Klejzerowicz pisze dość wciągająco, ale chyba wyrosłam z bycia pod jej urokiem. Historia jest niestety dość grubymi niski szyta - tak cała intryga wokół skarbu, jak i to, że co chwilę ktoś coś z tego skarbu gubił i błyszczało tu i ówdzie, jak i wątek głównego romansu, który wziął się nie wiadomo skąd, nic na niego nie wskazywało, i nagle stał się zakończeniem mimo psychopatycznej teściowej (to też było co najmniej dziwaczne). Bardzo przeciętna lektura.

Klejzerowicz pisze dość wciągająco, ale chyba wyrosłam z bycia pod jej urokiem. Historia jest niestety dość grubymi niski szyta - tak cała intryga wokół skarbu, jak i to, że co chwilę ktoś coś z tego skarbu gubił i błyszczało tu i ówdzie, jak i wątek głównego romansu, który wziął się nie wiadomo skąd, nic na niego nie wskazywało, i nagle stał się zakończeniem mimo...

Wszystko co dobre szybko się kończy i tak dobrnęłam do IV tomu serii: "Czarownica" a że w książkach także czas szybko płynie Gosia jest już stateczną mamą 6-letniej Maryni. Rozwiodła się także z Damianem, ojcem Maryni. Prowadzi dalej gabinet weterynaryjny i cieszy się sława wśród swoich podopiecznych. Marynia tak jak kiedyś ona jest bardzo energicznym dzieckiem i wszędzie jej pełno. Podczas wypraw do lasu z przyjacielem znajduje monetę. I od tej monety wszystko się zaczyna, wszystko się wali a życie zaczyna biec za szybko. Dawne zbrodnie nie dają o sobie zapomnieć. Polecam całą serię bo to bardzo fajna opowieść o ludzkich losach.

Wszystko co dobre szybko się kończy i tak dobrnęłam do IV tomu serii: "Czarownica" a że w książkach także czas szybko płynie Gosia jest już stateczną mamą 6-letniej Maryni. Rozwiodła się także z Damianem, ojcem Maryni. Prowadzi dalej gabinet weterynaryjny i cieszy się sława wśród swoich podopiecznych. Marynia tak jak kiedyś ona jest bardzo energicznym dzieckiem i wszędzie...

Zastanawiam się dlaczego zakwalifikowano książkę do działu romans? Bardziej kryminał z elementami powieści obyczajowej. Kolejna część przygód Małgosi oraz i tym razem jej córki. Czyta się przyjemnie i szybko.

Zastanawiam się dlaczego zakwalifikowano książkę do działu romans? Bardziej kryminał z elementami powieści obyczajowej. Kolejna część przygód Małgosi oraz i tym razem jej córki. Czyta się przyjemnie i szybko.

Niby książka jest kategorii romans, ale ja tu żadnego wątki romantycznego nie zauważyłam, raczej kryminalny.
Książka opowiada o dalszych losach Gosi. Gosia jest mamą Maryni i jest po rozwodzie. Książkę bardzo przyjemnie się czyta.
Fabuła jest zaskakująca. Szkoda, że to już ostatnia część, zżyłam się z bohaterami i chętnie znów bym się dowiedziała co tam u nich słychać. Na pewno sięgnę jeszcze po lekturę Anny Klejzerowicz.

Niby książka jest kategorii romans, ale ja tu żadnego wątki romantycznego nie zauważyłam, raczej kryminalny.
Książka opowiada o dalszych losach Gosi. Gosia jest mamą Maryni i jest po rozwodzie. Książkę bardzo przyjemnie się czyta.
Fabuła jest zaskakująca. Szkoda, że to już ostatnia część, zżyłam się z bohaterami i chętnie znów bym się dowiedziała co tam u nich słychać....

Co sprawia, że postanawiacie kontynuować czytanie danego cyklu książkowego? Nie lubcie zostawiać czegoś zaczętego? Niecierpliwicie się na ponowne spotkanie z bohaterami? Jesteście ciekawi, co autor im zafundował? Książki Anny Klejzerowicz o Małgosi i małej wiosce Uroki – znane szerzej jako cykl o Czarownicy – były moim "must read" (były bo właśnie skończyłam czytać ostatnią część). Pokochałam je od pierwszych zdań, za bohaterów. Mądrych, o zdecydowanych poglądach, ale tolerancyjnych. Pomyślałam sobie, że świat byłby piękniejszym miejscem, gdyby żyło na nim więcej takich ludzi.

