Odprężająca lektura.. Wartko poprowadzona fabuła, błyskotliwa narracja. Bardzo przyjemnie się czyta.

Odprężająca lektura.. Wartko poprowadzona fabuła, błyskotliwa narracja. Bardzo przyjemnie się czyta.

Rewelacja! Warto doczytać do końca, bo akcja skrzy się humorem a kulminacja w wykonaniu Maćka, biskupa i burmistrza Ogonka wynagradza wszystkie wcześniejsze znużenia lekturą. Kurcze, autor przewidział Dąbrowę Górniczą ;-) Chapeau bas. Książka jest o rodzinie Świeckich, jak samo nazwisko wskazuje świeckich od wieków mających na pieńku z kościołem. Rodzina otwarta, bezpretensjonalna, tolerancyjna, czasem wciągająca ;-),wszystkie osoby nakreślone tak lekkim piórem są po prostu mega. Pomysł, by we współczesną opowieść wpleść historię Polski z perspektywy walki z kościołem i oczywiście Świeckimi bardzo mi przypadł do gustu. Hipoteza o przyczynach rozbiorów godna przemyślenia. Zdecydowanie polecam. Warto przeczekać, niezamierzone zapewne dłużyzny i cieszyć się akcją. Chciałabym mieć taką rodzinę, która niezależnie od różnych wyskoków jej członków tak mocno się akceptuje i wspiera. Serio. Zdecydowanie polecam.
Właśnie czytam, że to debiut. Człowieku, pisz więcej!

Rewelacja! Warto doczytać do końca, bo akcja skrzy się humorem a kulminacja w wykonaniu Maćka, biskupa i burmistrza Ogonka wynagradza wszystkie wcześniejsze znużenia lekturą. Kurcze, autor przewidział Dąbrowę Górniczą ;-) Chapeau bas. Książka jest o rodzinie Świeckich, jak samo nazwisko wskazuje świeckich od wieków mających na pieńku z kościołem. Rodzina otwarta,...

Opis zachęcił. Niestety - zawód.

Opis zachęcił. Niestety - zawód.

Sex, drugs i tanie mieszkania! Słyszałam rozmowę o tej książce kiedyś w radiu, potem zauważyłam ją w rankingu książek roku 22 w Vogue'u, ale potem zapomniałam, że chciałam ją przeczytać. Wpadła mi w ręce dopiero teraz - i przeczytałam w trzy długie wieczory.
To są lepsze jaja! Czerwoni arystokraci walczący z Kościołem w Polsce, w dodatku od średniowiecza! Samorządowcy i wojujący weganie, performerki i zwariowane cioty i ciotki.
Mógłby Netflix nakręcić na podstawie tej książki serial!

Ogromna dawkaj fajnej energii, wizja lepszej Polski zrobiona w ten sposób, że ciężko się połapać, co jest prawdą, a co fikcją. W książce pojawiają się prawdziwe postaci, przemieszane z fikcyjnymi, bardzo mi się ten trick podobał. Historyczne gawędy nestora rodu Świeckich - super, mogłyby być osobną książką, świetnie napisane. Dużo się dowiedziałam o tym, jak wiele razy w polskich dziejach Kościół odegrał złą, zgubną rolę - teraz więcej rozumiem z polskiej rzeczywistości AD 2023. Fajne postaci, fajne dialogi, w drugiej połowie książki dużo zabawnych scen, wiele razy się śmiałam. Mój chłopak też przeczytał i dobrze się bawił. Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy, nie pożałujecie!

Sex, drugs i tanie mieszkania! Słyszałam rozmowę o tej książce kiedyś w radiu, potem zauważyłam ją w rankingu książek roku 22 w Vogue'u, ale potem zapomniałam, że chciałam ją przeczytać. Wpadła mi w ręce dopiero teraz - i przeczytałam w trzy długie wieczory.
To są lepsze jaja! Czerwoni arystokraci walczący z Kościołem w Polsce, w dodatku od średniowiecza! Samorządowcy i...

Natrętne przekonywanie do swoich racji; zbyt czarno-biały świat: idealni Świeccy kontra całkowicie zły Kościół katolicki; historie dziadka tendencyjne, podpasowane pod jedną myśl - to książka zdecydowanie nie dla mnie, drażniąca. Plus za dobry język i szczegółowość opisów geograficznych i historycznych.

Natrętne przekonywanie do swoich racji; zbyt czarno-biały świat: idealni Świeccy kontra całkowicie zły Kościół katolicki; historie dziadka tendencyjne, podpasowane pod jedną myśl - to książka zdecydowanie nie dla mnie, drażniąca. Plus za dobry język i szczegółowość opisów geograficznych i historycznych.

Czy Świeckich się przyjemnie czyta? TAK. Czy moje życie stałoby się gorsze, gdybym po nich nie sięgnął? NIE.

