej mierze odwzorowały rzeczywistość.
Książkę czyta się lekko i szybko. Styl przypominał mi trochę autora Piotra C. I tak jak Jego początkowe powieści tak "Ostatni śnieg" gorąco polecam.

Druga książka standupera jest świetna. Dla mnie to była prawdziwa uczta. Nawet nie wiem kiedy przeczytałam pierwszą połowę. Druga była troszkę cięższa ze względu na emocje i wzruszenia. Przy tej książce uśmiałam się i popłakałam, ale przede wszystkim przemyślałam zachowania głównego bohatera. Autor przedstawił nam prawdziwe życie zwykłego chłopaka, który pomimo swojego...

Najpierw czyta się to jak biografię (bo niby nie o autorze, ale wszystko brzmi jakoś znajomo - Abelard jest Albertem, Lotek Lolkiem itp.),chyba każdy standuper ma podobną historię, więc jest przewidywalnie i o dziwo mało zabawnie, taka przeciętna powieść obyczajowa.
A na koniec zmienia się to w łzawe romansidło, które już czyta się z lekkim zażenowaniem.
Na pewno świetnie by się sprawdziło jako ekranizacja Netflixa ;⁠)

Najpierw czyta się to jak biografię (bo niby nie o autorze, ale wszystko brzmi jakoś znajomo - Abelard jest Albertem, Lotek Lolkiem itp.),chyba każdy standuper ma podobną historię, więc jest przewidywalnie i o dziwo mało zabawnie, taka przeciętna powieść obyczajowa.
A na koniec zmienia się to w łzawe romansidło, które już czyta się z lekkim zażenowaniem.
Na pewno...

Ta historia zrobiła na mnie wrażenie, poruszyła moje emocje, może nie jakoś najbardziej na świecie, ale zakończenie wywołało smutek. Myślę, że dużo lepszy poziom niż pierwsza powieść Paczesia. Naprawdę mi się podobała. Historia bolesna, ale myślę, że każdy może wyciągnąć coś dla siebie i pytanie na koniec podsumowuje trochę nasze czasy, pęd za pieniądzem i często zatracanie swojej tożsamości. Mądrze poruszony temat używek i tego, jak mogą zniszczyć ludziom życie. Polecam przeczytać :)

Ta historia zrobiła na mnie wrażenie, poruszyła moje emocje, może nie jakoś najbardziej na świecie, ale zakończenie wywołało smutek. Myślę, że dużo lepszy poziom niż pierwsza powieść Paczesia. Naprawdę mi się podobała. Historia bolesna, ale myślę, że każdy może wyciągnąć coś dla siebie i pytanie na koniec podsumowuje trochę nasze czasy, pęd za pieniądzem i często zatracanie...