Co czeka bohaterów powieści w jej czwartej części? Zdradzę wam, że Małgosia doczekała się córeczki. To właśnie siedmioletnia Marynia, bawiąc się z innymi dziećmi w lesie, jest świadkiem pewnego wydarzenia, które zapoczątkuje ciąg tragicznych wypadków. Małgosia – do tej pory traktowana z szacunkiem pani doktor – będzie zastraszana i podejrzewana o najgorsze. Zacznie prywatne śledztwo z ciekawości, ale również dla odparcia zarzutów. „Sekret czarownicy” to powieść pełna miłości do zwierząt i tajemnic sięgających aż do czasów wojny.

Ostatnia część cyklu o Czarownicy jest chyba moją ulubioną. Nie zmieniają się bohaterowie, z którymi zaprzyjaźniłam się. Nie zmienia się klimat – sielski, bliski naturze. To co wyróżnia tę książkę na tle poprzedniczek to intryga. Moim zdaniem najciekawsza i najlepiej poprowadzona. Już na początku domyślamy się, że Marynia coś wie. Potem robi się coraz ciekawiej. Kolejne ofiary, pogróżki, oskarżenia, przebłyski wspomnień – to wszystko buduje atmosferę zagrożenia.

Co jest bardzo fajne to, że „Skarb czarownicy” można czytać w oderwaniu od pozostałych części. Intryga nawiązuje do przeszłości bohaterów, ale nie jest związana z wydarzeniami, które Anna Klejzerowicz już opisywała. Do tego autorka w kilku zdaniach kreśli „bio” postaci. Tak, żeby czytelnik zorientował się kto jest kim i skąd się wziął oraz jakie są powiązania między poszczególnymi osobami.

Polubiłam tą hybrydę kryminału i obyczajówki, jaką zaserwowała czytelnikom Anna Klejzerowicz. Intrygująca fabuła, ale nie tak niepokojąca jak w większość powieści o zbrodniach. Jako zaletę muszę również wymienić świetnie wykreowane postacie. To, że da się je lubić na pewno będzie ważne dla wielu czytelników.

Co sprawia, że postanawiacie kontynuować czytanie danego cyklu książkowego? Nie lubcie zostawiać czegoś zaczętego? Niecierpliwicie się na ponowne spotkanie z bohaterami? Jesteście ciekawi, co autor im zafundował? Książki Anny Klejzerowicz o Małgosi i małej wiosce Uroki – znane szerzej jako cykl o Czarownicy – były moim "must read" (były bo właśnie skończyłam czytać ostatnią...

cała seria książek " czarownica" jest super. Szkoda,że to już ostatnia. Losy Małgorzaty i jej rodziny wciągają, wzruszają. Polecam na kiepskie dni na poprawę nastroju

cała seria książek " czarownica" jest super. Szkoda,że to już ostatnia. Losy Małgorzaty i jej rodziny wciągają, wzruszają. Polecam na kiepskie dni na poprawę nastroju

Sięgając po cykl "Czarownica" spodziewałam się powieści z nutką fantasy, a co dostałam? Dostałam powieść z gatunku literatury pięknej w naprawdę pięknym wydaniu.

Po nieudanym małżeństwie Michał porzuca swoje życie, przenosi się na wieś i buduję malowniczy dom. Spotyka tajemniczą, wyobcowaną kobietę, Ada bo tak ma na imię kobieta, wkrótce staje się jego partnerką. W jego życie wkrada się jeszcze jedna osoba: sześcioletnia, zamknięta w sobie dziewczynka - Małgosia.

Druga część serii dzieje się 15 lat po wydarzeniach w "Czarownicy". Małgosia jest już dorosła, studiuje weterynarię. Na okres wakacji wraca do rodziców. Jednak zazwyczaj pogodna dziewczyna zamknęła się w sobie. Nie chce z nikim rozmawiać. Potrzebuję czasu, by coś zrozumieć. Ale co? Czy ma to związek z wydarzeniem z jej dzieciństwa?