Pozycja ciekawa jako eksperyment myślowy - co by było, gdyby w całej polskiej historii można było się oprzeć na jakichś pozytywnych, progresywnych wzorcach, które priorytetowo traktują kwestie dobrobytu szerokich mas społeczeństwa (tytułowa rodzina Świeckich). I jako utopia ta książka się broni. Dość dobrze zbudowany świat przedstawiony (choć still z dość sporą liczbą luk fabularnych lub nieścisłości logicznych z perspektywy rzeczywistości),do którego osoby niepozbawione empatii społecznej chętnie będą wracały.

Jednak jest jedno wielkie ALE. Ta książka nie broni się fabularnie. Najpierw cała opowieść bardzo powoli się rozwija, gdy w końcu po osiągnięciu punktu kulminacyjnego okazało się, że to snuta w przerwach alternatywna historia Polski jest główny motorem napędowym powieści. To, co miało być wiodącą historią, okazuje się całkowicie bez polotu, do tego z dość płaskimi postaciami o bardzo prostych motywacjach.

Także koniec końców jestem ciekaw jedynie recepcji Świeckich. Jak szybko zostaną zapomnieni, a jeśli nie zostaną, to w jaki sposób będzie się o nich mówiło?

Czy Świeckich się przyjemnie czyta? TAK. Czy moje życie stałoby się gorsze, gdybym po nich nie sięgnął? NIE.

Pozycja ciekawa jako eksperyment myślowy - co by było, gdyby w całej polskiej historii można było się oprzeć na jakichś pozytywnych, progresywnych wzorcach, które priorytetowo traktują kwestie dobrobytu szerokich mas społeczeństwa (tytułowa rodzina Świeckich). I...

Jak wyglądałaby Polska bez wielowiekowego politycznego wpływu kościoła katolickiego na jej losy? To niezwykle ciekawe i ważne pytanie, które otwiera wiele możliwości do intelektualnej spekulacji. Taką właśnie spekulacją są „Świeccy”. Autor w bardzo ciekawy sposób zbudował przeplatającą się narrację. Z jednej strony jest to opowieść o szlacheckiej rodzinie Świeckich, którzy stawiają sobie za cel działaności idee oświeceniowe. I ta narracja przeplatana jest historią rodu Świeckich w szerszej perspektywie historii Polski opisywanej w osobnych rozdziałach-„gawędach”. Podejście takie nadaje całości ciekawą dynamikę i sprawia, że mimo trudnego tematu, powieść czyta się bardzo przyjemnie.

Lektura tej powieści jest doświadczeniem słodko-gorzkim. Gorzkim, ponieważ opowieść przedstawiona w „gawędach” skupia się na kluczowych momentach z historii Polski, kiedy ówcześnie rządzący mogli wyrwać się spod watykańskiego dyktatu i zamiast w zabobon in dewocję popchnąć Polskę w kierunku nowoczesności opartej na racjonalizmie i świeckiej moralności. Opowiedziana tak historia Polski w dobitny sposób ukazuje niszczycielski wpływ kościoła katolickiego. Wpływu, który nadal trwa. Słodkości tej opowieści dodaje teraźniejsza narracja opisująca działalność rodziny Świeckich. Samo miasto Świecie jak przez pryzmat ukazuje jak mogłaby wyglądać rzeczywistość, gdzie kościół nie ma wpływu na politykę i życie lokalnej społeczności.

Ten narracyjny dwugłos i ogrom wiedzy historycznej sprawia, że lektura nie tylko łączy przyjemne z pożytecznym, ale także daje do myślenia i pozostawia czytelnika z poczuciem nadziei, że może jednak kiedyś będziemy krajem świeckim…

Świetny debiut, po który warto sięgnąć!

Jak wyglądałaby Polska bez wielowiekowego politycznego wpływu kościoła katolickiego na jej losy? To niezwykle ciekawe i ważne pytanie, które otwiera wiele możliwości do intelektualnej spekulacji. Taką właśnie spekulacją są „Świeccy”. Autor w bardzo ciekawy sposób zbudował przeplatającą się narrację. Z jednej strony jest to opowieść o szlacheckiej rodzinie Świeckich, którzy...

Bardzo ciekawa, nowatorka - choć tradycyjna w warsztacie pisania - książka.

Bardzo ciekawa, nowatorka - choć tradycyjna w warsztacie pisania - książka.

Kończy się, gdy się rozkręca. I zupełnie niepotrzebne, rozbijające akcję, nudne historyczne opisy nestora rodu Świeckich.

Kończy się, gdy się rozkręca. I zupełnie niepotrzebne, rozbijające akcję, nudne historyczne opisy nestora rodu Świeckich.

Mimo, że sprawnie napisane - i za to brawa, szczególnie za władanie słowem pisanym - to jako całość kompletnie do mnie nie przemówiła ta książka. Może dlatego, że Świeccy ze Świecia są tacy bardzo odziani w szatę pełną wszystkich naszych fobii, wad i stereotypów.

Mimo, że sprawnie napisane - i za to brawa, szczególnie za władanie słowem pisanym - to jako całość kompletnie do mnie nie przemówiła ta książka. Może dlatego, że Świeccy ze Świecia są tacy bardzo odziani w szatę pełną wszystkich naszych fobii, wad i stereotypów.