Trzecia część serii zaczyna się nad wyraz interesujaco, poznajemy lokalną legendą sprzed 700 lat o rannym i ukrywającym się rycerzu. Małgosia jest weterynarzem i pracuje w lecznicy. Jest też żoną Damiana, przyjaciela z dziecinstwa. Jednak aby zabić rutynę i nudę pragnie rozwikłać zagadkę z przed 700 lat.

W finałowej części serii podążałam śladami Małgosi, jej córki Maryni, Damiana i komisarza Kowalskiego. Okazało się również, że przeszłość nigdy nie pozwoli o sobie zapomnieć. Najlepsza część serii.

Cykl „Czarownica” to cudowna opowieść o miłości w bardzo szerokim tego znaczeniu. Miłości do drugiej osoby, która pojawia się bez zapowiedzi, wyjątkowej miłości do dziecka, czasami bolesnej, miłości do czworonożnych przyjaciól. I w końcu miłośći do życia w zgodzie z naturą. Autorka w pięknym stylu, posługując się lekkim i przyjemnym językiem opowiedziała mi historie skrzywdzonego dziecka, a później historie kobiety, która w życiu nie miała lekko. Te książki były dopracowane w każdym szczególe, wszystko ze sobą idealnie współgrało. Sam tytuł i motyw czarownicy był tu symboliczny i jakże trafny. Nie potrzebne były czary mary aby być oczarowanym całą serią. Mimo braku pędzącej akcji nie sposób się nudzić podczas czytania. Polecam!

Sięgając po cykl "Czarownica" spodziewałam się powieści z nutką fantasy, a co dostałam? Dostałam powieść z gatunku literatury pięknej w naprawdę pięknym wydaniu.

Po nieudanym małżeństwie Michał porzuca swoje życie, przenosi się na wieś i buduję malowniczy dom. Spotyka tajemniczą, wyobcowaną kobietę, Ada bo tak ma na imię kobieta, wkrótce staje się jego partnerką. W jego...

„To my sami musimy wiedzieć co jest dla nas dobre.”

Małgosia chyba w końcu żyje tak jak chciała. Otacza się życzliwymi ludźmi, zwierzętami i pięknem przyrody. Uroki to maleńka miejscowość, w której mieszka razem z siedmioletnią, bardzo rezolutną córką Marynią, prowadzi gabinet weterynaryjny. Jej życie płynie spokojnie, przepełnione jest pracą, troską o córkę i serdecznymi relacjami z rodziną. Ten spokój często burzy były mąż Damian, chociaż Małgosia bardzo się stara, aby ich relacje ze względu na córkę były poprawne. Marynia jest bardzo odważną i samodzielną dziewczynką, razem z przyjaciółmi – mimo przestróg dorosłych zapuszcza się w głęboko w las. Pewnego razu dochodzi do wydarzenia, które staje się początkiem tragicznych wypadków. W to wszystko zostaje wplątana Małgosia. Dokonane zbrodnie te z przeszłości i te z teraźniejszości rzucają złowieszcze cienie.

Przenosimy się na wieś, towarzyszy nam piękno przyrody, cisza, spokój i zwierzęta, ale tylko do czasu. Nietuzinkowy pomysł na fabułę, która niesie spore emocje, dotyka pokomplikowanych relacji międzyludzkich, a w tle intrygujący wątek kryminalny. Stopniowo odkrywane tajemnice z przeszłości idealnie współgrają z teraźniejszością, wzbudzają dreszczyk niepokoju. Ciekawie, realnie ukazani bohaterowie, to ludzie jakich mijamy w naszej codzienności. Złe i dobre charaktery, samo życie. Małgosia całkowicie skradła moje serce, to inteligentna, szczera, serdeczna, zadziorna kobieta. Nie da sobie w kaszę dmuchać, wie czego chce od życia. Nie ułożyła sobie życia z Damianem, mieli zupełnie inne oczekiwania od małżeństwa. Dużą rolę w tym wszystkim odegrała wszystko wiedząca, toksyczna matka Damiana, która ma ogromny wpływ na swojego syna. Czy jest jeszcze dla nich szansa? Michał i Ewa niezmiennie swoją postawą, bezwarunkowym wsparciem i miłością dla Małgosi ogrzewają serce. No i Babcia Od Jajek, staruszka, której energia i życiowa mądrość zadziwiają. Marynka – niesamowita dziewczynka, bardzo ją polubiłam.

Każdy z nas ma prawo do życia po swojemu. Silne więzi rodzinne, wsparcie i zrozumienie od najbliższych, bez zbędnego oceniania czy pouczania. Ogromna bijąca na każdym kroku miłość i poszanowanie do zwierząt.

Wciągająca, klimatyczna, ciepła opowieść, która całkowicie przykuwa uwagę. Obyczajowość otulona tajemnicami z przeszłości, z ciekawie ukazanym wątkiem kryminalnym. Aż żal, że to już koniec. Bardzo polecam całą serię.

https://tatiaszaaleksiej.pl/skarb-czarownicy/

„To my sami musimy wiedzieć co jest dla nas dobre.”

Małgosia chyba w końcu żyje tak jak chciała. Otacza się życzliwymi ludźmi, zwierzętami i pięknem przyrody. Uroki to maleńka miejscowość, w której mieszka razem z siedmioletnią, bardzo rezolutną córką Marynią, prowadzi gabinet weterynaryjny. Jej życie płynie spokojnie, przepełnione jest pracą, troską o córkę i serdecznymi...

Krótki opis wydarzenia z 1945 roku na początku. Warkot ciężarówek...seria z karabinu...cisza. czy ktoś to słyszał?

Małgosia prowadzi gabinet weterynaryjny i samotnie wychowuje siedmioletnią córkę, Marynkę. Wciąż mieszka w Urokach. Dziewczynka jest, ogólnie mówiąc "charakterna". Zdecydowanie po swojej mamie, nie po Damianie, z którym Gosia się rozwiodła.

W pobliskim lesie nastąpiła zmiana na stanowisku leśniczego. Nowemu przeszkadzały dzieciaki biegające po lesie. O czym nie omieszkał "powiadomić" pani weterynarz osobiście.
Po tym incydencie zapanował względny spokój do czasu odnalezienia w lesie nieboszczyka. I jak się okazało, nie był jedynym. Policja prowadziła śledztwo. Małgosia z Damianem do spółki również, z dziennikarskimi legitymacjami. Dzieciaki ze wsi też nie próżnowały. Każdy szukał po swojemu.
Dlaczego Babcia Od Jajek jest wyjątkowo tajemnicza?
Co tym razem zawierają kroniki Franka?
Dlaczego przy starej ambonie jest tak niebezpiecznie?

Kolejna, ciekawa odsłona życia w malowniczych Urokach. Opowieść, w której więzy rodzinne i sąsiedzkie odgrywają znaczącą rolę. Nie mniejszą jednak iż historia tego miejsca.

Krótki opis wydarzenia z 1945 roku na początku. Warkot ciężarówek...seria z karabinu...cisza. czy ktoś to słyszał?

Małgosia prowadzi gabinet weterynaryjny i samotnie wychowuje siedmioletnią córkę, Marynkę. Wciąż mieszka w Urokach. Dziewczynka jest, ogólnie mówiąc "charakterna". Zdecydowanie po swojej mamie, nie po Damianie, z którym Gosia się rozwiodła.

W pobliskim...

Skarb czarownicy to czwarta i ostatnia część tetralogii, której fabuła umiejscowiona została w pięknej, małej kaszubskiej miejscowości otoczonej malowniczymi lasami.
Książka jest wprawdzie kontynuacją, ale biorąc do ręki tę część można ją przeczytać niezależnie, czytelnik nie odczuje bowiem czegoś w rodzaju wielkiej niewiadomej odnoszącej się do wcześniejszych historii, a jedynie może poczuć chęć nadrobienia tych części.
Seria o czarownicy teoretycznie jest zakwalifikowana jako powieści obyczajowe, chociaż pisarka wielu czytelnikom znana jest jako autorka powieści kryminalnych. Muszę przyznać, że nie potrafi ona jednak oprzeć się wątkom sensacyjnym. W tej części mamy zatem typowy wątek kryminalny, ale okraszony ciekawą historią odnoszącą się częściowo do wydarzeń jakie miały miejsce pod koniec II wojny światowej.
Mogę zatem śmiało powiedzieć, że czwarta część jest kryminałem z nutką historyczną.
Jeżeli ktoś biorąc do ręki tę książkę spodziewa się czarów, magii czy innych obrzędów związanych z istnieniem kobiet nazywanych czarownicami, to może się rozczarować, ponieważ tytułowa czarownica to bardzo sympatyczna kobieta mieszkająca w małej miejscowości o wdzięcznej nazwie Uroki, kochająca zwierzęta i ludzi, i z całą pewnością nie odczyniająca żadnych czarów.
Muszę jednak dodać, że gdyby nie główna bohaterka oraz inne postacie odgrywające mniejszą lub większą rolę w fabule, a których osobowości zostały przez autorkę wykreowane nietuzinkowo, to książka byłaby zapewne mniej ciekawa, bo to oni nadają jej swoistego smaczku. Moim zdaniem na szczególną uwagę w tej książce zasługuje pewna siedmiolatka,
Nie ma wątpliwości, że dopiero wtedy, gdy autor zgrabnie połączy ze sobą intrygującą fabułę z zaskakującymi czytelnika zwrotami akcji, wplatając w nią postacie, których nie można uznać za nudne i dopełni to wciągającymi dialogami to możemy mieć pewność, że to książka, od której trudno będzie się oderwać.
I chociaż pokochałam „pióro” autorki wczytując się w zupełnie inną serię (dotyczącą kryminałów z Emilem Żądło w roli głównej) to z przyjemnością przeczytałam serię z czarownicą, będącą teoretycznie powieściami obyczajowymi, po każdej kolejnej części niecierpliwie wyczekując kontynuacji.
Sekret czarownicy to książka, która nie pozwala na nudę, ponieważ cały czas coś się dzieje. Kto się zdecyduje na sięgnięcie po tę lekturę, przekona się że nie zawsze w spokojnych, cichych wsiach jest sielsko i anielsko. Jadąc na wakacje do pięknej letniskowej miejscowości otoczonej lasami i jeziorami możemy znaleźć się w samym środku intrygi kryminalnej.
I chociaż mamy teraz środek zimy, gorąco zachęcam do wakacyjnego, pachnącego latem przeniesienia się na chwilę do wsi Uroki, w której mieszkają niesamowici, bardzo przyjaźni i sympatyczni ludzie. Poznacie tam uroczą małą Marynkę i jej rodziców, którzy mimo rozwodu żyją ze sobą w wielkiej przyjaźni. Poznacie Babcię Od Jajek i wielu innych ludzi, z którymi spędzicie bardzo miły czas.
Jestem pewna, że polubicie Małgosię i Marynkę i z przyjemnością sięgniecie po wcześniejsze książki, ponieważ autorka bardzo pięknie w tej części do nich nawiązuje.
Polecam lekturę zarówno miłośnikom kryminałów jak i powieści obyczajowych. Myślę, że i dla wielu czytelników preferujących powieści historyczne znajdzie się w niej ciekawy kąsek.
To jest lektura, którą czyta się dosłownie jednym tchem. Ciekawe dialogi i zróżnicowane osobowości bohaterów to tylko nieliczne plusy tej powieści. Przyznam również, że autorka ma wyjątkowy talent do obrazowego opisywania miejsc. Czytając książkę można bardzo łatwo wyobrazić sobie te miejsca, o których pisze, wręcz poczuć zapach kwiatów czy lasu.

Skarb czarownicy to czwarta i ostatnia część tetralogii, której fabuła umiejscowiona została w pięknej, małej kaszubskiej miejscowości otoczonej malowniczymi lasami.
Książka jest wprawdzie kontynuacją, ale biorąc do ręki tę część można ją przeczytać niezależnie, czytelnik nie odczuje bowiem czegoś w rodzaju wielkiej niewiadomej odnoszącej się do wcześniejszych historii, a...